«نه» به تجارت تراریخته؛ به ۴ دلیل مهم
مدافعان «تجاری‌سازی» محصولات تراریخته، «افزایش عملکرد محصول» (پرمحصولی) را دلیل اصلی الزام کشور برای کشت و واردات این محصولات می‌دانند. این یادداشت نشان می‌دهد این مزیت مختصر در برابر اشکالات جدی این محصولات، بسیار کوچک است.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، «محصولات دستکاری شده ژنتیکی» محصولاتی هستند که از انتقال یک یا چند ژن بین دو نوع موجود زنده مختلف به‌وجود می‌آید. این دانش یکی از زیرشاخه‌های زیست‌فناوری (بیوتکنولوژی) است که با سرمایه‌گذاری هنگفت دولت امریکا و بنیاد صهیونیستی راکفلر درخلال دهه‌های 50 تا 70 میلادی، بالاخره در دهه 70 به‌صورت آزمایشگاهی نتیجه داد و در دهه 90 میلادی «تجاری‌سازی» شد. هم‌اکنون «سرمایه‌گذاری برای دستیابی به تکنولوژی دست‌ورزی ژنتیکی» ضروری است؛ اما «بهره‌برداری تجاری» و «مصرف عمومی» محصولات تراریخته در کشور ما به چهار دلیل فعلاً منطقی نیست. در ادامه اجمالاً به این چهار دلیل اشاره می‌شود.
1. در شرایط فعلی کشاورزی ایران هیچ ضرورتی برای استفاده از این محصولات وجود ندارد
مهمترین دلیل موافقان «تجاری‌سازی» محصولات دستکاری شده ژنتیکی ناشی از یک اشتباه محاسباتی (سهوی یا عمدی) است. این افراد با توجه به محدودیت کشور در تأمین منابع آب و امکان افزایش عملکرد محصولات تراریخته، مدعی هستند که با اشاعه این محصولات، بحران غذای کشور مرتفع خواهد شد؛ حال آنکه کشاورزی کلاسیک و بومی ایران در همین شرایط فعلی ظرفیت تأمین غذای دست‌کم 300 میلیون نفر را دارد. این موضوع مورد تأکید جمع کثیری از کارشناسان حوزه کشاورزی است.
کارشناسان معتقدند خودکفایی در زمینه کشاورزی تنها مستلزم «سازماندهی و حمایت همه‌جانبه دولت برای بردن دانش کشاورزی به سرِ زمین» است. بعضی کشاورزان با همین روش، رکورددار تولید محصولات کشور هستند. بررسی آمارها نشان می‌دهد اگر میانگین برداشت کشوری در محصولات گوناگون کشاورزی تنها به 30 تا 35 درصد این افراد برسد ایران تقریباً در تمامی محصولات خودکفا خواهد شد.
مثال 1: برای مثال متوسط برداشت گندم در ایران 3.75 تن در هر هکتار است؛ حال آنکه اولاً تعدادی از کشاورزان با روشهای کشاورزی کلاسیک و با تکیه بر دانش، 12 تن در هکتار برداشت می‌کنند. ثانیاً این میانگین در کشور کم‌آبی چون مصر ــ با یک پنجم بارندگی ایران ــ حدود 6.5 تن در هکتار است.
مثال 2: در صورت کشت محصولات جالیزی، صیفی‌جات و برخی محصولات گلخانه‌ای در گلخانه می‌توان با 10% زمین و 10% آب حال حاضر همین مقدار محصول تولید کرد.
مثال 3: مطابق آخرین آمارهای وزارت جهادکشاورزی متوسط برداشت سیب درختی در ایران کمتر از 15 در هکتار است. {اینجا} در حالی که تعدادی از کشاورزان در اقلیمهای مختلف تا 220 تن در هکتار برداشت می‌کنند.اگر میانگین بازدهی تولید با تکیه بر «کشاورزی دانش‌محور» تا 30 درصد رکوردها بالا برود بخش اعظم سیب منطقه غرب آسیا نیز توسط ایران تأمین خواهد شد.
