ضعف ارتباط دولت با بدنه اجتماعی/رکود اقتصادی دولت روحانی را تهدید می کند
فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: انتظار این است که آقای روحانی خانه‌تکانی انجام دهد تا هم مردم دلگرم‌تر شوند و با صندوق‌های رأی قهر نکنند و هم عقبه رأی آقای روحانی، یعنی اصلاح‌طلبان بتوانند همچنان بر کاندیداتوری ایشان وفاق داشته باشند.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، باید‌ها و نباید‌های دولتمردان و شخص رئیس‌جمهور در ماه‌های پایانی عمر دولت یازدهم برای مدیریت فضای سیاست داخلی کشور را با ابراهیم امینی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و نماینده مجلس ششم شورای اسلامی، مصطفی درایتی، معلم اخلاق دولت اصلاحات و فعال سیاسی و شهربانو امانی، عضو مجمع نمایندگان ادوار مجلس در میان گذاشتیم.
دولت از احزاب موافقش بهره ببرد
مصطفی درایتی . فعال سیاسی اصلاح‌طلب
مهم‌ترین کاری که دولت یازدهم برای سامان‌دادن آن باید چاره‌جویی کند، حفظ ارتباط با مردم است و دولت نباید اجازه دهد ذهنیت مردم درباره حسن روحانی و مدیرانش تغییر کند. دولت باید فکری جدی برای ارتباط با بدنه اجتماعی‌اش بکند؛ آن هم دولت‌هایی مانند دولت یازدهم که براساس مطالبات مردم شکل می‌گیرند. متأسفانه ارتباط دولت با بدنه اجتماعی‌اش ضعیف است. شاید دولتمردان بگویند حسن روحانی در سفرهای استانی‌اش دنبال ارتباط با بدنه اجتماعی است؛ اما به عقیده من ازآنجاکه در سفرهای استانی، ارتباط غالبا یک‌طرفه است و این دولتمردان هستند که بیشتر بهره می‌برند، نمی‌توان آن را مثبت دانست؛ چراکه واقعا آن انتظاری که مردم از دولتمردان دارند در این سفرهای بر آورده نمی‌شود. دولتمردان وظیفه دارند این ارتباط را بازسازی کنند و برای رفع شکافی که بین مردم و دولت ایجاد شده، چاره‌جویی کنند. به عقیده من احزاب و گروه‌های سیاسی، حلقه وصل دولت‌ها و مدیران با مردم هستند، برای اینکه دولت بتواند از این ارتباط بهره ببرد، باید احزاب و گروه‌های سیاسی را تقویت کند تا ارتباط مردم با مدیران سطح اول و دوم دولت، دوطرفه و ملموس‌تر باشد.
دولت برای برقراری ارتباط مثبت با بدنه اجتماعی‌اش باید اقدامی مثبت انجام دهد و به مردم نشان دهد بر سر وعده‌هایش هست و خود را همچنان برخواسته از حضور مردم می‌داند و به این حضور نیاز دارد. همچنین ازآنجاکه رقبای دولت رسانه‌های تأثیرگذار بیشتری در اختیار دارند و همانطورکه رئیس‌جمهور بارها گلایه کرده، تریبون‌های بزرگ و تأثیرگذار در اختیار رقبای دولت است؛ دولت باید رسانه‌های حامی و هوادارش را از روزنامه و خبرگزاری‌ها گرفته تا سایت‌های خبری، تقویت کند تا در این رقابت میدان را به فضا‌سازی رقبایش نبازد. دولت باید دنبال یک عدالت جدی در زمینه اطلاع‌رسانی باشد. نکته دیگر این است مردم واقعیت‌های جامعه را می‌دانند و شرایط روحانی را در رأس دولت رصد می‌کنند.
