«عبور از جهنم به بهشت»؛ روایتی از انبارهای غذایی تکفیریها و گرسنگی مردم + فیلم و تصاویر اختصاصی
سیر شدن پس از گرسنگی طولانی یکی از بزرگترین آرزوهایی است که نجاتیافتگان از محلههای شرقی برای خبرنگار تسنیم تعریف میکنند، حالا غذا در دسترس همه است، در حالی که گروههای تروریستی برای چندین سال با احتکار مواد غذایی آنها را محروم میکردند.
«غصون ماضی» خبرنگار خبرگزاری تسنیم، حلب: «عبور از جهنم به بهشت» اهالی نجاتیافته از محلههای شرقی حلب اینچنین، نجات خود از چنگال تروریستها را توصیف میکنند، آنها پس از ورود به مراکز اسکانی که دولت سوریه در منطقه «جبرین» در جنوب شرقی حلب فراهم کرده،به ابراز شادمانی میپردازند. مراکزی که دولت سوریه ایجاد کرده، هرچند امکانات خیلی بالایی ندارد، ولی بهمثابه قطره آبی است که تشنهای را که از عطش نزدیک است بمیرد، از مرگ نجات میدهد.
سیر شدن پس از گرسنگی طولانی، یکی از بزرگترین آرزوهایی است که نجاتیافتگان از محلههای شرقی برای خبرنگار تسنیم تعریف میکنند، اینجا غذا در دسترس همه است، در حالی که گروههای تروریستی برای چندین سال با احتکار مواد غذایی، آنها را محروم میکردند.
یکی از زنان نجاتیافته به خبرنگار تسنیم میگوید: خدا را شکر که اینجا سیر شدیم و هر چیزی را که دوست داشتیم، خوردیم، اینجا همه چیزهای خوب فراهم است.
زن دیگری از روزهای مصیبتباری که در محلههای شرقی حلب تا پیش از آزادی آن تحمل میکرد، سخن گفت و تأکید کرد: به خدا سوگند، ما در رنج و عذاب شدیدی بودیم، اما اینجا خدا را شکر، پس از گرسنگی طولانی، غذا خوردیم و سیر شدیم.
یکی از نجاتیافتگان از دلیل مانعتراشی گروههای تروریستی در برابر رسیدن مواد غذایی به مردم هنگام حضورشان در محلههای شرقی حلب میگوید: آنها میگفتند که این غذاها متعلق به خودشان (تروریستها) و جبهههاست، ولی به ما غیرنظامیان میگفتند "باید خودتان چارهاندیشی کنید".
وی میافزاید: برخی از اهالی در آنجا به انبارهای غذایی (که در اختیار تروریستها بود) حمله و آن را باز کردند و به توزیع آنچه در این انبارها بود، پرداختند، مواد غذایی که آنجا انبار شده بود برای دو سال مردم کافی بود.
سرمای بسیار شدید حلب، مردم را به یافتن وسایلی برای گرم کردن فرزندانشان وادار کرد، سازمانهای مردمنهاد هم به توزیع لباسهای زمستانی میان شهروندانی میپردازند، که از سرما و ظلم رنج برده بودند.
یک زن سوری به خبرنگار تسنیم میگوید: شرایط زندگیمان کنار تروریستها در محلههای شرقی را نمیتوانم توصیف کنم، آنها فرزندم را بهخاطر اینکه در ارتش سوریه خدمت کرده بود، اعدام کردند. ما در معرض ظلم و ستم و سرکوب و گرسنگی قرار داشتیم، آنها خانههایمان را ویران کردند و زندگیمان را از بین بردند، ولی خدا را شکر که اکنون به آغوش وطن برگشتهایم و امیدواریم که امنیت و آرامش در تمام کشورمان برقرار شود و پرچم سوریه همواره برافراشته باشد.
کودکانی که از بدیهیترین حقوقشان بهسبب قساوت و بیرحمی تروریسم محروم شده بودند، اکنون پس از برنامههای پشتیبانی روانی که نهادهای بشردوستانه در مراکز اسکان اجرا کردهاند، میتوان لبخند را در چهرههایشان دید.
حمایت بهداشتی در منطقه «جبرین» یک مسئله ضروری بود، همانطور که یکی از پزشکان مستقر در این مرکز و مراکز بهداشتی سیار اعلام کردند، بیماریهای سخت فراوان بود، با این حال همه این مراکز و آمبولانسها در آمادهباش کامل بودند.
یکی از پزشکان حاضر در مرکز جبرین میگوید: اینجا بیماریهای فراوانی وجود دارد، سه دستگاه آمبولانس بهصورت شبانهروزی آماده است، همچنین دو مطب سیار بهصورت دائمی فعال است.
وی تصریح میکند: ما برخی از بیماریها را میتوانیم اینجا درمان کنیم، اما برخی موارد مانند تصویربرداری یا آزمایشگاه مستلزم بستری شدن در بیمارستان است که ما این موارد را به حلب ارسال خواهیم کرد.
مردم نجاتیافته از محلههای شرقی حلب روایتها و آرزوهای فراوانی را نقل میکنند از دوران محاصره، سرما، آوارگی و گرسنگی، در هر حال غیرنظامیان حلب بهعنوان بزرگترین قربانی جنگ علیه سوریه به شمار میروند.
انتهای پیام/*