۱۰ ورزشکار بدون ملیت با پرچم المپیک در رقابت‌ها شرکت می‌کنند
برای نخستین بار در تاریخ، ۱۰ ورزشکار بدون ملیت با پرچم کمیته ملی المپیک در رقابت‌ها شرکت می‌کنند.
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، المپیک 2016 درحالی از روز جمعه هفته جاری با برگزاری مراسم افتتاحیه در ریودوژانیروی برزیل استارت می‌خورد که در این مراسم اتفاقی بی‌سابقه رخ خواهد داد. یک کاروان زیر پرچم سفید المپیک در بازی‌های امسال شرکت می‌کنند تا علاوه بر 200 کشوری که در این مسابقات حضور دارند، کاروانی به نام منتخب پناهجویان هم در این مسابقات حضور داشته باشد. در این کاروان 10 ورزشکار از کشورهای مختلف حضور خواهند داشت و احتمالا نگاه‌های زیادی را به خود جلب می‌کنند.
اعضای تیم پناهجویان را بشناسید
10 نفر از پناهجویان موفق به کسب سهمیه المپیک 2016 شده‌اند و آنهایی که نتوانستند به هر دلیلی زیر پرچم کشور خودشان در رژه افتتاحیه حضور داشته باشند، زیر پرچم سفید المپیک رژه خواهند رفت. «رامی انیس» که اصلیت سوری- بلژیکی دارد، در رشته شنا شرکت می‌کند. «ییچ پور بیل» از سودان جنوبی در دوی 800 متر رقابت خواهد کرد. «جیمز انیانگ» از سودان جنوبی در دوی 400 متر مسابقه می‌دهد. «یونس کینده» از کشور اتیوپی در دوی ماراتن شرکت می‌کند. «آنجلینا نادا لوهالیتس» از سودان جنوبی در دوی 1500 متر مسابقه خواهد داد. «رز لوکونین» از سودان جنوبی در دوی 800 متر به مصاف حریفان خود می‌رود. «پائولو لوکورو» از سودان جنوبی در دوی 1500 متر مسابقه می‌دهد. «یولانده مابیکا» از جمهوری دموکراتیک کنگو در وزن 70 کیلوگرم جودو باید رقابت کند. «یوسرا ماردینی» از سوریه در رشته شنا به آب می‌زند و درنهایت «پوپوله ماسینگا» از جمهوری دموکراتیک کنگو در وزن 90 کیلوگرم جودو دهمین ورزشکار پناهجویی است که در این کاروان حضور دارد.
وقتی اشک پناهجویان سرازیر شد
تیم پناهجویان متشکل از ورزشکاران پناهجوی آسیایی و آفریقایی است که امکان حضور در المپیک زیر پرچم کشور خود را ندارند. این کاروان هفته گذشته وارد ریو شد و در یک کنفرانس خبری پاسخگوی سوالات خبرنگاران بود. «یوسرا ماردینی» شناگر نوجوان سوری که با شنا در آب‌های آزاد خود را به اروپا رساند و به مهم‌ترین چهره ورزشی پناهجویان جهان تبدیل شد، در این کنفرانس خبری به خبرنگاران می‌گوید: «ما زیر بزرگترین پرچم المپیک یعنی پرچم همه کشورهای دنیا مسابقه خواهیم داد. امیدوارم جهان از ماجرای ما درس بگیرد. ماجرای ما نشان داد زندگی هرگز به خاطر مشکلات شما متوقف نمی‌شود و باید به زندگی ادامه دهید.» همچنین پوپوله مسینگا جودوکای کونگویی وقتی درباره برادرهایش صحبت می‌کرد، نتوانست جلوی اشک‌هایش را بگیرد: «من دو برادر دارم که سال‌هاست آنها را ندیده‌ام و چهره‌هایشان را فراموش کرده‌ام. از این‌جا آنها را می‌بوسم. من این‌جا در برزیل هستم به این امید که روزی بتوانم آنها را سالم و سرحال به برزیل بیاورم تا کنار من زندگی کنند.»
