میادین نفتی کشور در خدمت بیگانگان قرار می‌گیرد


عضو حقوقدان کمیسیون قضایی مجلس با تاکید بر اینکه الگوی جدید قرارداد‎های نفتی استقلال شرکت ملی نفت و متخصصان ایرانی را مخدوش می‎کند، نسبت به آثار سیاسی انعقاد این قرارداد‎ها به دولت هشدار داد.

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم،محمد دهقان دارای دکترای حقوق است و نمایندگی مردم طرقبه و شاندیز در مجالس هفتم، هشتم و نهم را بر عهده داشته و هم‎اکنون در مجلس دهم نیز نمایندگی مردم این منطقه را عهده‎دار است. با او درباره الگوی جدید قرارداد‎های نفتی که در دولت به تصویب رسیده، به گفت‎وگو نشستیم تا ابعاد مختلف این الگوی جدید قرارداد‎ها روشن شود.

علت اصرار زیاد عده‎ای از افراد و دولتمردان برای اجرای قرارداد‎های جدید نفتی چیست؟
به‎نظر می‎رسد برخی افراد در وزارت نفت برای تغییر جهت سیاسی و اقتصادی کشور در 50 سال آینده اصرار جدی دارند، البته برای این اصرارشان هم باید دلایل متقنی داشته باشند.
اصرار این افراد به حدی است که حاضرند از روش‎‎های مختلف برای عبور از انتقادات، اعتراضات و اشکالات استفاده کنند، حتی علی‎رغم رفتار ظاهری که دارند، به‎صورت صریح و روشن کاملا از سیاست‎‎ها و تدابیر ابلاغ‎شده رهبر معظم انقلاب درباره الگوی جدید قرارداد‎های نفتی عبور می‎کنند و حتی در یک جا پاسخ دادند که این تدبیر رهبر معظم انقلاب در ستاد اقتصاد مقاومتی به تایید اکثریت اعضاء نرسیده است، یعنی تا این حد حاضرند از تدابیر رهبر معظم انقلاب عبور کنند.

در این میان کارشناسان مختلف درباره الگوی جدید قرارداد‎های نفتی نظرات متفاوتی دارند اما افرادی که می‎خواهند به‎ صورت منطقی با این موضوع برخورد کنند، موضعی کاملا شفاف اتخاذ و اعلام می‎کنند که الگوی جدید قرارداد‎های نفتی خطراتی را برای کشور ایجاد می‎کند.
با توجه به انتقادات و اعتراضات برخی کارشناسان به الگوی جدید قرارداد‎های نفتی، چه خطراتی با اجرایی شدن این قرارداد‎ها کشور را تهدید کند؟

اولین خطر الگوی قرارداد‎های نفتی این است که به مدت طولانی و بعد از سال‎‎های متمادی که حداقل آن می‎تواند 20 سال باشد و تا 57 سال نیز می‎تواند ادامه داشته و قابل تمدید باشد، میادین اصلی ما را در اختیار شرکت‎‎های بیگانه قرار می‎دهد چون این الگو‎ها به‎گونه‎ای تصویب شدند که برای اولین‎بار بعد از سال 57 تولید نفت هم به شرکت‎‎های بیگانه واگذار می‎شود، هم‎چنین مدیریت تولید نفت در ایران هم به این شرکت‎‎های بیگانه سپرده می‎شود، فلذا عملا شرکت ملی نفت ایران را خلع ید می‎کند.

بنابراین در صورتی که ایرادات این الگوی جدید قرارداد‎ها برطرف نشود، میادین مختلف نفتی کشور در خدمت بیگانگان قرار می‎گیرد که این امر صرفا آثار اقتصادی ندارد، بلکه آثار سیاسی و اثراتی در خصوص استقلال کشور هم به دنبال خواهد داشت.

یکی از موضوعاتی که نگرانی‎‎هایی را ایجاد کرده این است که وقتی شما تمام میادین نفتی کشور را به مناقصه می‎گذارید و در خدمت بیگانگان قرار می‎دهید، یعنی از طریق قرارداد‎های منعقد شده تولید را هم به آنان می‎سپارید، بنابراین خود به خود شرکت ملی نفت ایران ایران بی‎خاصیت می‎شود.

