فرازی از دعای امام حسین(ع) در روز عرفه
ای که مخصوص کرده خود را به بلندى و برترى و دوستانش بوسیله عزت او عزت یابند؛ اى که پادشاهان در برابرش طوق خوارى بـه گردن گذارند و آنها از سَطَوَتَش ترسانند.
به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، امام حسین علیهالسلام در روز عرفه: خدایا، تویى پناه من هنگامى که درماندهام کنند راهها با همه وسعتى که دارند و زمین بر من تنگ گیرد با همه پهناوریش و اگر نبود رحمت تو بـطور حتم من هلاک شده بودم.
و تویى نادیده گیر لغزشم و اگر پرده پوشى تو نبود مسلما مـن از رسـواشـدگـان بودم و تویى که به یارى خود مرا بر دشمنانم یارى دهى و اگر نبود یارى تو من مغلوب شده بودم.
اى که مخصوص کرده خود را به بلندى و برترى و دوستانش بوسیله عزت او عزت یابند.
اى که پادشاهان در برابرش طوق خوارى بـه گردن گذارند و آنها از سَطَوَتَش ترسانند.
مىداند حرکت (یا خیانت ) چشمها و آنچه را سینه ها پنهان کنند و حوادثى که در کمون زمانها و روزگارها است...
متن حدیث:
الهی اَنْتَ کَهْفى حینَ تُعْیینِى الْمَذاهِبُ فى سَعَتِها وَتَضیقُ بِىَ الاَْرْضُ بِرُحْبِها وَلَوْلا رَحْمَتُکَ لَکُنْتُ مِنَ الْهالِکینَ وَاَنْتَ مُقیلُ عَثْرَتى وَلَوْلا سَتْرُکَ اِیّاىَ لَکُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحینَ وَاَنْتَ مُؤَیِّدى بِالنَّصْرِ عَلى اَعْدآئى وَلَوْلا نَصْرُکَ اِیّاىَ لَکُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبینَ یا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالسُّمُوِّ وَالرِّفْعَهِ فَاَوْلِیآئُهُ بِعِزِّهِ یَعْتَزُّونَ یا مَنْ جَعَلَتْ لَهُ الْمُلوُکُ نیرَ الْمَذَلَّهِ عَلى اَعْناقِهِمْ فَهُمْ مِنْ سَطَواتِهِ خائِفُونَ یَعْلَمُ خائِنَهَ الاَْعْیُنِ وَما تُخْفِى الصُّدُورُ وَ غَیْبَ ما تَاْتى بِهِ الاَْزْمِنَهُ وَالدُّهُورُ ...
انتهای پیام/