دختران غزه: هیچ آرزویی نداریم!/ صهیونیست‌ها چیزی برایمان باقی نگذاشتند + فیلم

دعاء‌ انعیم، خبرنگار خبرگزاری تسنیم، نوار غزه : دردها و رنج‌‎هایی که مردم غزه در آن به سر می‎برند، با آنها از سالی به سال دیگر منتقل می‎شود و آرزوهای آنها برای زندگی بهتر به طناب امیدی آویزان است که به‌دلیل سال‌ها عذابی که همچنان با آن دسته و پنجه نرم می‎کنند، پوسیده شده است.

یک دختر فلسطینی در پاسخ به این‌که چه آرزوهایی برای سال جدید میلادی دارد، به تسنیم می‌گوید: آرزوهای من؟ امید و آرزویی وجود ندارد!! حتی برق نداریم و هرآنچه می‎خواهیم صهیونیست‎ها آن را بمباران می‎کنند تا هیچ چیزی نداشته باشیم که با آن خوشحال شویم، هر چیزی که می‎خواهیم با آن بازی کنیم، به‌سرعت توسط صهیونیست‌ها بمباران می شود و حتی پدرم حقوقش را دریافت نکرد که خوشحال شویم. اوضاع غزه را به‌صورت کامل درک نمی‏‌کنم، حتی اگر به بیرون از خانه و به مکانی برویم، به‌سرعت آن مکان را بمباران می‌‏کنند، هیچ چیزی نداریم، حتی نمی‌دانم چگونه به این سؤال پاسخ دهم، هرگز چیزی را در زندگی‌مان نفهمیدیم و در زندگی راحت نبودیم.

شهروند دیگری می‌گوید : آرزویی ندارم، زیرا همه آرزوهایم بر باد رفت و بسیار متأثر شدم و همه چیز تمام شد.

آرزوهای مردم غزه در سال 2017 به پایان اشغالگری گره خورده است، پس آرزوهای آنها هیچ ارزشی ندارد تا زمانی که دشمن صهیونیستی در کمین آنهاست و از بازی با درد و رنج‌های آنها لذت می‎برد.

یکی دیگر از ساکنان غزه می‌گوید: آرزوها کجاست؟ آرزو داریم که به‌شکلی خاص زندگی کنیم، ولی امکان تحقق این آرزو وجود ندارد، چگونه آرزو کنیم، در حالی که هیچ امید و امکاناتی وجود ندارد؟ مگر اینکه خداوند بخواهد، هیچ امیدی نداریم.

شهروند دیگری به تسنیم می‌گوید: در سال 2016 آرزو کردیم که سال خوبی باشد، ولی متأسفانه در سال 2016 شرایط مناسبی را در غزه نداشتیم، هیچ فرصت کاری نداشتیم و به‌طور کامل بیکار بودیم، هر شهروند فلسطینی در غزه بیکار است و فقط کارمندها مشغول کار هستند، اما بقیه بیکارند، دیگران کار ندارند و فرصت کاری در غزه نیست.

مردی از ساکنان غزه از مشکلات فراوان زندگی‌اش سخن می‌گوید و در گفت‌وگو با تسنیم تأکید می‌کند: برق را هرگز ندیدیم، برای کار به بیرون می‎روم و در حالی به خانه برمی‎گردم که خانه برق ندارد، چند کودک در خانه دارم و نمی‌توانم وسیله گرمایشی راه بیندازم تا آنها را در فصل سرد زمستان گرم نگه دارم، هیچ چیزی وجود ندارد تا انسان بگوید می‎توان به این چیز امید داشته باشیم، به خدا سوگند که فقط می‏‌توانیم نفس بکشیم.

هر سالی که می‎آید، تنها عددی است که تغییر می‎کند تا به حوادثی تبدیل شود و موقعیت‎ها در سالی که گذشت تنها اثر انگشت و یادبودی در تاریخ است، شاید سال جدید چیز جدیدی از آرمان‎های مثبت ملت فلسطین را در خود مخفی کرده باشد.

اوضاع فاجعه‌بار غزه همواره آن‌گونه‎ای است که بود، بنابراین بحران برق، آب، سوخت و حقوق همچنان باقی است و هیچ چشم بینا و گوش شنوایی هم نیست.

انتهای پیام/*