در یک سال و نیم اخیر بحث یک‌دوره‌ای‌شدن دوره روحانی را از طریق برخی رسانه‌های دلواپس شنیده‌ایم؛ اما به نظر من، هم جامعه هم جریان عاقل کشور که دایره گسترده‌ای پیدا کرده است و لزوما اصلاح‌طلب هم نیست، از حضور روحانی حمایت می‌کند، مردم خوب می‌دانند جریانی که هشت سال از ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد حمایت کرد تا زمینه حضور خودش را در عرصه سیاست ایران فراهم کند و از نان‌ونوای این هشت سال بهره ببرد، طبیعتا از یک‌دوره‌ای‌شدن روحانی سود می‌برد؛ چون احساس می‌کنند روحانی با همه توان و اختیاراتی که در دست دارد، تلاش می‌کند این سفره را جمع کند. اگر این دوره چهار ساله ریاست جمهوری روحانی، هشت سال شود؛ طبیعتا افرادی که سفره‌هایشان در این چهار سال جمع شده بود، باز چیزی عایدشان نخواهد شد؛ اما من بر این باورم این اتفاق نخواهد افتاد و روحانی مجددا در سکان‌داری قوه مجریه جای خواهد گرفت.
دشواری‌های راه حسن روحانی
شهربانو امانی . نماینده ادوار مجلس
دولت یازدهم در سه سال گذشته اقدامات بزرگی انجام داده و به موفقیت‌های درخور توجهی در زمینه‌های مختلف، اعم از مسائل داخلی و خارجی دست یافته است. هرچند انتظارات جامعه فراتر از این بوده و به بخشی از وعده‌ها و مطالبات، جامه عمل پوشانده نشده است؛ اما تحقق‌نیافتن این وعده‌ها بیش از هر موضوعی، به دلیل محدودیت‌هایی است که در کشور بوده و موانعی برای دولت و رئیس‌جمهور ایجاد کرده است. در کنار این مسائل، اختیاراتی که قانون برای رئیس‌جمهوری مشخص کرده، یا دخالت‌هایی که خارج از دولت در کار این نهاد صورت می‌گیرد، مزید بر علت است. در مجموع، روحانی نهایت تلاش خود را به‌کار بسته تا مشکلات کشور مرتفع شود. اما از دولت تدبیر و امید انتظار میرود در سال پایانی دولت، گام‌های بلند دیگری بردارد که این مسئله، زمینه جذب منتقدان دولت را فراهم کرده و بهانه را از دست مخالفان گرفته و آنها را ناکام بگذارد. اگر ریاست محترم جمهوری چنین شرایطی را به وجود آورد، قطعا در سال 96 پیروز میدان خواهد بود.
از سوی دیگر نیز معتقدم محمود احمدی‌نژاد یا چهره‌ای مشابه او، نمی‌تواند رقیبی برای حسن روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ٩٦ باشد؛ چراکه بازگشت او کاملا بعید است. به همین دلیل هم من فکر می‌کنم، تنها خطری که دولت روحانی را تهدید می‌کند، رکود اقتصادی و تأمین نظر مردم در مباحث معیشتی و اقتصادی است. روحانی و تیمش باید نظر مردم را درباره اوضاع معیشتی تأمین کنند و به آنها نشان دهند بهبود اوضاع معیشتی و اقتصادی مردم، در اولویت‌های کاریشان است.
اکثریت مردم کشور خوشبختانه متوجه شده‌اند سیاست‌های احمدی‌نژاد و چهره‌های شبیه به او، هزینه‌های سنگینی به زندگی‌شان تحمیل کرده است، به‌همین‌دلیل من معتقدم اکثریت مردم دیگر فریب احمدی‌نژاد را نخواهند خورد؛ چراکه مردم بسیار آگاه‌تر و هوشیارتر از آن هستند که احمدی‌نژاد و مشاورانش تصور می‌کنند. این در حالی است که احمدی‌نژاد فکر می‌کند با چند شعار و افرادی که دورش هستند، می‌تواند باز هم شانس حضور را در صحنه سیاسی کشور داشته باشد؛ اما نمی‌داند که هنوز هم مردم اختلاس‌های‌میلیاردی دولتمردانش و کارهای نسنجیده خود او را به‌خوبی در خاطر دارند. من تردید دارم فردی با سابقه مدیریتی احمدی‌نژاد و تمام پرونده‌های مفتوحی که خودش و نزدیکانش در دستگاه قضائی کشور دارند، بتواند از فیلتر نظارتی عبور کند. درنهایت اینکه فکر می‌کنم در مقابل سنگ‌اندازی‌های داخلی، ملت باید آگاه باشند که خوشبختانه هستند و در مواقع لازم نیز اقدام خودشان را با شرکت در انتخابات و رأی خود، نشان می‌دهند؛ همانطورکه در انتخابات اخیر شاهد آن بودیم.
