چین هسته‌ای؛ صدها هزار مگاوات برق اتمی

• چین دارای 35 راکتور عملیاتی و 18 راکتور در حال ساخت بوده و تعداد دیگری نیز در مرحله برنامه‌ریزی قرار دارند.
• برخی از راکتورهای آتی چین جزو پیشرفته‌ترین راکتورهای جهان بوده و ظرفیت هسته‌ای این کشور را به 64 گیگاوات تا سال 2021، تا سال 2030 به 150 گیگاوات و تا سال 2050 به مقادیر بسیار بیشتری خواهد رساند. بزرگترین انگیزه این کشور در توسعه انرژی هسته‌ای آلودگی فزاینده ناشی از نیروگاه‌های ذغال سنگ است.
• خط‌مشی چین بر برخورداری از یک چرخه سوخت کامل هسته‌ای استوار است.
• چین توانسته است در طراحی و ساخت راکتور و همچنین چرخه سوخت تا حدود زیادی خودکفا شود اما هنوز هم از تکنولوژی غربی به صورت کامل استفاده می‌کند.
• چین قصد دارد که در حوزه صادرات تکنولوژی هسته‌ای شامل اجزاء و تأسیسات سنگین به کشورهای خارجی تبدیل به یک بازیگر جهانی شود. 

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، بخش اعظمی از برق چین از طریق سوخت‌های فسیلی، عمدتا زغال‌سنگ با 73 درصد از سهم تولید برق در سال 2015، تولید می‌شود.

افزایش سریع تقاضا منجر به کمبود انرژی و اتکا به سوخت‌های فسیلی منجر به آلودگی شدید هوا شده است. بانک جهانی خسارت ناشی از آلودگی را برابر با 6 درصد تولید ناخالص داخلی اعلام کرده و دولت چین نیز از مارس 2013 این مسأله را در اولویت‌های خود قرار داده است. دود گسترده و پایدار در شرق کشور به سوخت ذغال‌سنگ نسبت داده شده است.

چین از سال 2012 بیشترین ظرفیت نصب شده برق را در میان کشورهای جهان برخوردار بوده و با رشدی 14 درصدی ظرفیت نصب شده خود را در سال 2014 به 1245 گیگاوات یا 21 درصد از کل ظرفیت جهان افزایش داد. آمریکا دارای 20 درصد از ظرفیت نصب شده جهان است. سن سازه‌های نیروگاه‌های برق در این دو کشور تفاوت بسیاری دارند: در چین تقریبا 70 درصد (865 گیگاوات) در دهه اخیر ساخته شده است، در حالیکه در آمریکا نیمی از نیروگاه‌ها (580 گیگاوات) بیش از 30 سال عمر کرده‌اند.

در برنامه پنج‌ساله سیزدهم که از سال 2016 آغاز شد، باید سالیانه ساخت شش تا هشت نیروگاه هسته‌ای تصویب شود. تهیه انرژی از منابع غیرفسیلی باید در سال 2020 به 15 درصد و در سال 2030 به 20 درصد کل انرژی برسد (این رقم در سال 2013، 9.8 درصد بود). سهم ذغال‌سنگ از تولید انرژی از 72.5 درصد در سال 2007 به 64.4 درصد در سال 2015 کاهش یافت. در برنامه پنج ساله اعلام شده که این رقم در سال 2020 باید به 62 درصد تقلیل یابد.

انرژی هسته‌ای نقش مهمی را ایفاء می‌کند، بالاخص در مناطق ساحلی دور از میادین ذغال‌سنگ و جایی که اقتصاد به سرعت در حال رشد است. عموما، نیروگاه‌های هسته‌ای می‌توانند در نزدیکی مراکز تقاضا ساخته شوند جایی که سایت‌های بادی و آبی در دسترس نیستند. برنامه چین برای ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای در سال 1970 آغاز شده و در سال 2005، همزمان با یازدهمین برنامه پنج ساله، توسعه برنامه هسته‌ای به اوج خود رسید.

تکنولوژی برنامه هسته‌ای چین از فرانسه، کانادا و روسیه نشأت گرفته و توسعه محلی این برنامه نیز عمدتا بر پایه تکنولوژی فرانسوی بوده است. چین اخیرا تکنولوژی آمریکا را نیز از طریق شرکت وستینگ‌هاوس که در اختیار شرکت توشیبای ژاپن است، وارد کرده. «شرکت دولتی تکنولوژی نیروگاه هسته‌ای»‌ چین راکتورهای مدل AP1000 وستینگ‌هاوس را به عنوان پایه و اساس توسعه تکنولوژی در نظر گرفته است.

راکتورهای عملیاتی چین

هم‌اکنون 35 رآکتور هسته‌ای در 18 سایت نیروگاهی چین در حال فعالیت بوده و در مجموع 31 هزار و 617 مگاوات برق هسته‌ای تولید می‌کنند که تقریبا برابر با 3 درصد از مجموع تولید انرژی الکتریسیته در این کشور است. علاوه بر این، 18 راکتور هسته‌ای نیز با ظرفیت ناخالص 20836 مگاوات در حال ساخت بوده و همگی آنها تا سال 2021 وارد شبکه برق خواهند شد. بدین ترتیب انتظار می‌رود ظرفیت برق هسته‌ای چین تا سال 2021 بیش از 52 هزار مگاوات باشد. البته این آمار متعلق به اوایل سال 2016 هستند و بر اساس برنامه‌ها دولت چین قرار بود ساخت 8 راکتور دیگر با قدرت بیش از  12 هزار مگاوات را در سال جاری میلادی آغاز کرده و تا سال 2021 به پایان برساند. به این ترتیب احتمال می‌رود ظرفیت ناخالص برق هسته‌ای چین تا سال 2021 دستکم به بیش از 64 هزار مگاوات افزایش یابد.

راکتورهای در حال ساخت چین

البته برنامه هسته‌ای چین بسیار جاه‌طلبانه‌تر از 53 راکتور عملیاتی و در حال ساخت است. آمار ارائه شده توسط «مجمع هسته‌ای جهانی» نشان می‌دهند که این کشور تنها طی سال‌های 2016 تا 2018 ساخت 39 راکتور دیگر را در برنامه کاری‌اش دارد.

راکتورهای آتی چین

ساخت رآکتورهای فوق و برنامه زمانبندی آنها به تصویب دولت چین رسیده‌اند اما این پیشنهادات آتی در حوزه راکتورها است که نشان از بلندپروازی طولانی مدت چینی‌ها در حوزه هسته ای دارند. ایجاد 92 راکتور دیگر با ظرفیت ناخالص 104 هزار و 500 مگاوات تصویب شده اگرچه هنوز زمانبندی آنها مشخص نیست. علاوه بر این 80 راکتور دیگر نیز با ظرفیت 90 هزار و 770 مگاوات پیشنهاد شده‌اند که برنامه زمانبندی‌ آنها عقب‌تر از 92 راکتور فوق خواهد بود.

با احتساب تمام برنامه‌های ذکر شده می‌توان نتیجه گرفت که ظرفیت تولید برق هسته‌ای چین طی دهه‌های آتی به تقریبا 300 هزار مگاوات خواهد رسید.

انتهای پیام/