طی سال‎‎های متمادی پس از انقلاب کارشناسان ما با قدرت ابتکار و قدرت فکری خودشان و البته با مجاهدت شبانه‎روزی‎شان و زمانی که بیگانگان از این کشور بیرون رفتند، کار را به دست گرفته و اداره نفت کشور را از دست بیگانگان در اوایل انقلاب پس گرفتند. سالهاست در این کشور چندین میلیون بشکه نفت تولید و صادر می‎شود و همه این مراحل توسط کارشناسان نفتی خودمان انجام می‎گیرد، زمانی که از صفر تا صد را به بیگانگان می‎سپارید و تولید و بهره‎برداری نفت را هم به آن‎ها می‎دهید، دلیلی برای فعالیت شرکت ملی نفت ایران و متخصصان ایران باقی نمی‎ماند.
بنابراین کم‎کم عملا متخصصان شرکت ملی نفت تخلیه می‎شوند و به ‎سمت شرکت‎‎های خارجی مهاجرت می‎کنند، به‎ ویژه که ممکن است آن شرکت‎‎های خارجی حقوق بهتر و بالاتری به این کارشناسان شرکت ملی نفت ایران پرداخت کنند.
طبق الگوی جدید قرارداد‎های نفتی، اختیار میادین نفتی ما عملا به بیگانگان سپرده می‎شود، چراکه آنان قرار است تولید نفت در ایران را انجام دهند، ‎عملا دیگر دلیلی برای اینکه بتوانیم رونقی در بخش نفت داشته باشیم و متخصصان قوی را بتوانیم پرورش دهیم، وجود نخواهد داشت.
به ‎تدریج تعداد متخصصان نفتی ما کاهش می‎یابد و افراد قوی بین آن‎ها جذب شرکت‎‎های خارجی می‎شوند و به نوعی استثمار و بهره‎برداری از متخصصان ایرانی توسط شرکت‎‎های خارجی انجام می‎شود.

با الگوی جدید قرارداد‎های نفتی استقلال شرکت ملی نفت ایران و متخصصان ایرانی مخدوش خواهد شد و ابتکار عمل از آنان گرفته می‎شود و متخصصان ما که بزرگ‎ترین سرمایه این کشور هستند، به‎ تدریج از صحنه بیرون می‎روند، این امر هم یکی دیگر از خطرات جدی این الگوی جدید است.


آیا انعقاد قرارداد‎های جدید نفتی ممکن است استقلال و حریت جمهوری اسلامی ایران را خدشه‎دار کند؟
بالاخره وقتی شرکت‎‎های خارجی به ایران بیایند و بر میادین نفتی ما حاکم شوند، صرفا آثار اقتصادی نخواهد داشت، با توجه به اینکه نفت بر سرنوشت کشور ما تاثیر دارد، فلذا با این قرارداد‎ها بخش مهمی از ثروت ما در اختیار شرکت‎‎های خارجی قرار می‎گیرد، اثرات این الگوی جدید صرفا اقتصادی نخواهد بود، بلکه آثار سیاسی هم برای کشور به‎ دنبال خواهد داشت و البته این موضوع روی استقلال جمهوری اسلامی ایران هم تاثیرگذار خواهد بود، بنابراین باید آن را جدی گرفت.

در الگوی جدید قرارداد‎ها موضوعی پیش‎بینی شده که قابل تامل است، پیش‎بینی شده برخی از شرکت‎‎های داخلی که مورد تایید است، با شرکت‎‎های خارجی مشارکت کنند، این بدان معناست که با انعقاد قرارداد‎ها «اصل» شرکت‎‎های خارجی می‎شوند و آن شرکت‎‎های داخلی که هم به این شرکت‎‎های خارجی معرفی خواهند شد و به نوعی نقش کمک‎کننده و زیر مجموعه شرکت‎‎های خارجی را ایفا می‎کنند، حتی می‎توان گفت نقش دلال را برای شرکت‎‎های خارجی ایفا خواهند کرد، در واقع شرکت‎‎های داخلی زیردست شرکت‎‎های خارجی خواهند بود.

