قراردادهای خودرویی زیر سایه محرمانه ها

 به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، کیفیت حلقه گم شده خودروهای ایرانی است و مردم ایران مدت هاست با وجود قیمت های نجومی خودروهای تولید داخل که البته در اصل خودروهای مونتاژ داخل هستند!، خودروی با کیفیت سوار نمی شوند. در واقع این مساله آنقدر برای مردم عادی شده که حتی خود آنها هم به ظاهر و رنگ و لعاب خودرو اهمیت بیشتری می دهند تا کیفیت و مشخصات فنی و به همین دلیل است که بازار خودروهای چینی که زیبا ولی بی کیفیت هستند در ایران داغ شده و دو خودروساز انحصاری ایران ، یعنی سایپا و ایران خودرو را به سودهای کلان رسانده است.

این در حالی است که طی سال های اخیر هر بار به بهانه های مختلف نرخ خوردهای تولید داخل بالا رفته اما چیزی به کیفیت آنها اضافه نشده است. یک روز بهانه خودروسازان برای بالا بردن نرخ ها افزایش نرخ دلار بود، روز دیگر تحریم های غربی و نبود قطعات و روز دیگر اضافه کردن استاندارهایی مانند یورو 4 که باید بدون هیچ هزینه ای روی خودروها قرار بگیرد!

این روند در کنار بی کیفیتی خودروها نسبت به نرخ هایشان همچنان ادامه داشت تا روزی که برجام امضا شد و امیدها برای رسیدن خودروهای با کیفیت با نرخ های مناسب برای مردم پررنگ تر شد غافل از این که انحصار و بازار غیر رقابتی خودرو و حمایت وزارت صنعت از خودروسازان اجاره نمی دهد خودرویی با برند غیر ایران و کیفیت بهتر اما نرخ ارزان تر وارد بازار شود.

در هر حال بعد از انتشار اخباری در خصوص حضور غول های خودرو سازی آمریکا و اروپا در ایران در نهایت دو خوردو ساز فرانسوی یعنی رنو و پژو برای بستن قرار داد راهی ایران شدند. دو خودرو سازی که البته سابقه بدعهدی آنها در روزهای تحریم اقتصادی ایران ضرر و زیان زیادی به صنعت خودروسازی کشور وارد کرد و حالا نیز قراردادهای آنها از شفافیت کافی برخوردار نیست.

سابقه بدعهدی پژو و رنو در ایران
هنوز از یادها نرفته است که اوایل سال 91 ، شرکت پژو که صنایع خودروسازی ایران را بیش از پیش وابسته خود کرده بود از ایران رفت تا هم به صنعت خودروی ایران آسیب رساند و هم خود متحمل ضرر شود. با خروج پژو از ایران، بسیاری از واحدهای تولیدی این شرکت در ایران تعطیل شدند و حدود 8هزار کارگر اخراج شد. حدود 10 میلیون یورو نیز از سود فعالیت‌های پژو در هر ماه کاهش یافت، و از سوی دیگر تولید ایران خودرو نیز به شدت افت کرد چرا که پژو تنها شرکتی بود که با ایران خودرو کار میکرد.

به دنبال رفتن پژو تولیدات ایران خودرو کاهش یافت و با کاهش تولید، قیمت ها بالا رفت و در نهایت ایران خودرو برای تامین قطعات مجبور شد سراغ چینی ها برود و پای چشم بادامی ها به کشور باز شد.

در این میان ، بررسی رفتار مدیران پژو طی 23 سال حضور این شرکت در ایران نشان می‌دهد، پژو همواره در طول حضور در ایران بالاترین قیمت را بابت ارائه پکیج قطعات محصولات پژو به ایران اعمال می‌کردند، در نتیجه سود زیادی برای خودروساز ایرانی به عنوان شریک این شرکت فرانسوی باقی نمی‌ماند و حتی در برخی موارد نیز این مونتاژکاری برای ایران‌ خودرو زیان‌آور هم بود.

در این میان هر چند رنو نسبت به پژو کمتر عهد شکنی کرده است اما نگاهی به ماجرا نشان می دهد دلیل این عدم عهد شکنی ضرر هنگفتی بوده که به این شرکت وارد می شده است.

در واقع رنو در آن سال به دلیل پروژه ایران و زیان‌های سال‌های گذشته اعلام 500 میلیون یورو زیان کرد اما در واقع نمی توانست از بازار ایران خروج کند چرا که این شرکت از یک سو سرمایه‌گذاری بزرگی در ایران کرده بود، از طرف دیگر خود را تنها شرکت بزرگ غربی حاضر در بازار ایران می‌دانست که شاید می توانست بازار ایران را از چنگ شریک خانگی خود پژو خارج کند. این شرکت به فعالیت‌های خود ادامه داد تا عملاً تحریم‌های جهانی صنعت خودرو ایران را هم شامل شد.

قراردادهای جدید رنو و پژو در ایران و محرمانه ها

در هر حال بعد از لغو تحریم ها نیز پژو اولین خودروسازی بود که به طور رسمی مذاکرات خود را با ایران آغاز کرد و با وزارت صنعت و خودروسازهای ایرانی به توافق رسید. توافقی که البته متن آن هیچگاه برای مردم آشکار نشد و اعلام شد محرمانه است! از سوی دیگر درحالی که بیش از یک ماه از امضای قرارداد ایدرو و شرکت رنو می‌گذرد و دولت با انعقاد این قرارداد قطب سوم خودروسازی کشور را کلید زده تا بازار انحصاری خودرو 3 قطبی شود ، هنوز ابهاماتی در این قرارداد وجود دارد که برای افکار عمومی و کارشناسان اقتصادی حل نشده باقی مانده است. در این قرارداد، رنو بعد از چانه زنی بسیار توانست سهم 60 درصدی قرارداد جدید را آن خود کند و از طرف دیگر ایدرو به عنوان نماینده صنعت خودروی کشور سایت “بن رو” را به عنوان آورده خود در اختیار رنو قرار داد. وزیر صنعت اما دلیل این واگذاری را جنگ میان ایران خوردو و سایپا بر سر رنو اعلام کرده است. جنگی که باعث شد وزارت صنعت به ایجاد قطب سوم در صنعت خودروسازی رضایت دهد.نعمت زاده گفته: رنو ،ایران خودرو و سایپا را به جان هم می انداخت!

در این میان نکته مهم این قرا داد این است که براسا‌س گزارش تحقیق و تفحص مجلس، رنو در روند تولید ال 90 بالغ بر هزار میلیارد تومان خسارت به ایران وارد کرده اما در قرار‌داد جدیدش با ایدرو هیچ حرفی از این خسارت به میان نیامده است. اکنون سؤال اینجا‌ست وزیر صنعت و معاونان وی که در روند امضای این قرارداد بودند چرا پرداخت خسارت از رنو را مطالبه نکرده و پرداخت آن را یکی از شروط اصلی امضای قرارداد جدید عنوان نکرده‌اند و اصلا چرا جزئیات قرادادهای خودرویی برای مردم فاش نمی شود تا حاشیه ها و شبهه افکنی ها از بین برود؟ از سوی دیگر پژو خواهان ساخت مدل‌هایی در ایران است که 6 سال از آغاز تولید آن می‌گذرد و دارای فیس لیفتی قدیمی هستند و رنو هم خودروهایی به ایران می آورد که نرخ آنها در بازار فرانسه ارزان تر از ایران است و در این میان باید پرسید نفع مردم در این قرارداها کجاست؟! سوار شدن خوروهای چینی بی کیفیت یا خودروهای دمده و گران فرانسوی؟!

منبع:مرداد

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها