بورس در انتظار نفت و ترامپ

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، بورس تهران هفته گذشته رفتاری هیجانی از خود نشان داد. روز شنبه شاخص بیش از 1000 واحد رشد کرد اما طی روز های بعد، به اندازه بیش از 70 درصد این مقدار عقب نشینی کرد. این رفتار متلاطم را نمی توان فقط به رفتار هیجانی بورس بازان و یا تلاش عده ای برای نوسان گیری نسبت داد. بلکه فضای بیرونی و اخباری هم که به بورس می رسد به همین اندازه متلاطم و هیجانی است. البته چنانچه خواهیم دید این تلاطمات طی روز های آتی تا حد زیادی فروکش خواهد کرد و زمینه برای رفتار منطقی بورس فراهم خواهد شد؛ رفتاری که متاثر از نتایج انتخابات آمریکا و همچنین فضای انتخاباتی اردیبهشت آینده در کشور، تصمیم اوپک در مورد تثبیت عرضه نفت، روند قیمت های جهانی، شرایط نرخ ارز و همچنین وضعیت بازار پول (نرخ سود حساب های ویژه و غیررسمی بانک ها) و از همه مهمتر وضعیت رشد بخش حقیقی اقتصاد کشور و سودآوری شرکت ها مثبت یا منفی است.با این اوصاف حتما می پرسید که طی 4.5 ماه مانده از سال، بورس به کدام سو خواهد رفت؟ آیا بازدهی 25 درصدی بازار سهام که در ابتدای امسال توسط تحلیلگران مطرح می شد محقق خواهد شد؟ آیا زمان مناسبی برای خرید سهام و ورود به بازار سرمایه است؟ بهترین تحلیلگران هم نمی توانند به این سوالات پاسخ دقیق بدهند چرا که همه چیز را نمی دانند و هیچ کس نمی تواند اتفاقات آینده را پیش بینی کند اما می توان به دنبال نشانه ها رفت و پیش بینی قابل قبولی از برخی وقایع موثر بر بورس کرد.

قیمت های جهانی و رشد امیدوارکننده قیمت کالا های اساسی

مهم ترین علت رشد جهش وار بورس در ابتدای هفته گذشته و انتهای هفته قبل از آن، رشد یا تداوم رشد قیمت برخی از کالا های اساسی مثل سنگ آهن بود. بازار محصولات اساسی و مواد اولیه صنعتی در سال 2015 با مازاد عرضه و کاهش قابل توجه قیمت همراه بود به گونه ای که برخی از بروز یک شرایط بدیع در اقتصاد جهان خبر دادند؛ شرایطی که در آن بازار ها اشباع و جایی برای مصرف انبوه کالای تولیدشده وجود ندارد! تداوم کاهش قیمت نفت و متاثر از آن برخی محصولات پتروشیمی، افزایش عرضه و کاهش قابل توجه قیمت محصولات کشاورزی و همچنین برخی مواد معدنی، اتفاقاتی بود که سال گذشته میلادی را سال بازار های اشباع نام نهاد. اما در سال 2016 روند ها عمدتا معکوس شد اگرچه آرام. نفت بعد از سه ماه ناامیدکننده ابتدای سال، توانست خود را تا بالاتر از 50 دلار برساند. افزایش قیمت برخی مواد پتروشیمی، سنگ آهن، فولاد و زغال سنگ هم جو مثبتی به بازار داد تا کابوس سال قبل تمام شود. این روند مثبت هم اکنون در برخی بازار ها باقی است، در برخی بازار ها مثل نفت وابسته به تصمیم های آتی بازیگران بازار است و برخی بازار ها هم چشم انتظار انتخابات آمریکا هستند.

انتخابات آمریکا و هراس بازار ها از غیرقابل پیش بینی بودن ترامپ

یکی از عوامل رفتار هیجانی بازار های جهانی و همچنین داخلی، در روز های اخیر نتایج نظرسنجی های مربوط به انتخابات آمریکا بوده است. با نزدیک تر شدن به روز انتخابات این اثر بیش از قبل مشخص است. هفته قبل و با افزایش مقبولیت ترامپ در نظرسنجی ها ارزش دلار کم شد. بازار ها و معامله گران که نگران از بی برنامگی و رفتار های تند ترامپ هستند ترجیح دادند پول خود را به بازار های امن مثل طلا برسانند. از سوی دیگر بورس بازان هم نگران رکود احتمالی ناشی از حضور ترامپ در کاخ سفید هستند. به همین خاطر پشت بازار سهام را خالی کردند. مهم ترین تاثیر از این شرایط متوجه بازار نفت شد. این بازار که روز های قبل تحت تاثیر اختلافات درونی اوپک (و خطر تداوم عرضه بیش از حد) قیمت نفت را کاهش داده بود در روز های اخیر به خاطر افزایش احتمالی پیروزی ترامپ و رکود اقتصادی احتمالی ناشی از آن (و این بار خطر کاهش تقاضا به خاطر رکود) کاهش یافت. می دانیم که بخشی از صنایع بورسی کشور از جمله شرکت های پالایشی و همچنین پتروشیمی ها به طور مستقیم و تمام صنایع به طور غیر مستقیم از قیمت نفت تاثیر می گیرند اما آیا وضعیت بازار نفت به همین منوال باقی خواهد ماند؟

