نداشتن نقشه بعدی؛ پاشنه آشیل عملیات موصل
پر واضح است که باز پس‌گیری به معنای به پایان رسیدن داعش نیست، همانگونه که سقوط جنبش طالبان در افغانستان در پی حمله نظامیان آمریکایی به عمر این گروهک پایان نداد بلکه طالبان از آن تاریخ وارد فاز جدیدی شد.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، حیدر العبادی، نخست‌وزیر عراق، بامداد دوشنبه آغاز عملیات نظامی آزادسازی موصل را از دست تروریست‌های داعش اعلام کرد و البته به‌نظر می‌رسد که پیروزی در این نبرد، به نوبه خود برای باراک اوباما، رییس‌جمهور آمریکا که کشورش در فرایند عملیات موصل سهیم است، پیروزی بزرگی به‌شمار رفته و می‌تواند برگ برنده‌ای برای نامزد هم حزبی او در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو باشد.
اگر ما جنگ حلب را، معرکه‌ای برای روسیه و هم پیمانانش به‌شمار آوریم، بدون شک جنگ موصل، معرکه آمریکا و هم پیمانانش به‌شمار میرود.
گزینه‌های جنگی داعش؛ مرگ یا مرگ!!
بیش از 2 سال پیش بود که عناصر داعش با کمترین هزینه و تلفات، توانستند با اشغال سریع موصل همه را غافلگیر کنند؛ اما اکنون باید گفت که با وجود لشکرها و ساز و برگ گسترده نیروهای عراقی و ائتلاف و البته حضور ابرقدرتی چون آمریکا در نبرد، پیش‌بینی پیروزی سریع بر داعش، شاید خوش‌بینی بیش از حد لزوم به‌شمار رود.
دلیل اصلی این نکته، تفاوت دشمن است. آمادگی عناصر داعش در نبردهای مختلف بسیار با دیگر نیروها متفاوت است؛ داعشی‌ها 2 گزینه را بیشتر مقابل خود نمی‌بینند، مرگ یا مرگ. 2 سال است که داعشی‌ها انتظار آغاز این جنگ را می‌کشند و اینکه گمان بریم که آنها در برابر نیروهای عراقی نخواهند جنگید اشتباه است.
تجربه‌ای که ما از داعش داریم این است که معمولاً عناصرش اهل عقب‌نشینی نیستند و اگر اخبار منتشر شده مبنی بر در اختیار داشتن سلاح شیمیایی توسط داعش درست باشد، تروریست‌ها هیچگونه شکی مبنی بر استفاده از آن نخواهند کرد، چرا که از موصل چون فلوجه، تکریت و رمادی نیست و از دست دادن آن به معنای از دست دادن آخرین سنگر در عراق به‌شمار رفته و مقدمه‌ای برای از دست دادن پایتختشان در رقه خواهد بود.
سؤالات بنیادین درباره جنگ موصل
نخستین سوالی که به ذهن می‌رسد این است که این جنگ چقدر طول خواهد کشید؟ چقدر کشته خواهد داد؟ آیا آزادسازی موصل به معنای پایان یافتن داعش است؟ موضع کشورهایی چون ترکیه، ایران و عربستان به چه شکل خواهد بود؟ آیا بازپس‌گیری موصل صفحه‌ای جدید از همزیستی طایفه‌ای در عراق خواهد بود یا جنگ مذهبی جدیدی را شعله‌ور خواهد کرد؟
سخت است که در آغازین روزهای جنگ موصل به تمام این سؤال‌ها پاسخ دهیم. آمریکا هم که عراق را به آسانی و با کمترین تلفات اشغال کرد، فکرش را هم نمی‌کرد که به زودی این کشور دستخوش تحرکات گروهک‌های تندرو اسلام‌گرا شود.
این را هرگز نباید از ذهن دور نگه داریم که خاورمیانه، غافل‌گیرکننده‌ترین منطقه در سراسر جهان است و به راحتی نمی‌توان در رابطه با حوادث پیش رو پیش‌گویی کرد.
پر واضح است که باز پس‌گیری به معنای به پایان رسیدن داعش نیست، همانگونه که سقوط جنبش طالبان در افغانستان در پی حمله نظامیان آمریکایی به عمر این گروهک پایان نداد بلکه طالبان از آن تاریخ وارد فاز جدیدی شد.