آنان برای سال‎‎های متمادی تبدیل به رابط بین شرکت‎‎های خارجی و حاکمیت و وزارت نفت می‎شوند چون شرکت‎‎های خارجی می‎توانند حتی 50 سال یک میدان نفتی را در اختیار داشته باشند، ‎ لذا اثرگذاری این جریان بر امورات آینده کشور دائمی خواهد شد و جمهوری اسلامی ایران به‎خاطر منافع اقتصادی‎اش و به ‎خاطر اینکه دستش زیر سنگ این شرکت‎‎ها قرار خواهد گرفت، مجبور است در آینده به خواسته‎‎های سیاسی و خواسته‎‎های دیگر آنان تمکین کند.

بالاخره این شرکت‎‎های خارجی نمی‎توانند از سیاست‎‎های آمریکا و رژیم صهیونیستی جدا شوند، حتما باید تابع آنان باشند، فلذا عملا آمریکایی‎‎ها و غربی‎‎ها از طریق این شرکت‎‎های خارجی در ایران و شرکت‎‎های واسطه‎ای که در داخل کشور به‎ صورت موردی تاییدیه وزارت نفت را دریافت می‎کنند، برای طولانی مدت ما را در معرض فشار‎های مستقیم و غیرمستقیم قرار خواهند داد.

تکلیف ما روشن است، ما جمهوری اسلامی هستیم و قطعا آمریکا و اسرائیل دشمنان ما هستند، امروز جمهوری اسلامی ایران در حال یک جنگ تمام‎ عیار با آمریکا و رژیم ‎صهیونیستی در منطقه است، ولی این جنگ غیرمستقیم است، اگر آن‎ها بتوانند از طریق شرکت‎‎های نفتی خارجی بر ما فشار بیاورند، ‎ طبیعتا در این زمینه تردید نخواهند کرد.

آیا با انعقاد قرارداد‎های جدید نفتی درآمد ایران از فروش نفت افزایش می‎یابد یا این شرکت‎‎های خارجی هستند که از قِبل این قرارداد‎ها به درآمد بالایی می‎رسند؟

ما با انعقاد قرارداد با شرکت‎‎های خارجی انبوهی از درآمد‎های نفتی را به جیب این شرکت‎‎های خارجی سرازیر می‎کنیم و درصد بسیار کمی از این درآمد‎ها نصیب ایران می‎شود، طبق این نوع جدید قرارداد‎های نفتی طبیعی است که بالاخره ما باید دهان این شرکت‎‎های خارجی را شیرین کنیم، استنباط وزارت نفت این است که روش فعلی تاکنون جواب نداده و باید قرارداد‎ها را جذاب کنیم تا شرکت‎‎های خارجی بیشتر استقبال کنند.

جذاب کنیم هم بدان معناست که آنچه تاکنون پرداخت می‎کردیم، کافی نبوده و الآن باید تولید را هم در اختیار آنان بگذاریم و جایزه هم به آن‎ها بدهیم و پول هزینه‎‎هایی را هم که انجام می‎دهند، بپردازیم، بعد هم یک درصد متنابهی از درآمد‎های نفتی را به آنان بدهیم، در صورتی که بتوانند میدان را به بهره‎برداری برسانند، ریسک سرمایه‎گذاری آنان در ایران و هزینه تامین مالی آنان یعنی سود پولی که خرج می‎کنند و مالیات و عوارض و تمام هزینه‎‎هایی که امروز به تصور ما نمی‎آید، همه را باید طبق الگوی جدید به آنان بپردازیم و سقف هزینه‎‎های قرارداد‎ها هم باز است و هر مبلغی که شرکت‎‎های خارجی به‎عنوان هزینه اعلام کنند ما موظفیم به آنان بپردازیم.

در این نوع قرارداد‎ها تقریبا درآمدی که نصیب ایران می‎شود در کنار این همه خسارتی که به کشور وارد خواهد شد، بسیار کم است، حسابی باید جیب شرکت‎‎های خارجی را پُر کنند تا حاضر شوند در ایران سرمایه‎گذاری کنند، این موضوع امری بسیار خطیر و مهم است که باید مورد توجه قرار گیرد.

به همین دلیل رهبر معظم انقلاب وارد این موضوع شدند و 15 محور را در پاسخ به نامه رئیس‎جمهور و تقاضایی که آقای رئیس‎جمهور داشتند که این قرارداد‎ها هرچه سریع تر به جریان بیفتد، مشخص فرمودند و به دولت ابلاغ کردند.

