آیا ارتباط و ازدواج با جن ممکن است؟

یکی از موجوداتی که در این جهان زندگی می کند، جن است که گاهی اتفاق می افتد که با انسان نیز رابطه برقرار می کنند.

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، به نقل از باشگاه خبرنگاران درباره مسئله جنیان باید گفت حقیقت آن است که اجمالاً می‌دانیم جن گاهی در زندگی انسان تأثیر گذاشته و بعضی از انسان‌ها نیز در زندگی جنیان مؤثر اند.اما این موضوع به دلیل پنهان بودنش،همراه با قصه سازی‌های زیادی شده است که به بسیاری از داستان‌ها نمی‌توان اعتماد کرد.

جن می‏توانند با بعضی از انسان‏ها ارتباط برقرار کنند. چنان که بعضی از آنها با انسان ارتباط برقرار می‏ کردند. در مورد انبیا و ائمه(ع) در روایت آمده است که چنین ارتباطی داشتند و گاهی نیز ارتباط جن مشرک و کافر با بعضی از انسان‌ها موجب افزایش گمراهی و طغیان آنها شدا است.خداوند متعال در سوره مبارکه جن و در آیه 6می فرماید:«و انه کان رجال من الانس یعوذون برجال من الجن فزادوهم رهقاً؛ و این که مردانی از بشر به مردانی از جن پناه می‏بردند و آن‏ها سبب افزایش گمراهی و طغیان می‏ شوند».

بنابراین جن چه مؤمن و چه کافر با انسان ارتباط برقرار می‏کنند و این موضوع به صراحت در قرآن و روایات و حکایات نیز وارد شده است.

از سوی دیگر بنا بر آیات قرآن،مسلم است که جن‌ها هم مانند انسان ها، توالد و تناسل دارند، در آیه 56 سوره الرحمن در وصف حوریان بهشتی آمده است که«لم یطمثهن انس قبلهم ولا جان»حوریان بهشتی را قبل از شوهرانشان، نه آدمی و نه جن دست زده است.

این آیه به وضوح دلالت دارد بر این که جن هم آمیزش دارد و تکثیر نوع آن به وسیله مقاربت نر و ماده صورت می‌گیرد اما این که بین آن‌ها و انسان‌ها ازدواجی صورت می‌گیرد یا خیر؟

پاسخی قطعی نمی‌توان به آن داد ولی برخی از مفسران براساس آیه 26 سوره الرحمن ؛ "فیهِن‌َّ قـاَصِرَات‌ُ الطَّرف‌ِ لَم یطمِثهُن‌َّ اِنس‌ٌ قَبلَهُم ولا جان‌ّ؛ در آن باغ‌های بهشتی زنانی هستند که جز به همسران خود عشق نمی‌ورزند و هیچ انس و جن پیش از این‌ها با آنان تماس نگرفته است‌. ازدواج جن با انسان را ممکن دانسته‌اند.

ولی ما برای این نوع ازدواج به نمونه‌ای دست نیافتیم‌ تا بگوییم این ازدواج در دنیا واقع می‌شود یا نه ؟ یا این که نشان دهد که اگر جنی با انسانی ازدواج کند فرزند او جن خواهد شد یا انسان.

منابع:

الفرقان فی تفسیرالقرآن‌، ج 27 ـ 28، ص 52، مؤسسه اعلمی‌، تفسیرکبیر، فخررازی‌، ج10، ص 374، داراحیاء الثراث العربی .

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه سایر رسانه‌ها