آینده امیدوارکننده نفت

اما قطعا مهم ترین رویداد خارجی موثر بر بورس کشور، قیمت نفت است. علاوه بر گروه فراورده های نفتی و پتروشیمی ها که به طور نسبتا مستقیم از قیمت نفت بهره خواهند برد، سایر گروه ها نیز به طور غیرمستقیم از رشد یا کاهش قیمت نفت متاثر می شوند. چرا که درآمد های نفتی بیشتر از مجرای بودجه عمرانی و همچنین پرداخت بدهی های دولت به اقتصاد تزریق می شوند و می تواند همه گروه های بورسی را تحت تاثیر قرار دهد اما آینده بازار نفت چه خواهد شد. اقدام امیدوارکننده اوپک در ابتدای مهرماه، این روز ها با رجزخوانی و منفی بافی برخی کشور های تولیدکننده مثل عراق رو به فروپاشی است. افزایش احتمالی پیروزی ترامپ هم سایه شومی بر طرف تقاضای نفت انداخته است. رکوردشکنی اوپک در عرضه نفت به رقم بی سابقه 34 میلیون بشکه در روز هم دلیل سوم رکود این روز های بازار نفت است. اما تحلیل ها از روز های آفتابی بازار نفت در ماه آینده حکایت دارد. اعضای اوپک و تولیدکنندگان غیراوپکی نفت، فارغ از برخی موضع گیری ها و رجزخوانی ها برای دریافت سهم بالاتر در سهمیه بندی آتی عرضه نفت، هیچ مخالفت یا دلیل اصولی و مبنایی برای مازاد عرضه نفت ندارند. لذا می توان به افزایش قیمت نفت با تصمیم آتی اوپک در 10 آذرماه امیدوار بود.

شرایط داخلی و بازدهی گروه های مختلف بورسی چگونه است؟

اما فارغ از آنچه در خارج از کشور رخ می دهد اتفاقات مختلف داخلی هم بر آینده بورس تاثیرگذار است. رشد 4.5 تا 5.5 درصدی در بهار (به ترتیب به روایت مرکز آمار و بانک مرکزی) چنانچه در گزارش سوددهی شرکت ها منعکس شود، می تواند باعث جهش قابل توجه در بورس تهران شود. چشم انداز وضعیت اقتصاد کلان مثبت است اما برای تاثیرگذاری بر بورس نیاز مند یک خبر خوب یا انعکاس قابل توجه در سوددهی گروه های بورسی است. به رغم رشد اقتصاد، عمده گروه های بورسی تاکنون سود قابل توجهی نصیب سهامداران نکرده اند. گروه نفت از ابتدای سال تا همین چند هفته قبل بیش از 10 درصد ضرر به بورس بازان تحمیل کرده بود که بعد از تصمیم اوپک تقریبا خنثی شد و وضعیت سوددهی به صفر رسید. وضعیت در عمده گروه های پتروشیمی هم مشابه است. خودرویی ها که طی یک سال گذشته و مخصوصا بعد از برجام لیدر بازار بودند، از ابتدای امسال عملکرد مناسبی نداشتند و عمدتا نتوانستند پیش بینی های سود خود را محقق کنند. حال و روز گروه بانک ها و موسسات مالی هم اصلا خوش نیست. البته برخی گروه های خاص مثل دارویی ها سودآوری قابل توجهی داشتند. گروه فلزات اساسی هم سود حدودا 15 درصدی از ابتدای سال تاکنون نصیب سهامداران کرده اند. گروه مواد غذایی و قند و شکر هم وضعیت مشابهی دارند.

بورس بعد از تلاطمات این روز ها

خلاصه آن که تا حدود یک ماه آینده بسیاری از تلاطمات فروخواهد نشست و بورس می تواند یک روند منطقی در پیش بگیرد. انتخابات آمریکا تا چند روز آینده برگزار می شود و اوپک هم دهم آذرماه نشست تعیین کننده خود برای تعیین سهمیه کشور ها در عرضه نفت را برگزار خواهد کرد. علاوه بر آن نتایج رشد اقتصادی محسوس امسال به مرور در صورت های مالی و وضعیت سوددهی شرکت ها نمایان خواهد شد. چنانچه دیدیم حدود نیمی از بورسی ها هنوز تغییرات متغیر های کلان (از جمله رشد صادرات و همچنین رشد اقتصادی حدودا 5 درصدی) را در وضعیت سودآوری خود منعکس نکرده اند. یکسان سازی نرخ ارز هم تا انتهای سال می تواند برای برخی گروه ها خبر مثبتی باشد. تعیین تکلیف این موارد، در صورتی که مطابق سناریو های بدبینانه پیش نرود، می تواند یک جهش قابل توجه در گروه های مختلف بورسی در سه ماهه پایانی سال ایجاد کند. مخصوصا آن که انتخابات ریاست جمهوری در ابتدای سال 96 هم می تواند عاملی برای رونق یا القای رونق به بازار بورس باشد.

منبع: خراسان

انتهای پیام/

بازگشت به سایر رسانه‎ها