بند 2 تدابیر ابلاغ‎شده مقام معظم رهبری این است که قرارداد‎های مذکور در صورتی‎که ایرادهایش برطرف شود، باید فقط در 4 حوزه اعمال شوند، یکی توسعه میادین مشترک است چون میادین مشترک به تکنولوژی نیاز دارد و ما در این زمینه دچار عقب‎ماندگی هستیم و نیاز داریم شرکت‎‎های خارجی بیایند و سرمایه‎گذاری کنند.

دومین بخشی که کارشناسان و نیز رهبر انقلاب اعلام کردند که این الگوی جدید قرارداد‎های نفتی در آنجا اعمال شود دریای عمان، دریای خزر و شمال و شرق کشور است.

سومین محلی که نیاز به این الگوی جدید قرارداد‎های نفتی داریم میادینی است که دارای بازیافت کمتر از 20 درصد هستند و چهارمین حوزه‎ای که اجازه سرمایه‎گذاری به شرکت‎‎های خارجی براساس الگوی جدید قرارداد‎های نفتی است، میادین کشف‎نشده است.

متاسفانه نظر کارشناسان و نظر رهبر معظم انقلاب در مصوبه دوم هیأت دولت هنوز رعایت نشده است.
رهبر معظم انقلاب فرمودند باید تمام جلسات مربوط به انعقاد این قرارداد‎ها ضبط و نگهداری شوند.

ما پیش از این قرارداد‎های فسادآلود زیادی داشته‎ایم، شرکت «توتال» یکی از شرکت‎‎هایی است که شرکت ملی نفت ایران به‎ دنبال عقد قرارداد با آن است، شرکت «توتال» در سال‎‎های گذشته90 میلیون دلار به مقامات ایرانی برای به دست گرفتن یکی از میادین نفتی رشوه پرداخت کرده است.
یکی از اتفاقات رخ داده این است که ما یک‎سری مذاکرات پنهانی داریم که معلوم نیست در آن مذاکرات چه بلایی سر کشور می‎آید، به همین دلیل رهبر معظم انقلاب فرمودند ‎ساز و کاری طراحی کنید که تمام مذاکرات و تمام اظهارات طرف‎‎های خارجی در جریان انعقاد قرارداد‎های نفتی ضبط و نگهداری شود، اما در این الگوی جدید قرارداد‎های نفتی چنین امری اصلا پیش‎بینی نشده است.

11 محور از 15 محور ابلاغی رهبر معظم انقلاب درباره الگوی جدید قرارداد‎های نفتی رعایت نشده، یکسال است که کارشناسان نظراتشان را درباره این قرارداد‎ها اعلام کردند و دولت هم گفته ما ایرادات را برطرف کرده‎ایم.

نظرات کارشناسان و دلسوزان کشور در یک سال گذشته مورد توجه دولت قرار نگرفته است. آنان همه کارشناسان را کنار گذاشتند و تمام تلاش‎شان را طی این سال‎‎ها انجام دادند تا بتوانند از این فرصت استفاده کنند و این الگو را جا بیندازند.
در 3 سال گذشته وزارت نفت سرمایه‎گذاری مناسبی در حوزه نفت و گاز انجام نداده است و همه همت‎شان را گذاشتند که تا الگوی جدید قرارداد‎های نفتی را جا بیندازند.
تعجب می‎‎کنم برخی از سیاسیون ما هم‎چنان چشم‎شان را به این واقعیت بسته‎اند و اختیارشان را در خدمت طراحان الگوی جدید قرارداد‎های نفتی قرار داده‎اند. امروز خطر بزرگی کشور ما را تهدید می‎کند که باید جلوی آن گرفته شود.


پیشنهاد مجلس شورای اسلامی درباره الگوی جدید قرارداد‎های نفتی چیست؟ آیا این الگو‎ها نیازمند مصوبه پارلمان است؟
پیشنهاد ما بسیار روشن است و می‎گوییم تصویب الگوی جدید قرارداد‎های نفتی طبق قانون در اختیار هیأت وزیران نیست چراکه دولت‎‎ها تغییر می‎کنند، مسائلی که جهت و مسیر حرکت کشور را تبیین و سرنوشت کشور را برای 50 سال آینده تعیین می‎کنند، نمی‎تواند توسط دولت تبیین شود و حتما باید توسط مجلس شورای اسلامی به تصویب برسد.