داعش؛ پس از نبرد موصل
این را که داعش در موصل شکست بخورد نباید شکست همه جانبه برای این تشکیلات تروریستی به‌حساب آورد؛ بلکه بدین شکل فرصت‌هایی نیز برای عناصر داعش فراهم خواهد شد. آنها پس از اینکه موصل را از دست دادند، دیگر مجبور به اداره این شهر بزرگ نیستند و می‌توانند با خیال راحت به تشکیلاتی تروریستی و زیرزمینی بدل شده و بدین شکل همه جا را ناامن سازند. آنها پس از این شکست، سراغ اقداماتی انتقامی خواهند رفت و دشمنان عرب و غیر عرب خود را هدف قرار خواهند داد.
عراق؛ پس از اشغال آمریکایی‌ها
آمریکا و هم پیمانانش پس از سقوط بغداد، از «عراق جدید» سخن می‌گفتند که قرار بود آمیزه‌ای از دموکراسی، آزادی و رفاه اقتصادی باشد. اکنون نیز آقای العبادی از «عراقی متفاوت» سخن می‌گوید که همه اطیاف و گروه‌ها در آن همزیستی مسالمت‌آمیز خواهند داشت.
العبادی وعده تصحیح اشتباه‌های گذشته را داده است؛ اشتبا‌هاتی که سبب میدان یافتن داعش و دیگر گروه‌های تندرو در خاک عراق شد و این هوشیاری نسبت به خطرات پیش رو از درجه اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و البته مهم‌تر از آن اجرای عملی این وعده‌ها و گفته‌ها، همراه با یک روحیه ملی‌گرایانه و جامع است.
رصد اوضاع موصل از سوی قدرت‌ها
باز پس‌گیری موصل با مشارکت نیروهای کرد، اصرار ترک‌ها به سهم‌خواهی از موصل، کمین روسیه و هوشیاری ایران همگی نشانگر این هستند که آینده اوضاع در عراق قابل پیش‌بینی نیست. اکنون اظهار نظری نمی‌کنم، چرا که نمی‌خواهم اوضاع را با بدبینی شرح دهم؛ هدف من اکنون هشدار نسبت به خطرات پیش روست. همه ما فرزندان همین منطقه هستیم و 40 سال است که تلخ و شیرین حوادثش را چشیده‌ایم. ما به خوبی نقطه‌های خطرناک منطقه را می‌شناسیم و نمی‌خواهیم خود را گول بزنیم.
بسیار کم هستند کسانی که از شکست خوردن داعش ابراز تأسف می‌کنند و در مقابل تعداد کسانی که خواهان از میان رفتن تروریست‌های وابسته به آن هستند صدها برابر است، چرا که از دید آنها داعش با شکل خونبار و وحشی خود، آبروی اسلام را لکه‌دار می‌سازد.
ائتلاف 60 کشوری برای مقابله با داعش
لازم به ذکر می‌دانم که بسیاری از طرف‌ها که اکنون مقابل داعش ایستاده‌اند، در ابتدا حامی آن به‌شمار می‌رفتند و اکنون که کارد به استخوان رسیده، ائتلافی متشکل از 60 کشور را بسیج کرده‌اند که ریشه این تشکیلات تروریستی را بخشکانند؛ ائتلافی که 2 قدرت بزرگ، یعنی آمریکا و روسیه و همچنین ده‌ها کشور مهم منطقه‌ای و اروپایی نیز از جمله اعضای آن به‌شمار می‌روند.
این ائتلاف 60 کشوری همیشه پلان A را با خود دارند و با قدرت آن را پی می‌گیرند، اما متاسفانه هیچ وقت به فکر پلان B نیستند؛ بدین معنا که برنامه‌ای برای پس از جنگ نمی‌ریزند. باید پرسید که آیا آنها این اشتباه را درباره موصل نیز تکرار خواهند کرد؟
پاسخ به این سؤال را می‌گذاریم برای چند هفته، یا چند ماه یا شاید چند سال بعد.
منبع: صبح نو
انتهای پیام/