نگاه ویژه
10 ورزشکاری که سیاست هم نتوانسته آنها را از ورزش محروم کند، در چند روز اخیر که وارد شهر ریودوژانیرو شده‌اند، مورد توجه ویژه مردم این شهر و علاقه‌مندان به ورزش قرار دارند. رسانه‌ها نیز به این 10 نفر بها داده‌اند چون اتفاق بی‌سابقه‌ای در تاریخ المپیک درحال رخ دادن است. شاید جالب‌ترین صحنه‌ها از کاروان پناهجویان در روز افتتاحیه رقم بخورد که تماشاگران و مسئولان نگاه ویژه‌ای به آنها خواهند داشت.
ماجرای جالب شناگر سوری
«یوسرا ماردینی» تابستان گذشته به همراه خواهرش سارا، شهر دمشق را به مقصد بیروت، سپس استانبول و در نهایت ازمیر ترکیه ترک کرد. قایق آنها در این سفر دریایی در آستانه واژگونی قرار گرفت و در آن زمان یوسرا، خواهرش و یک زن دیگر درون آب پریدند و قایق را تا رسیدن به ساحل هل دادند، چون آنها تنها کسانی بودند که شنا کردن بلد بودند.حالا پس از گذشت یک سال از آن زمان شرایط برای ماردینی فرق کرده و او می‌تواند با تکیه بر مهارت شنا کردن، او می تواند به عنوان یک شناگر در المپیک شرکت کند.
آنهایی که رد شدند
آن‌طور که مسئولان کمیته به CNN گفته‌اند، 10 نفر از میان 43 پناهجوی ورزشکار مشتاق به حضور در این تیم، برای شرکت در المپیک واجد شرایط شناخته شده‌اند. مابقی این تعداد موفق به کسب سهمیه در دور انتخابی مسابقات نشدند.
تمهیدات لازم
بعد از اعلام خبر حضور پناهجویان زیر پرچم المپیک در مسابقات 2016، سوالات زیادی درباره نحوه حضور این ورزشکاران به وجود آمد. توماس باخ، رئیس کمیته بین‌المللی المپیک در توضیح علت تشکیل این تیم می‌گوید: «این پناهجویان هیچ خانه، تیم، پرچم یا سرود ملی ندارند و ما برای آنها در دهکده المپیک و در کنار قهرمانان جهان، خانه‌ای در نظر گرفتیم. ما به افتخار آنها سرود المپیک را سر می‌دهیم و پرچم المپیک هم در پیشاپیش آنها به حرکت درخواهد آمد.» وی همچنین در ادامه با خطاب قرار دادن کلیه جوامع ورزشی به‌عنوان میزبان این تعداد ورزشکار خاطرنشان می‌کند: «این کار پیامی بود مبنی بر این‌که پناهجویان هم مانند ما انسان هستند و می‌توانند موجب غنای جوامع شوند.»
پیام صلح و دوستی با ورزش
شاید بیشتر از همه حضور پناهجویان در المپیک جنبه نمایشی داشته باشد و خود این ورزشکاران نیز در فکر مدال و کسب مقام نباشند. البته باید نشست و دید که در صورت مدال‌آوری یکی از این ورزشکاران، جامعه ورزشی دنیا چه واکنشی نشان می‌دهد و قطعا هم یک اتفاق تاریخی جدید رخ خواهد داد. این‌که یک ورزشکار روی سکو برود و سرود المپیک برای او خوانده شود، اتفاقی بی‌نظیر محسوب خواهد شد که باید منتظر باشیم و ببینیم که از این 10 ورزشکار آیا فرد خاصی می‌تواند نظر علاقه‌مندان را به سوی خود جلب کند یا خیر. قطعا اقدام کمیته بین‌المللی المپیک ستودنی است و نباید از آن به راحتی عبور کرد که به افرادی که به خاطر سیاست خودشان را از رسیدن به جایگاه‌های بالا در ورزش محروم می‌دیدند، این فرصت را داده است که بتوانند در بزرگترین رویداد ورزشی جهان در کنار برترین‌های هر رشته قدرت‌نمایی کنند. البته باید امیدوار بود که در دوره‌های بعدی تمام این ورزشکاران زیر پرچم کشور خود فرصت حضور در المپیک را پیدا کنند اما در هر صورت اقدام کمیته بین‌المللی قطعا پیام صلح و دوستی را در سراسر جهان به همراه خواهد داشت.
منبع: شهروند
انتهای پیام/