برخی مقامات کشور تصور غلطی را به ‎جامعه القا کرده‎اند، آنان یا متوجه نمی‎شوند یا نمی‎خواهند متوجه شوند که بین «قراردادها» با «ضوابط و شرایط عمومی قراردادها» تفاوت وجود دارد.
آنان با استناد به‎نظر شورای نگهبان که گفته است تصویب هر یک از قرارداد‎ها به ‎صورت موردی در مجلس الزامی نیست، طوری موضع می‎گیرند که گویی ضوابط کلی و شرایط عمومی قرارداد‎ها هم نباید برای تصویب تقدیم مجلس شود، شورای نگهبان در تفسیر اصل 77 قانون اساسی صراحتا اعلام کرده که اگر مجلس بخواهد می‎تواند یک قرارداد نفتی را هم به ‎صورت موردی تصویب برساند، اما موضوع ما اصلا نفس قرارداد‎های نفتی نیست، بلکه موضوع الگو و ضوابط قرارداد‎های نفتی است.

شورای نگهبان در همان تفسیر به صراحت اعلام کرده که ضوابط کلی قرارداد‎ها قطعا باید به تصویب مجلس برسد چون این ضوابط کلی ماهیت قانونگذاری دارند و مجلس شورای اسلامی شایسته تصویب ضوابط کلی قرارداد‎های نفتی است و این امری بسیار روشن است.

قراردادی که قرار است ده‎‎ها سال مسیر جمهوری اسلامی ایران را تعیین کند و حتی استقلال کشور هم با این قرارداد‎ها ممکن است مخدوش می‎شود و تا این حد اهمیت داشته که حتی مقام معظم رهبری هم خودشان وارد این موضوع شدند، لذا باید به تصویب مجلس برسد.
بحث ما تصویب الگو‎های قرارداد‎های جدید نفتی است، این الگو‎ها‎شان قانونگذاری دارند و بررسی و تصویب آن‎ها کاملا در صلاحیت مجلس شورای اسلامی است.

طراحان و حتی حامیان آن‎ها می‎خواهند در این زمینه مجلس شورای اسلامی را دور بزنند و از همه ابزار‎های خودشان برای این هدف استفاده می‎کنند تا این الگو‎های جدید را اجرایی کنند.

طراحان این الگو‎ها پیش از این گفتند ما 150 ایراد را برطرف کردیم، سوال اینجاست که اگر ما اعتراض و انتقاد نمی‎کردیم، شما می‎خواستید همان الگویی که خودتان می‎گویید 150 ایراد داشت را اجرایی و طبق آن قرارداد منعقد کنید!؟

وقتی هیأت وزیران مصوبه‎ای را به تصویب می‎رساند که خودش 150 ایراد به آن می‎گیرد، آیا واقعا صلاحیت دارد درباره موضوع مهمی که سرنوشت آینده کشور را تحت تاثیر قرار می‎دهد، تصمیم‎گیری کند و مصوبه داشته باشد!؟

بررسی الگوی جدید قرارداد‎های نفتی قطعا در صلاحیت مجلس شورای اسلامی است، مصوبه هیأت وزیران در مورد الگوی جدید قرارداد‎های نفتی باید لغو شود چون ایرادات فاحشی در آن وجود دارد.

نمی‎دانم حامیان الگو‎های جدید قرارداد‎های نفتی چه اصراری دارند که آن‎ها را اجرایی کنند، این افراد چه در مجلس و چه در خارج از مجلس به‎ دنبال دور زدن نمایندگان و نظام هستند.