پرچم‌داران دولت روحانی توانمندتر باشند
ابراهیم امینی . استاد دانشگاه و نماینده مجلس ششم
قریب به سه سال و سه ماه از عمر دولت یازدهم سپری می‌شود و در این مدت، دولت دستاوردهای خوبی داشته است که باید مورد توجه قرار داد.
دولت در برخی حوزه‌های کشور به موفقیت‌هایی دست یافت، اما واقعیت این است که مردم باید احساس کنند که دولت در آن مسیری که وعده داده شده گام برمی‌دارد. در همین راستا من فکر می‌کنم نیروهایی که در حوزه‌های مختلف پرچم‌دار برنامه‌های روحانی هستند می‌توانستند توانمندتر باشند.
می‌دانیم مردم مطالبات جدی در عرصه اقتصادی دارند و با مشکلات زیادی در این حوزه مواجه هستند؛ بنابراین انتظاراتی از دولت داشتند که به نحو مطلوب محقق نشده است. شاید بخشی از دلایل این امر به این موضوع برمی‌گردد که دولت از نیروهای دارای توان لازم استفاده نکرده است. در حوزه سیاسی نیز اگرچه گاهی گشایشی به وجود آمده و فعالیت احزاب و تشکل‌های مدنی بسیار بهتر از زمان دولت پیشین است، اما همچنان دولت می‌تواند و باید تلاش کند بسیار بیش از آنچه هست از اختیارات خود برای بهبود این حوزه بهره بگیرد.
نکته مهم و مورد انتظار پشتوانه اجتماعی دولت یازدهم در این ماه‌های پایانی عمر دولت، این است که با روی‌کارآمدن مجلس دهم، حسن روحانی این فرصت را دارد که از نیروهای توانمند‌تری در کابینه بهره بگیرد. مجلس نهم در تشکیل کابینه دولت روحانی موانعی را ایجاد کرده بود.
در سال ٩٥ این امید به وجود آمد که دولت در ساختار کابینه تغییراتی انجام دهد. اکنون مانع برطرف شده است و انتظار این است که آقای روحانی خانه‌تکانی انجام دهد تا هم مردم دلگرم‌تر شوند و با صندوق‌های رأی قهر نکنند و هم عقبه رأی آقای روحانی، یعنی اصلاح‌طلبان بتوانند همچنان بر کاندیداتوری ایشان وفاق داشته باشند. توفیق آقای روحانی در دوره دوم در گرو این دو امر است. ازاین‌رو دولت باید به مطالبات جامعه توجه داشته باشد. در جریان مجلس دهم، متأسفانه همراهی دولتی‌ها را با فراکسیون امید شاهد نبودیم. همین مسئله و موفق‌نبودن فراکسیون امید در برخی مسائل، باعث شد مخالفان به‌عنوان برگ برنده از اوضاع استفاده کنند.
به‌هرحال برای پیروزی در انتخابات ٩٦ باید انسجامی بین جریان دولت و اصلاح‌طلبان وجود داشته باشد. این انسجام نمی‌تواند جاده‌ای یک‌طرفه باشد، بلکه هر دو طرف باید تلاش کنند به قواعد ائتلاف‌های سیاسی پایبند باشند.
ائتلاف در تمام دنیا چارچوب مشخصی دارد که باید این چارچوب رعایت شود. در غیر این صورت، ائتلاف‌ها نمی‌توانند پایدار باشند.
منبع: شرق
انتهای پیام/
