آخوندی و طیاره چینی

طی روزهای گذشته وزیر راه و شهرسازی در سفر به  چین مذاکراتی با کمپانی هواپیماسازی Comco (کوماک) انجام داد. گرچه ماهیت اینگونه بازدیدها و مذاکرات مربوط به حوزه هوانوردی ، اساسا نگاه و نگرش تصمیم گیران کشور را تقویت میکند اما نباید طوری رفتار شود که از درک اصل موضوع غافل شده و اسباب بهره برداری سیاسی با هدف تحت تاثیر قراردادن افکار عمومی نامتخصص توسط برخی ، به خصوص رسانه های سیاست نگر را فراهم کنیم.

موضوعی را باید درک و قبول کنیم که خرید هواپیما به عنوان ابزار کسب و کار یک شرکت هواپیمایی دارای نظام مشخص تصدی حمل و نقل هوایی بازرگانی ، به دولت ، وزیر راه و سازمان هواپیمایی کشوری ارتباطی ندارد و نباید در چنین موضوعی اساسا دخالت کنند که در آینده این گونه دخالت ها ، در روند رشد شرکت های هواپیمایی به خصوص در عرصه بین الملل ، مشکل ساز خواهد بود ، چرا که با روح "قانون رقابت عادلانه" مد نظر ایکائو و توصیه های بعدی نهادهایی همچون یاتا در این زمینه ، نقض جدی دارد.

به شخصه مخالف دخالت دولت در این باره هستم و باید به شخصیت حقوقی ایران ایر و هر شرکت تجاری هواپیمایی احترام بگذاریم و دولت تنها باید تسهیل کننده و بر طرف کننده موانع احتمالی آن در چهارچوب قانون ملی کشور باشد.

تقویت استانداردها و تطبیق آن با مقررات روز جهانی ، اصلاح مقررات ملی مرتبط در چهارچوب قانون هواپیمایی کشوری مصوب 1328 ، برقراری و ایجاد بستر مناسبات در حوزه روابط بین الملل با نهادهای مالی ، اعتباری ، تولیدی ، پشتیبانی و عقد پروتکل های بین المللی روابط دوجانبه حمل و نقل در حدود آزادی های نه گانه سازمان جهانی هواپیمایی کشوری و ایجاد بستر تبادل تجارب علمی و کاربردی با رویکرد ارتقا سطح خدمات ، از وظایف دولت و نمایندگان قانونی آن است و لذا ورود به چرخه خرید و تاکید به آن از وظایف دولت نبوده و نیست.

سفر وزیر به چین از منظر بازدید و بررسی میزان توانمندی و ایجاد احتمالی بستر همکاری های علمی با بازدید از کارخانه Comac ، منافاتی با جایگاه دولتی ایشان ندارد. اما اگر به نیت بررسی خرید وسیله پرنده باشد که قطعا در حوزه وظایف ایشان نبوده و نیست.

بنابراین ماهیت شرکت هواپیمایی تجاری ایجاب می‌کند که ضمن طرح ، تبیین و تدوین راهبرد تجاری و کسب و کار با رویکرد تحلیل و پیش بینی بازار و رقبا در یک افق مشخص ، ابزار تحقق اهداف را بررسی و هزینه مادی و معنوی آن را با توجه به بهره وری پیش بینی شده ، تحلیل و تفسیر نماید و این حق را باید قائل شد که شرکت ها کل محصولات تولیدی همه شرکت های مطرح و غیر مطرح را بررسی کند. از بوئینگ و ایرباس تا امبرائر و بمباردیر و میتسوبیشی و Comac و MC و ATR و ... .

بنظرم نباید به ایران ایر فشار آورد که چه شد و چه نشد و درست این بود که هما در فضایی منطقی بر پایه اصول مدیریت راهبردی که به نظر از آن فاصله گرفته است ، از فضای روانی و حقوقی پس از برجام برای بهسازی نظام بهره برداری خود ، بازسازی ناوگان و در نهایت نوسازی آن اقدام می‌کرد که کمی به نظر با انحراف همراه شده است. در چنین شرایطی لازم است به هما کمک کنیم تا در صورت انحراف احتمالی ، مشروط بر اراده سازمانی ، به مسیر درست باز گردد.

لازم است از این طریق به مدیران عالی به خصوص وزیر  راه توصیه می‌شود کمتر پیرامون روند مذاکره و حصول نتیجه خرید هواپیما به مصاحبه پرداخته تا از این طریق کارشناسان در آرامش کامل ، فرآیند را طی و پس از تحقق نتیجه مطلوب ، طی کنفرانسی خبری و رسمی ، سیر طی شده و هدف حاصل شده را به اطلاع ملت ، برسانید.

توان بالقوه هما را نمی توان نادیده گرفت و لازم است از این ظرفیت درست و هوشمند استفاده شود. البته در این بین باید باور کنیم که اقتدار هما ، همچون خط کشی برای تطبیق دیگر شرکت های هواپیمایی با اصول راهبردی مدیریت حمل و نقل هوایی و نقش کاهنده هزینه های مستقیم و غیر مستقیم عملیاتی را به همراه دارد که خود اعتلای حمل و نقل هوایی به عنوان بخش مهمی از صنعت هوانوردی است.

آرمان بیات-کارشناس حمل‌ونقل

انتهای پیام/