این موضوع خاص، با اعداد و ارقام مستند ذیل پرونده «مزرعه پدری»خبرگزاری تسنیم در حال تدوین است و به زودی منتشر خواهد شد. اما مطمئناً حل این مسأله در گرو واردات یا کشت تراریخته‌ها نیست.
2. سلامت مصرف درازمدت این محصولات برای انسان قطعی نیست
به دلیل کوتاهی عمر «تجاری‌سازی» و مصرف عمومی این محصولات در دنیا، هنوز عوارض بلندمدت مصرف این محصولات بر انسان مشخص نیست؛ سران موافق و مخالف به این مسئله اذعان دارند. برای مثال محمدعلی ملبوبی، معاون پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست‌فناوری، که سمت پرزیدنت فدراسیون بیوتکنولوژی آسیا و ریاست کارگروه کشاورزی ستاد توسعه زیست‌فناوری را نیز به‌عهده دارد، خود یکی از اصلی‌ترین طرفداران «تجاری‌سازی» این محصولات است. فیلم کوتاه سخنان او را در زیر ببینید. (لینک خبر {اینجا})
اذعان محمدعلی ملبوبی به عدم اطمینان از سلامت این محصولات
به این ترتیب ممکن است مانند برخی داروهایی که عوارضشان پس از چند دهه مصرف مشخص شد، در مورد تراریخته‌ها هم عوارضی در درازمدت وجود داشته باشد. این موضوع سبب شد مرکز پژوهشهای مجلس نسبت به این محصولات هشدار جدی بدهد و کمیسیون کشاورزی نیز هرگونه واردات، کشت و مصرف این محصولات را غیرقانونی اعلام کند.
هشدار مرکز پژوهشهای مجلس درخصوص تجاری‌سازی این محصولات {اینجا}
ممنوعیت واردات، کشت و مصرف تراریخته‌ها توسط کمیسیون کشاورزی مجلس {اینجا}
3. از بین رفتن ذخایر ژنتیکی کشور به دلیل بر هم خوردن تعادل زیستی
این محصولات و سموم اختصاصی آنها نظم طبیعت و محیط زیست را که طی میلیونها سال به تعادل رسیده یکباره بر هم می‌زند؛ همچنین این محصولات به تنوع زیستی که سرمایه کشور است آسیب جدی وارد می‌کند.
طی 16 سال گذشته در چهار دولت قبل همواره در مورد محصولات تراریخته دولتها هشدار داده می‌شد؛ خصوصاً سازمان محیط زیست دائماً در این خصوص هشدار داده است. حتی سازمانها و نهادهای بین‌المللی نیز روی این جنبه بسیار حساس شده‌اند. فشار افکار عمومی و همچنین سازمانهای غیردولتی مردم نهاد هم این محصولات را در قریب به اتفاق از کشورهای اروپا تقریباٌ ممنوع یا خیلی محدود کرده‌اند.
برای نشان دادن مضرات زیست محیطی این محصولات بررسی شرایط پاکستان خالی از لطف نیست. در پاکستان همین مشکل برای مزارع پنبه رخ داده که مورد انتقاد دوست و دشمن است و قابل مناقشه نیست. فیلم تجربه اسفبار شرایط پاکستان را ببینید. (لینک خبر {اینجا})
فیلم تجربه تلخ یک دهه مصرف تراریخته در پاکستان
4. جریان رهبری‌کننده «تجاری‌سازی» تراریخته‌ها قطعاً به صهیونیستها وابسته است و مطامع آنها را دنبال می‌کند
اسناد مفصلی در خبرگزاری تسنیم منتشر شد که نشان می‌دهد جریان وابسته به بنیاد راکفلر و مقامات دولتی امریکا، سی سال است با روشهای مختلف تلاش می‌کند کشاورزی کشور را نابود کند. به‌طور اجمال نقش پرچم این جریان در کشاورزی ایران «ما نمی‌توانیم» بوده تا کشاورزی ایران زمینگیر شود. در بسیاری از مواردی که درباره تغییر ساختارهای کشاورزی ایران ــ به‌نفع واردات و علیه تولید داخل ــ فعالیت مؤثری انجام شده ردپای این جریان به چشم می‌خورد. پیگیری جدی طرحهای «نکاشت»، «کشت فراسرزمینی»، «تراریخته» و آسیبهایی چون «نیشکر خوزستان» و «آزولا» از مواردی است که این جریان با اقامه دلیل غلط و انحرافی «عدم توانایی بخش کشاورزی در تأمین نیاز مردم !!! » به آنها دامن زده است. البته باید توجه کرد مدافعان «تجاری‌سازی» تراریخته به سه دسته تقسیم می‌شوند:
الف. تراریخته‌ها در پازل بزرگتری در کشاورزی جهان می‌گنجد. اسناد محکمی وجود دارد که نشان می‌دهد رهبران این جریان، به‌طور قطع وابسته به مقامات امنیتی و بنیادهای امریکایی هستند. بخش کوچکی از این اسناد طی سه ماه گذشته در خبرگزاری تسنیم رسانه‌ای شد. بخش قابل توجهی از اسناد باقی مانده که بعضاً غیرقابل انتشار است، و برخی به مرور طی یکسال آینده افشا خواهد شد.
ب. گروهی دیگر از موافقان «تجاری‌سازی» تراریخته‌ها شامل افرادی است که تطمیع شده‌اند و منافع دارند.
ج. برخی افراد هم از موضوع اطلاع کافی ندارند و به دام افتاده‌اند.
تصویر افشاگریهای متعدد تسنیم درباره رهبران این جریان را در زیر ببینید:
تصویر گزارش «تشکر مقام بلندپایه دولتی از «راکفلر»/ آلودگی خطرناک 1.3میلیون هکتار از اراضی کشاورزی ایران + اسناد» {اینجا}
تصویر گزارش «پاسخ غیرمودبانه، توهین آمیز و سیاسی یک «پژوهشکده» به گزارش مستند و علمی تسنیم از مخاطرات تراریخته» {اینجا}
در این خبر و ذیل توضیحات تسنیم اسناد دیگری افشا شد
تصویر گزارش «ردّپای جدید راکفلر در کشاورزی ایران/اعتراف به کشت غیرقانونی برنج تراریخته در کشور + مستندات» {اینجا}
تصویر گزارش «پروژه ترور علمی دانشمندان ایرانی توسط نفوذی‌های راکفلر/وزیر علوم موضوع را به «فریدون» ارجاع داد + فیلم و اسناد» {اینجا}
تصویر گزارش «مستند ویژه تسنیم از ردپای «راکفلر» در کشاورزی ایران/ 3مدال طلای کشاورزی ایران بر گردن چه‌کسانی است؟» {اینجا}
تصویر گزارش «پنبه ایران در دام "راکفلر"/ طرحی که پنبه تراریخته را زد/ پشت‌پرده یک نسخه شکست‌خورده از پاکستان تا مکران+ فیلم و اسناد» {اینجا}
ضمن اینکه این جریان طی سال گذشته فشار بسیار زیادی را بر دانشمندان و رسانه‌ها وارد کرده تا جریان روشنگری برای این محصولات را خاموش کند. اما این فشارها با هوشیاری نمایندگان مجلس در کمیسیون تخصصی کشاورزی بی‌اثر شد. نمونه‌ای از این فشارها را بر خانم دکتر میرسیدی خبرنگار حوزه سلامت صدا و سیما ببینید.
فیلم فشار تاجران تراریخته بر خانم دکتر میرسیدی خبرنگار حوزه سلامت صدا و سیما
جمع‌بندی
به این ترتیب ما با محصولاتی مواجه هستیم که سلامت آنها برای انسان و سالم بودن آنها برای محیط زیست هنوز جای تردید دارد؛ ضمن اینکه از مشکلات جدی امنیتی در این حوزه نیز باید واهمه داشت؛ و از همه مهمتر نیازی به کشت این محصولات در کشور وجود ندارد.
انتهای پیام/*