اردوغان به جای مخالفان داخلی دشمنان منطقه‌ای را بشناسد
رجب طیب اردوغان طی چند روز گذشته تلاش فراوانی برای محدود کردن مخالفان انجام داده است. این محدودیت در حوزه های مختلف از جمله ارتش، قضات، دانشگاه و مدارس، دانشجویان و اساتید و ... بوده است.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزارذی تسنیم، سناریوهای متعددی در خصوص کودتای ترکیه عنوان شده است که هر کدام از زوایای خاصی به این پدیده در کشور همسایه نگاه می کنند. کودتای بخشی از ارتش، کودتای غربی با محوریت امریکا و متحدان منطقه ای، کودتای مخالفان اردوغان با محوریت گولن، سناریوی ترکیبی که مجموعه عوامل عنوان شده را در بر می گیرد و همچنین سناریوی خودکودتا که تاکیدش بر آن است که رجب طیب ارودغان خود دست به چنین کاری زده است.
مخالفان رویکردهای سیاسی اردوغان با توجه به تسویه های انجام شده پس از کنترل کودتا، بر این طبل می کوبند که شرایط موجود نشان می دهد که سناریوی اخیر محتمل تر است و حزب عدالت و توسعه برای پاکسازی مخالفان و تسلط بیشتر بر قدرت دست به چنین کاری زده است.
رجب طیب اردوغان طی چند روز گذشته تلاش فراوانی برای محدود کردن مخالفان انجام داده است. این محدودیت در حوزه های مختلف از جمله ارتش، قضات، دانشگاه و مدارس، دانشجویان و اساتید و ... بوده است. این در حالی است که نسبت به مسائل و مقولات خارجی بخصوص در سطح منطقه کاملا غافل مانده است.
اول از هر چیز باید در این زمینه تاکید کرد که محدودسازی سیاسی – اجتماعی که اردوغان آن را سرلوحه کار خود قرار داده است، در بلند مدت پاسخگو نیست و این مسئله در نهایت پای حزب عدالت و توسعه و حامیان اردوغان را به دام خواهد انداخت.
جدای از این مسئله، آنچه که اردوغان از آن غافل مانده سیاست های ضد ترکیه ای در منطقه است که اگر چه تا حدود قابل توجه ای نمایان است اما دولت ترکیه علاقه ای ندارد به آن بپردازد. دشمنان منطقه ای اردوغان و دولت وی بسیار خطرناک تر از مخالفان داخلی هستند.
عربستان سعودی به عنوان بزرگ ترین دشمن اخوان المسلمین اولین کشوری است که در رویاروی سیاست های ترکیه گام برمی دارد و حتی در اولین ساعات کودتا نتوانست شادمانی خود را پنهان کند. عربستان در این راه مصر و همچنین ریزقدرت همچون امارات و حتی اردن و رژیم صهیوینستی را نیز با خود همراه دارد.
عربستان در کنار ضدیت به رویکردها و رویه های اخوانی که دولت اردوغان از آن حمایت می کند، علاقه ای برای قدرت گیری آنکارا ندارد. زیرا هر چقدر میزان قدرت ترکیه در منطقه افزایش پیدا کند به همان اندازه از قدرت عربستان سعودی کاسته می شود. این تقابل را می توان طی چند سال اخیر در مصر مشاهده کرد که باعث روی کار آمدن محمد مرسی و سقوط او پس از یک سال شد.
مشکل عمده اردوغان این است که نمی خواهد دشمنان واقعی خود را در سطح منطقه ببیند. این رویه ای است که در بلند مدت مشکلات دیگری را برای تیم عدالت و توسعه ایجاد خواهد کرد زیرا سعودی ها برای تامین منافع خود و کاهش یا سقوط قدرت رقبا دست به هر کاری می زنند و در این کار حتی با رژیم صهیونیستی همراه می شوند.
انتهای پیام/