«غدیر» خط و راه زندگی روشن پیش روی بشریت

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، سرتاسر حیات طیبه رسول ‌اکرم (ص) و لحظه به لحظه آن در نزد مسلمانان دارای اهمیتی بس شگرف و والاست؛ چرا که نه تنها کلام رسول‌ اکرم به نص صریح آیات قرآن، عاری از هرگونه هوا و هوس و متصل به سرچشمه وحی است، بلکه عمل و فعل آن بزرگوار نیز بر تک تک مسلمانان حجت است و صراط مستقیم را به عالمیان می‌نمایاند. اما در این میان، مقاطعی خاص از زندگی آن بزرگوار، به جهات گوناگون اهمیتی ویژه دارد که یکی از بارزترین آنها، واقعه غدیر خم است.

علت نامگذاری «غدیرخم»

غدیر در لغت به معنای آبریز و مسیل، و غدیر خم در جغرافیا، نام محلی است که به خاطر وجود برکه‌ای در این محل، که در آن آب باران جمع می‌شده، به این نام (غدیر خم) شهرت یافته است. غدیر در چهار کیلومتری جُحفه و جحفه در 64کیلومتری مکه قرار دارد که یکی از میقات‌های پنجگانه به‌شمار می‌آید. در جحفه راه اهالی مصر، مدینه، عراق و شام از یکدیگر جدا می‌شود. اگرچه غدیر خم به علت وجود آب و چندین درخت کهنسال، محل توقف و استراحت کاروانیان واقع می‌شد اما دارای گرمایی طاقت ‌فرسا و شدید بود.

بازخوانی واقعه غدیر

پیامبر اکرم بنا بر امر الهی، در سال دهم هجرت تصمیم به زیارت خانه خدا و به‌جاآوردن حج گرفتند؛ لذا مردم را از این امر مطلع کردند و حتی برای آگاهی اهالی مناطق دورتر، قاصدانی را روانه کردند. نقل شده تعداد جمعیتی که به همراه حضرت از مدینه خارج شد بیشتر از 120000نفر بوده است؛ اما افراد بسیاری به غیر از این عده، نظیر اشخاصی که در مکه مقیم بودند و یا اشخاصی که از شهرهای دیگر خود به مکه آمده و در آنجا به حضرت ملحق شدند، به همراه پیامبر و با اقتدای به ایشان مناسک حج را در این سفر بجای آورده و رسول خدا (ص)را همراهی نمودند.

پس از اتمام اعمال حج، شهر مکه را ترک کرده و رهسپار مدینه شدند که در بین راه به محل غدیر خم رسیدند. هنگامی که رسول‌ اکرم در روز 18ذی‌الحجه به وادی غدیر خم رسیدند و پیش از جدایی اهالی شام، مصر و عراق از میان جمعیت، جبرئیل امین از جانب خداوند بر ایشان نازل گردید و آیه: «یا ایها الرّسول بلّغ ما انزل الیک من ربّک فان لم تفعل فما بلّغت رسالته و الله یعصمک من النّاس» را نازل نمود و از جانب حق تعالی، رسول اکرم (ص) را امر کرد تا آنچه را که پیش از این درباره امام علی نازل گشته بود، به مردم ابلاغ کند.

رسول خدا پس از نزول آیه، دستور توقف کاروانیان را صادر و امر فرمود تا آنانی که پیشاپیش حرکت می‌کردند، به محل غدیر بازگردند و افرادی که در پس قافله، عقب مانده بودند، سریعتر به کاروان در این وادی، ملحق شوند.آن حضرت نماز ظهر را در گرمای شدید به همراه جمعیت اقامه کردند. هنگامی که حضرت از نماز فارغ شد، از جهاز شتران، در همان محلی که به فرمان رسول خدا توسط صحابه آماده شده بود، منبری ساختند و وجود مقدس پیامبر اکرم (ص) بر فراز آن در آمدند و شروع به ایراد خطبه، با صدایی بلند و رسا نمودند؛ در حالی‌که جمعیت فراوان همراه پیامبر، بر گرداگرد حضرت جمع شده بودند و به سخنان نبی‌اکرم (ص) گوش می‌دادند و کسانی سخنان آن حضرت را برای افرادی که دورتر قرار داشتند، تکرار می‌کردند.

اعلام جانشینی حضرت علی(ع)

پیامبر خدا(ص) در روز غدیر از دو ثقل سخن گفت که اگر امت به آن تمسک جوید، گمراه نمی‌شود و ثقل اکبر قرآن و ثقل اصغر، عترت آن حضرت هستند. سپس رسول خدا، دست امام علی(ع) را بلند کرد. در این هنگام رسول اکرم (ص) از حاضرین پرسید: «ای مردم، آیا من از خود شما، بر شما اولی و مقدم­‌تر نیستم؟ مردم پاسخ دادند: «بله، ای رسول خدا.» حضرت در ادامه فرمود: «خداوند ولی من است و من ولی مومنین هستم و من نسبت به آنان از خودشان اولی و مقدم‌ هستم.»

آنگاه فرمود: «پس هر کس که من مولای او هستم، علی مولای اوست.» رسول خدا(ص) باز این جمله را تکرار کرد و فرمود: «خداوندا، دوست بدار و سرپرستی کن، هر کسی که علی را دوست و سرپرست خود بداند و دشمن بدار هر کسی که او را دشمن می‌دارد و یاری نما هر کسی که او را یاری می­‌نماید و به حال خود رها کن، هر کس که او را وا می­‌گذارد.

سپس خطاب به مردم فرمود: «ای مردم، حاضرین به غایبین (این پیام را) برسانند.» هنوز جمعیت متفرق نشده بود که بار دیگر جبرئیل نازل شد و از جانب خداوند، آیه: «الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الإسلام دینا» را بر پیامبر فرو فرستاد. هنگامی که این آیه نازل شد، نبی اکرم (ص) فرمود: «ا...‌اکبر بر کامل ‌شدن دین و تمام گشتن نعمت و رضایت پروردگار به رسالت من و ولایت علی پس از من.» در این موقع، مردم به امیر مومنان، امام علی(ع) تهنیت گفتند.

منبع: آرمان

انتهای پیام/

بازگشت به سایر رسانه‌ها