۴۰ ماه سکوت مقابل گستاخی انگلیسی‌ها!
رفتار امروز انگلیسی‌ها که طی سه سال اخیر می‌توان مصادیق فراوانی برای آن جست‌وجو کرد این سؤال اساسی را مطرح می‌کند که بنا بر چه ضرورتی اصل بهبود با دولت انگلیس برخلاف قانون مجلس مورد توجه قرار گرفت.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، «تهدید و گستاخی» ایران توسط مقامات غربی - منطقه‌ای و متهم کردن کشورمان به نقض صلح و امنیت بین‌المللی و نیز رفتار مغایر با موازین حقوق بین‌الملل به عنوان یک رویکرد ثابت علیه جمهوری اسلامی ایران طی سه سال اخیر تبدیل شده به گونه‌ای که طی یک ماه بارها سیاستمداران امریکایی، انگلیسی یا برخی از متحدان آن در منطقه علیه جامعه ایرانی لب به سخن می‌گشایند.
از آخرین نمونه‌های گستاخی علیه جمهوری اسلامی ایران و متهم کردن کشورمان به کشتار و قتل‌عام مردم منطقه را می‌توان در اظهارات نخست‌وزیر انگلیس در اجلاس همکاری کشورهای خلیج‌فارس دانست؛ نخست وزیر انگلیس اظهار می‌کند: «ما باید همچنان به مقابله با دولت‌هایی که نفوذ آنها بی‌ثباتی منطقه را مشتعل می‌کند، ادامه دهیم، بنابراین می‌خواهم به شما اطمینان دهم که من به وضوح تهدیدی را که ایران متوجه منطقه خلیج‌فارس و در بُعدی وسیع‌تر، متوجه خاورمیانه می‌کند، مشاهده می‌کنم.»
این نخستین بار نیست که مقامات انگلیسی در طول ماه‌های اخیر و با وجود تلاش دولت یازدهم برای بهبود روابط با دولت انگلیس علیه ایران اظهارات تند و گستاخانه‌ای را ابراز می‌کنند به عنوان نمونه دیوید کامرون بلافاصله پس از دیدار با حسن روحانی، شروع به لفاظی کرده و اتهامات گسترده‌ای را علیه کشورمان مطرح می‌کند، آن هم در شرایطی که رسانه‌های زنجیره‌ای حامی دولت یازدهم از این دیدار با عناوین پرطمطراق یاد کرده و آن را با عنوان «دیدار تاریخی» یاد کردند.
جالب است ترزا می، نخست وزیر انگلیس که برای مشارکت در اجلاس شورای همکاری کشورهای عربی خلیج [فارس] در منامه پایتخت بحرین حضور دارد، در گفت‌وگو با شبکه العربیه نیز بار دیگر اظهارات خود در این اجلاس را تکرار می‌کند و با تهدید خواندن ایران مطرح می‌کند: «امنیت خلیج[فارس]، امنیت بریتانیا به شمار می‌رود و بریتانیا به کشورهای حوزه خلیج برای به عقب راندن اقدامات تهاجمی ایران کمک می‌کند. ما نیز در این نگرانی و فعالیت موذیانه این کشور و دخالت‌های آن در مناطق مختلف منطقه شریک هستیم.»
این اظهارات خصمانه نخست وزیر انگلیس در حالی است که جروزالم پست چند ساعت پس از روی کارآمدن این فرد در انگلیس از روابط مناسب می با رژیم صهیونیستی خبر به میان آورده و طی گزارشی می‌نویسد: « مقامات صهیونیست با توجه به پیشینه و اظهارات «می» از انتخاب او بسیار خرسند و راضی هستند. وی یک بار گفته است که برای اسرائیل تهدیدات و خطرات بسیار جدی وجود دارد، باید با این تهدیدات مقابله کرد. از نظر «می» یکی از تهدیدات جدی برای اسرائیل، ایران است که باید با آن مقابله شود.»
همانطور که مبرهن است سیاست‌های اتخاذ شده در دولت یازدهم در حوزه سیاست خارجه نیز نتوانسته مانع دشمنی‌های مقامات غربی و از جمله انگلیسی‌ها شود، به گونه‌ای که موازی با مذاکرات هسته‌ای اظهارات خصمانه سایر کشورها علیه جامعه ایرانی نه تنها فروکش نکرد بلکه دامنه و گسترش فراوانی هم پیدا کرد و از سوی دیگر رسانه‌های فارسی‌زبان وابسته به سازمان‌های جاسوسی امریکا و انگلیس تلاش خود را برای تحریف حضرت امام و دستاوردهای انقلاب اسلامی وسعتی تمام دادند.
از جمله این تلاش‌ها می‌توان به گزارش‌های اخیر شبکه دولتی bbcکه بودجه و هیئت امنای آن با نظر شخص ملکه انگلیس تعیین می‌شود اشاره کرد که بر اساس آن تلاش می‌شود حضرت امام فردی معرفی شود که خواهان ارتباطات پنهانی با دولت امریکا و انگلیس بوده است.
