ارکستر سمفونیک تهران و نگاهی کاسب‌کارانه؛ «وای به روزی که بگندد نمک»
ارکستر سمفونیک تهران هم به جمعِ گروه‌هایی پیوست که در یک روز دو اجرا به روی صحنه می‌برند.
خبرگزاری تسنیم، یاسر شیخی یگانه:
چند سالی هست که گروه‌های موسیقی به برگزاری دو اجرا در یک روز روی آورده‌اند و علت اصلی این کار هم فشارهایی است که از سوی تهیه‌کنندگان به گروه‌ها وارد می‌شود. تهیه کنندگان به دنبال پایین آوردن هزینه‌ها و بالا بردن سود هستند. پس به جای هر روز یک اجرا، ترجیح می‌دهند در هر روز دو اجرا به روی صحنه ببرند و با این کار اجاره‌بهای سالن را به جای دو شب، یک شب پرداخت کنند.
این نگاه از سوی تهیه کنندگان چندان دور از ذهن نیست، چرا که بسیاری از آنان کاسبند و نگاهشان برخلاف آنچه گاهی ادعا می‌کنند؛ کاملاً تجاری است نه فرهنگی. وقتی گروهی در یک شب دو اجرا برگزار می‌کند، بی‌شک کیفیت اجراها پایین می‌آید و هنرمندان مجبورند انرژی خود را برای دو اجرا تقسیم کنند و ناگزیر به کم‌فروشی می‌شوند.
برخی از گروه‌های موسیقی اساس کارشان بر تجارت است و چندان به فکرِ ارتقای هنر و فرهنگ نیستند و برایشان کیفیت چندان مهم نیست؛ از این رو دو اجرایی برای آنان چندان جای گله ندارد که اگر جا داشت در روز سه اجرا و چهار اجرا را هم به روی صحنه می‌برند. آنان تنها به پول و درآمد بیشتر فکر می‌کنند.
اما در این میان هستند گروه‌هایی که کارشان هنری است و کیفیت در کارشان اهمیت بسیاری دارد، اما باز هم تن به این کار می‌دهند و هر شب دو اجرا به روی صحنه می‌برند. از این گروه‌ها باید گِله کرد و گفت که «آخر شما دیگر چرا؟». همین گروه‌ها هم هزار بهانه دارند و هزار نکته در کار می‌کنند که مجبور به این کاریم و حمایت دولتی نداریم و ... اما وای به روزی که بگندد نمک.
ارکستر سمفونیک اساسِ کارش ارتقای فرهنگ و هنر است و اصلاً برای این کار تشکیل می‌شود. لزوم داشتن ارکستر برای بالا بردنِ دیدگاه‌های فرهنگ و هنری در سطح جامعه است و به همین دلیل است که با بودجه‌های دولتی اداره می‌شوند. داشتنِ کیفیت بالا در اجرا و انرژی لازم در میانِ تک‌تک نوازندگان از مهمترین معیارها برای هر ارکستری است.
ارکسترهای سمفونیک در سراسر جهان برای اجرای قطعه‌های موسیقی کلاسیک تشکیل می‌شوند تا با نواختن آثار بزرگانِ موسیقی کلاسیک گام‌هایی بزرگ در ارتقای سطح شنیداری مخاطب بردارند. در اداره این ارکسترها نگاه‌های مالی و کسب درآمدی بسیار کم‌رنگ است و بیش از هر چیز به فرهنگ و هنر اهمیت می‌دهند.
اما پنجشنبه 11 آذر 1395 ارکستر سمفونیک تهران گام در راه کاسبی گذاشت. دو اجرا در یک شب برای ارکستری که هر اجرایش انرژی بسیاری از نوازندگان می‌گیرد و کارشان ارتقای فرهنگ جامعه است؛ جز مسائل مالی و کم کردن هزینه‌ها و بی‌اهمیتی به کیفیتِ اجرا، هدف دیگری ندارد. متاسفانه مدیران بنیاد رودکی در ماه‌های اخیر ثابت کرده‌اند که نگاهی مالی به ارکسترها دارند و حاضرند هر کاری بکنند تا این ارکسترها برایشان درآمد بیشتری داشته باشند. به نظر می‌رسد آخرین تدبیر آنان در این زمینه دو اجرا در یک شب بوده تا هزینه‌های ارکستر را از این راه کاهش و به درآمدهایش بیافزایند.
البته همه این‌ها در حال رخ می‌دهد که ارکستر سمفونیک تهران در 6 ماه نخست سال جاری چند اجرای محدود داشته، در حالی که در 6 ماه نخست سال گذشته تقریباً هر هفته ارکستر اجراهایی را به روی صحنه می‌برد. ارکستر سمفونیک تهران در پنجشنبه 11 آذر به رهبری شهرداد روحانی به اجرای برنامه پرداخت و قطعه‌های زیر را نواخت:
قطعه کنسرتو در «ر مینور» برای دو ویولن اثر یوهان سباستین باخ - مونیکا لران و علیرضا چهره قانی سولیست‌های ویولن این قطعه بودند.
قطعه شماره 8 «آواهای اسلوانی» ساخته آنتونین دورژاک
مارش اسلوانی اثر پیتر چایکوفسکی
قطعات «اورتور خفاش» ساخته یوهان اشترواس
«پاوان» اثر گابریل فوره
سمفونی «آوای مردگان»
قطعه «بر فراز کوه سنگی» اثر مودست
انتهای پیام/
