رضوی: «سیانور» برخلاف رویه معمول فیلم‌های تاریخی ساخته شد/شعیبی: ظرف سیانور ۱۰۰ دقیقه بود
تهیه‌کننده فیلم «سیانور» گفت: فیلم‌های ژانر تاریخی اغلب سفارشی هستند که تنها برای هزینه‌کرد بودجه دولتی ساخته می‌شوند و مخاطب چندانی هم ندارند اما سیانور برخلاف رویه معمول ساخته شد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، فیلم سینمایی «سیانور» جدیدترین ساخته بهروز شعیبی است که خود بازی نقش اصلی آن را بر عهده دارد، روایتی از فعالیت گروه‌های سیاسی قبل از انقلاب است که با زندگی عاشقانه یک زوج به تصویر تاریخ ایران در دهه 50 می‌پردازد.
این فیلم به بخش‌هایی از زندگی شهید مجید شریف واقفی و فعالیت او در سازمان مجاهدین خلق و ترور گروهی از آدم‌های این سازمان می‌پردازد و از اواخر مهرماه به روی پرده سینماهای کشور رفته و در این مدت کم مخاطبان بسیاری را به خود جلب کرده به گونه‌ای که اکرانش به سانس فوق‌العاده رسیده است.
اکران این فیلم از 29 مهرماه در سینما فرهنگ و 11 آبان ماه در سینما سعدی در شیراز آغاز شده است.عصر امروز جلسه نقد و بررسی این فیلم با حضور بهروز شعیبی، هانیه توسلی، پدرام شریفی بازیگران و سید محمود رضوی تهیه‌کننده در سینما فرهنگ شیراز برگزار شد.
مغفول ماندن تاریخ معاصر در سینما
بهروز شعیبی در این جلسه انگیزه خود را از ساخت این فیلم مغفول ماندن تاریخ معاصر در سینما عنوان کرد، تاریخی که باید نسل‌های آینده با آن آشنا شوند. به گفته وی بازتاب و بیان تاریخ در ادبیات به خوبی رخ داده اما در سینما این اتفاق خیلی کم و به ندرت اتفاق افتاده است.
سید محمود رضوی تهیه‌کننده این فیلم نیز در جواب این پرسش گفت: در سینمای سال‌های اخیر برخی از ژانرها نظیر ژانر کودک، پلیسی و تاریخی در حال حذف شدن هستند. به گفته رضوی سینمای ایران چند سالی است که درگیر فیلم‌های اجتماعی و کم هزینه شده و فیلم ساختن با بازیگران زیاد از یاد کارگردانان رفته است وی علت این امر را به تهیه‌کنندگان مربوط دانست.
تهیه‌کننده فیلم سیانور درباره فیلم‌های تاریخی بر این باور است که فیلم‌های ژانر تاریخی اغلب سفارشی هستند که تنها برای هزینه‌کرد بودجه دولتی ساخته می‌شوند و مخاطب چندانی هم ندارند، اما نظر وی درباره سیانور این بود که « در سیانور تصمیم گرفتیم یک بار برخلاف رویه معمول عمل کنیم و فیلمی بسازیم که هزینه‌اش از سوی مخاطب بازگردد» رضوی از استقبال مخاطبان از این فیلم ابراز رضایت کرد.
سیانور ظرفی برای بیان تاریخ
تعدد بازیگران و اینکه هر کدام در فیلم دارای کنش خاص خود هستند، سوالی بود که شعیبی به آن پاسخ داد. به گفته شعیبی ظرف سیانور 100 دقیقه بود اما مظروفش (تاریخ) زمان خیلی بیشتری داشت به همین دلیل از تعدد شخصیت‌ها استفاده شد که هر یک رنگ خود را داشتند و کارکردشان در قصه شبیه به هم نبود.
وی گفت: « تا جایی که تحریف تاریخ نبود از اسامی واقعی استفاده شد، در واقع تاریخ اجتماعی ایران با اسامی واقعی کار شد اما جایی که میخواستیم قصه خودمان را روایت کنیم اسامی را عوض کردیم».
کارگردان فیلم سیانور در پاسخ به سوال یکی از حضار درباره فلش‌بک‌های فیلم و روایت غیرخطی آن افزود: « در این فیلم تلاش شده که پای‌بندی و تعهد به تاریخ حفظ شود اما از آنجا که نمی‌توانستیم تاریخ را گسترده کنیم زمانی که میخواستیم تاریخ را وارد داستان کنیم از فلش‌بک و روایت‌های غیرخطی استفاده کردیم».
به فکر سود مالی و معنوی خود نبودیم
شعیبی و رضوی به عنوان کارگردان و تهیه‌کننده فیلم بارها در نشست‌های مختلف از غیرسفارشی بودن این فیلم سخن گفته‌اند و در این نشست نیز شعیبی تصریح کرد: « به دلیل حساسیت موضوع مشاور و ناظر داشتیم اما من و آقای رضوی در ساخت این فیلم تنها به سود خود چه به لحاظ مادی و معنوی فکر نکردیم و تنها براساس دغدغه‌ای که داشتیم سیانور را ساختیم».
سیانور فیلمی است که همه چیز آن بوی تاریخ و دهه 50 ایران را می‌دهد از پوستر گرفته تا ضبط و فیلمبرداری با نگاتیو، شعیبی علت این امر را نزدیکی و فضاسازی دهه 50 ذکر کرد. وی در ادامه این صحبت به این موضوع به صورت گذرا اشاره کرد که سینما متعلق به همه مردم است و تلاش کرده در فیلمش این موضوع را که « سینما به همه تفکرها تعلق دارد»، مطرح کند.
کار با نابازیگران مشکل است
حضور مهدی هاشمی به عنوان پیشکسوت سینما در این فیلم سبب شد که یکی از حضار درباره سختی کار با پیشکسوتان و استادان سینما بپرسد که شعیبی در جواب این سوال کار با نابازیگران را سخت‌تر دانست و بیان کرد: «کار با بازیگرانی که کار خود را بلد هستند مشکل نیست».
« ساخت فیلمی درباره تاریخ نیاز به دانستن، خواندن و تحقیقات زیاد دارد» این را هانیه توسلی بازیگر نقش هنگامه در پاسخ به سوالی درباره تحقیقات علمی این فیلم گفت و در ادامه سید محمود رضوی بیان کرد: کار تحقیقاتی این فیلم 7 سال طول کشیده است و فیلم‌نامه پس از مشاوره و مصاحبه با بسیاری از افرادی که آن فضا را درک کرده بودند، چند بار بازنویسی شد.
تیتراژ غیرمعمول سیانور
در تیتراژ سیانور برخلاف دیگر فیلم‌های سینمایی بخش‌هایی از فیلم دیده می‌شود که به گفته هانیه توسلی قسمتی از عشق امیر و هنگامه است که می‌توانست جریان پیدا کند. شعیبی درباره این اتفاق غیرمعمول دو دلیل ذکر کرد. نخستین دلیل این بود که فضای فیلم اجازه نمی‌داد داستان بیش از اندازه عاشقانه شود به همین دلیل در تیتراژ گنجانده شد.
دلیل دومی که شعیبی برای این اتفاق ذکر کرد، این بود که در اغلب سینماهای کشور زمانی که فیلم به انتها می‌رسد چراغ‌ها روشن شده و مردم هم می‌روند در صورتی که یک تیم برای ساخت فیلم تلاش کرده که اسامی‌شان در تیتراژ می‌آید. وی گفت: « دوست داشتم تیتراژ جزئی از فیلم باشد و فرهنگ‌سازی برای دیدن تمامی عوامل فیلم شود».
انتهای پیام/