انتظارات امام عسکری(ع) از شیعیان
انتظارات امام عسکری (ع) به عنوان آخرین امامی که در جامعه حضور عینی داشته و بعد از ایشان غیبت صغری و کبری فرزندشان آغاز می‌شود و برای مدت مدیدی مردم و جامعه از درک حضور او محروم خواهند بود، بسیار قابل اهمیت و دقت است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»، انتظارات امام حسن عسکری (ع) به عنوان آخرین امامی که در جامعه حضور عینی داشته و بعد از او غیبت صغری و کبری فرزندش مهدی (ع) آغاز می‌شود و برای مدت مدیدی مردم و جامعه از درک حضور او محروم خواهند بود قابل اهمیت و دقت است و می‌تواند رهنمودهای گرانبها و ارزشمندی باشد، چراکه او امام عالم و عالمیان است و بهتر از هر کسی صلاح محبان و شیعیانشان را می‌دانند و آنان را به سوی خیرات و مبرّات دعوت می‌کنند.
برای دوران غربت تشیع و دورانی که غبار غم هجرت مولا و محبوبشان بر دلها و پیشانی آنها سایه افکنده است، اینک به گوشه‌هایی از انتظارات حضرتش می‌پردازیم. به امید آنکه با همتی روزافزون بتوانیم بیش از پیش رهنمودها و هدایتهای جاری شده از سوی امام خود را عملی کنیم.
در ادامه به وصیت نامه امام حسن عسکری (ع) اشاره می‌شود:
«أُوصیکُمْ بِتَقْوَى اللّهِ وَ الْوَرَعِ فى دینِکُمْ وَالاْجْتَهادِ لِلّهِ وَ صِدْقِ الْحَدیثِ وَ أَداءِ الأَمانَةِ إِلى مَنِ ائْتَمَنَکُمْ مِنْ بَرٍّ أَوْ فاجِر وَ طُولُ السُّجُودِ وَ حُسْنِ الْجَوارِ. فَبِهذا جاءَ مُحَمَّدٌ(ص) صَلُّوا فى عَشائِرِهِمْ وَ اشْهَدُوا جَنائِزَهُمْ وَ عُودُوا مَرْضاهُمْ وَ أَدُّوا حُقُوقَهُمْ، فَإِنَّ الرَّجُلَ مِنْکُمْ إِذا وَرَعَ فى دینِهِ وَ صَدَقَ فى حَدیثِهِ وَ أَدَّى الاْمانَةَ وَ حَسَّنَ خُلْقَهُ مَعَ النّاسِ قیلَ: هذا شیعِىٌ فَیَسُرُّنى ذلِکَ. إِتَّقُوا اللّهَ وَ کُونُوا زَیْنًا وَ لا تَکُونُوا شَیْنًا، جُرُّوا إِلَیْنا کُلَّ مَوَدَّة وَ ادْفَعُوا عَنّا کُلَّ قَبیح، فَإِنَّهُ ما قیلَ فینا مِنْ حَسَن فَنَحْنُ أَهْلُهُ وَ ما قیلَ فینا مِنْ سُوء فَما نَحْنُ کَذلِکَ.
لَناحَقٌّ فى کِتابِ اللّهِ وَ قَرابَةٌ مِنْ رَسُولِ اللّهِ وَ تَطْهیرٌ مِنَ اللّهِ لا یَدَّعیهِ أَحَدٌ غَیْرُنا إِلاّ کَذّابٌ. أَکْثِرُوا ذِکْرَ اللّهِ وَ ذِکْرَ الْمَوْتِ وَ تِلاوَةَ الْقُرانِ وَ الصَّلاةَ عَلَى النَّبِىِّ(ص) فَإِنَّ الصَّلاةَ عَلى رَسُولِ اللّهِ عَشْرُ حَسَنات، إِحْفَظُوا ما وَصَّیْتُکُمْ بِهِ وَ أَسْتَوْدِعُکُمُ اللّهَ وَ أَقْرَأُ عَلَیْکُمْ السَّلامَ.» (1)
شما را به تقواى الهى در دینتان و تلاش براى خدا و راستگویى و امانتدارى درباره کسى که شما را امین دانسته ـ نیکوکار باشد یا بدکار ـ و طول سجود و حُسنِ همسایگى سفارش مى‌کنم، محمّد(ص) براى همین آمده است. در میان جماعتهاى آنان نماز بخوانید و بر سر جنازه آنها حاضر شوید و مریضانشان را عیادت کنید. حقوقشان را ادا نمایید، زیرا هر یک از شما چون در دینش پارسا و در سخنش راستگو و امانتدار و خوش اخلاق با مردم باشد، گفته مى‌شود: این یک شیعه است و این کارهاست که مرا خوشحال مى‌سازد.
تقواى الهى داشته باشید، مایه زینت باشید نه زشتى، تمام دوستى خود را به سوى ما بکشانید و همه زشتى را از ما بگردانید، زیرا هر خوبى که درباره ما گفته شود ما اهل آنیم و هر بدى درباره ما گفته شود ما از آن به دوریم. در کتاب خدا براى ما حقّى و قرابتى از پیامبر خداست و خداوند ما را پاک شمرده، احدى جز ما مدّعى این مقام نیست، مگر آن که دروغ مى‌گوید. بسیار به یاد خدا باشید، بسیار یاد مرگ کنید، بسیار قرآن را تلاوت کنید و بسیار بر پیغمبر(ص) صلوات بفرستید. زیرا صلوات بر پیامبر خدا(ص) 10 حسنه دارد. آنچه را به شما گفتم حفظ کنید و شما را به خدا مى‌سپارم، و سلام بر شما.
1ـ بحارالأنوار، ج 75، ص 372
انتهای پیام/