تحریف حضرت امام و دستاوردهای انقلاب توسط این رسانه انگلیسی با واکنش مقام معظم رهبری نیز مواجه می‌شود و ایشان دراین باره می‌فرمایند: «انگلیس واقعاً خبیث هم در گذشته در دوران طاغوت و هم بعد از انقلاب تا به امروز همواره با ما دشمنی کرده است... دستگاه تبلیغاتی انگلیس علیه امام سند منتشر می‌کند، سند را از کجا آورده است؟ از نهادهای امریکایی! امریکایی که هواپیمای مسافربری را سرنگون می‌کند، آیا از جعل سند ابایی دارد؟!»
بهبود روابط با انگلیس چه ضرورتی داشت؟
اظهارات گستاخانه نخست وزیر کنونی انگلیس در حالی است که طی 40 ماه اخیر سابقه نداشته است تا مقامات مسئول دولت یازدهم و به ویژه شخص وزیر امور خارجه پاسخ مناسبی به اتهام‌افکنی و اظهارات خصمانه مقامات این کشور یا کشورهایی نظیر امریکا، عربستان، ترکیه، امارات و بحرین داده و آنها را نسبت به هزینه‌های ناشی از چنین مواضع تندی آگاه سازد،در مقابل دستگاه سیاست خارجه همواره تلاش کرده نسبت به این گونه اظهارات که با اعتماد به نفس عمومی جامعه رابطه‌ای مستقیم داشته و کرامت و شأنیت جامعه ایرانی را نشانه گرفته است، سکوت در پیش گرفته و در بهترین حالت با اظهارات کلی و مبهم سخنگوی خود از زیر بار فشار روانی جامعه خارج شود. آنچنانکه در پاسخ به اظهارات اخیر نخست وزیر انگلیس سخنگوی دستگاه دیپلماسی به اظهاراتی بی‌محتوا و کلی بسنده کرده و به اساس اتهاماتی که این فرد نسبت به ایران مطرح می‌کند پاسخ مناسب نمی‌دهد.
رفتار امروز انگلیسی‌ها که طی سه سال اخیر می‌توان مصادیق فراوانی برای آن جست‌وجو کرد این سؤال اساسی را مطرح می‌کند که بنا بر چه ضرورتی اصل بهبود با دولت انگلیس برخلاف قانون مجلس مورد توجه قرار گرفت.
چرا در شرایطی که مجلس در آذرماه سال 1390 در پاسخ به اقدامات ضدایرانی انگلیس در مجامع بین‌المللی تصمیم به کاهش سطح روابط با لندن گرفت و برخلاف تبصره یک همین قانون که تأکید می‌کند «در صورت تغییر سیاست‌های خصمانه کشور مزبور وزارت امور خارجه می‌تواند سطح روابط را ارتقا دهد» دولت بدون آنکه تغییر محسوسی در رفتار و سیاست‌های این کشور نسبت به ایران اتفاق افتاده باشد، تن به بهبود روابط با این کشور داد که نمونه آخر آن انعقاد قرارداد نفتی با شرکت انگلیسی شل است.
به‌راستی چرا نباید هنگامی که دولت تصمیم داشت روابط با کشور انگلیس را - بدون توجه به قانون مورد اشاره مجلس شورای اسلامی - بهبود بخشد از طرف غربی تعهد کافی و مناسب جهت تغییر رویه این کشور در جهت عدم‌دخالت در موضوعات داخلی کشور و پرهیز از اقدامات و مواضع خصمانه علیه کشورمان، گرفته نشد و به جای آن با ذوق‌زدگی نسبت به دیدارهای صورت‌گرفته با مقامات این کشور رفتار شد. خوش‌بینی نسبت به بهبود روابط با نظام سلطه تا جایی پیش رفت که در اوج اظهارات و اقدامات گستاخانه مقامات انگلیسی وزیر امور خارجه کشورمان در دیدار با هاموند بیان می‌کند: «در این دیدار توافق کردیم تا چند هفته دیگر دو کشور صدور ویزا را برای شهروندان عادی و گذرنامه‌های عادی شروع کنند. به نظر ما این اقدام، یک حرکت مثبت در جهت تبادل بیشتر بین مردم دو کشور است و امیدواریم به درک بهتر از یکدیگر کمک کند.»
اما علت عصبانیت مقامات انگلیسی یا امریکایی که در طول 40 ماه اخیر به اوج خود رسیده است را می‌توان همان چیزی دانست که رهبر معظم انقلاب بارها نسبت به آن هشدار داده‌اند، ازجمله اینکه ایشان در یکی از سخنرانی‌های خود می‌فرمایند: «یک روزی بود که پادشاه کشور وقتی می‌خواست تصمیم مهمی بگیرد، سفیر انگلیس را صدا می‌کرد و از او می‌پرسید که این کار را بکنم یا نکنم.»
منبع: جوان
انتهای پیام/