این قرارداد‎ها خسارت به کشور وارد می‎کنند، قرارداد «کرسنت» هم یک قرارداد بود و همه مسئولان و کارشناسان با آن مخالفت کردند و در نهایت نیز به‎ خاطر مفسده‎آمیز بودنش و فساد‎های وسیعی که در آنجا ایجاد شده بود و گاز کشور را به ثمن پایین فروخته بودند، اجرایی نشد.
نتیجه رفتار فسادآلود تیمی که قرارداد کرسنت را بستند، این بود که ما یک مترمکعب گاز به خارجی‎‎ها نفروختیم و یک ریال هم درآمد از کرسنت کسب نکردیم، اما یک ریال درآمد هم از کرسنت کسب نکردیم، اما تا الآن محکوم به پرداخت 14 میلیارد دلار شده‎ایم و طبق گفته کارشناسان محکوم به پرداخت 6 میلیارد دلار دیگر هم خواهیم شد.  شرکت‎‎های خارجی بدانند نمی‎توانند یک قرارداد استعماری با ما ببندند و استقلال سیاسی و اقتصادی ما را تحت حاکمیت خودشان قرار دهند و حاکمیت ما را خدشه‎دار کنند.

الآن زمانی نیست که افراد با ساده‎اندیشی و باندبازی بخواهند کشور را اداره کنند، این دوستان می‎خواهند هر چیزی را سیاسی کنند ولی ما مصلحت ملی کشور را در نظر می‎گیریم. شنیدم آقای دکتر ولایتی هم کتبا‎ با این موضوع مخالفت کردند.

کسی که معتقد به منافع ملی کشور و استقلال و حریت جمهوری اسلامی ایران است، با این الگو‎ها مخالفت خواهد کرد.
عده‎ای می‎خواهند از اختیارات نهاد‎های رسمی کشور استفاده کنند تا این الگوی جدید قرارداد‎های نفتی اجرایی شوند، اما نه تاریخ و نه ملت ایران و نه نسل‎‎های آینده آنان را نخواهد بخشید.


بالاخره نتیجه گفت‎وگو‎ها درباره قرارداد‎های نفتی چه خواهد شد؟
برخی در پاسخ به انتقاد منتقدین می‎گویند شما با سرمایه‎گذاری مخالف هستد، شما با افزایش تولید نفت مخالف هستید، پاسخ این افراد کاملا ‎گمراه‎کننده و نادرست است.  ما و کارشناسان نفتی و حقوقی در 11 ماه گذشته با اصل الگوی جدید قرارداد‎های نفتی مخالف نبودیم و الآن هم مخالف نیستیم، ما معتقدیم الگوی جدید قرارداد‎های نفتی می‎تواند در میادین مشترک با همسایگان مورد استفاده قرار گیرد یا در برخی از میادین خاص مثل شمال و شرق کشور و میادینی که ضریب بازیافت آنان کمتر از 20 درصد دارد، می‎تواند مورد استفاده قرار گیرد.

در این صورت هم از توان داخلی استفاده می‎شود و شرکت ملی نفت و متخصصن داخلی تضعیف نمی‎شوند و هم از توان شرکت‎‎های خارجی برای انتقال فناوری و سرمایه‎گذاری در میادین خاص استفاده خواهد شد.


در جلسه غیرعلنی روز یکشنبه مجلس که با حضور وزیر نفت برگزار شد، نمایندگان و آقای زنگنه چه مطالبی را مطرح کردند؟
در آن جلسه ایرادات الگوی جدید قرارداد‎های نفتی مطرح شد، هم وزیر نفت و هم آقای لاریجانی ایرادات وارده را قبول داشتند و مشترکا اعلام کردند که ما نظرات کارشناسان به‎ ویژه نظرات دفتر مقام رهبری را مدنظر قرار داده‎ایم و در هیأت وزیران آن نظرات را لحاظ خواهیم کرد.
به ‎عبارت دیگر آنان تصمیم گرفتند برای بار سوم این موضوع را در هیئت وزیران مطرح و به تصویب برسانند.
به ‎نظر ما اگر ایراداتی که مطرح شده است و آن تدابیری که رهبر انقلاب داشته‎اند و نظراتی که کارشناسان دلسوزانه مطرح کرده‎اند، در هیأت دولت مورد توجه قرار گیرد، نگرانی‎‎ها برطرف خواهد شد.
این موضوع مهم ماهیت قانونگذاری دارد و حتما‎ باید در آینده به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد، تا امکان تغییر آن دور از چشم نمایندگان ملت وجود نداشته باشد.

منبع:پنجره
انتهای پیام/