سلیقه شخصی در مدیریت تکواندو کنار گذاشته شود
روزهای سخت تکواندو ادامه دارد؛ روزهایی که با ناکامی در المپیک ریو به اوج رسید و در مسابقات گرند پری و جام جهانی ادامه پیدا کرد.این مسئله سبب شد تا این رشته رزمی که یکی از رشته‌های مدال‌آور کشورمان در میادین جهانی و المپیک بود... .
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، روزهای سخت تکواندو ادامه دارد؛ روزهایی که با ناکامی در المپیک ریو به اوج رسید و در مسابقات گرند پری و جام جهانی ادامه پیدا کرد. این مسئله سبب شد تا این رشته رزمی که یکی از رشته‌های مدال‌آور کشورمان در میادین جهانی و المپیک بود، نیاز به یک بازنگری داشته باشد و امروز هم جامعه تکواندو در انتظار معرفی کادر فنی جدید تیم ملی از سوی شورای فنی فدراسیون است. مرتضی سلطانی مربی و کارشناس تکواندو درباره شرایط تکواندو و برون رفت این وضعیت و بازگشت هوگوپوشان به روزهای اوج صحبت کرده است.
آقای سلطانی! تکواندو روزهای خوبی را تجربه نمی‌کند، رشته‌ای که روزی امید اول کشورمان برای مدال‌های رنگارنگ در مسابقات جهانی و المپیک بود. برای عبور از بحران چکار باید کرد؟
با توجه به شرایطی که برای تکواندو در حال حاضر پیش آمده، این رشته ورزشی به اتحاد و یکدلی احتیاج دارد و این ظرفیت را تکواندوی کشورمان دارد تا دوباره در سطح جهان و آسیا آقایی کند. برای تحقق این مسئله باید از اشتباهاتی که در گذشته اتفاق افتاده درس بگیریم و به آینده فکر کنیم. بیاییم برنامه‌ریزی کنیم و از تمام فکر‌ها و ظرفیت‌هایی که وجود دارد برای بازگشت دوباره تکواندو به روزهای اوج استفاده کنیم تا بتوانیم در مسابقات پیش‌رو نتایج خوبی کسب کنیم. ظرفیت تکواندوی ایران خیلی بالاست. هر زمان تشریف بیاورید مسابقات لیگ را ببینید، مشاهده می‌کنید که هر روز در مسابقات لیگ یک تکواندو‌کار جدید رو می‌شود و می‌درخشد و باعث افتخار جامعه تکواندو می‌شود. تکواندوکارانی را داریم که قهرمانان جهان و المپیک را شکست می‌دهند و شانه به شانه آنها حرکت می‌کنند. این ظرفیت وجود دارد و صرفاً نیازمند آرامش، همدلی و اتحاد هستیم. خواهش من از جامعه تکواندو این است که دست به دست هم بدهیم و کمک کنیم و برخی مسائل شخصی را در تصمیم‌گیری‌ها و اظهارنظرهایمان دخالت ندهیم و ان‌شاءالله شاهد باشیم که تکواندو دوباره به روزهای خوبش برگردد.
چه شد که تکواندو چنین شرایطی را تجربه می‌کند؟ ناکامی‌ها از المپیک شروع شد و در مسابقات گرند پری و جام جهانی هم ادامه پیدا کرد.
درباره کارنامه تکواندو در المپیک، صحبت‌های زیادی مطرح و کارگروهی هم تشکیل شده است. عوامل متعددی در ناکامی دخیل بود و نمی‌توانیم یک یا دو عامل را به عنوان دلیل ناکامی مطرح کنیم. نمی‌خواهم به گذشته ورود کنم، اما ما باید با تمرکز و دوری از غرور و منیت، اتحاد داشته باشیم. هر کادر فنی که انتخاب می‌شود، هر بازیکنی که به تیم ملی دعوت می‌شود، باید فکر و ذکرش قهرمانی باشد و بداند که سرباز مملکت است. تنها فرقی که با بقیه جامعه تکواندو دارد، این است که مسئولیتش بیشتر است و نباید غرور بازیکن و کادر فنی را بگیرد، ما همه به مشورت نیازمندیم و سرمربی جدید باید با کل جامعه تکواندو ارتباط خوبی داشته باشد و از نظرات همه اهالی تکواندو استفاده کند. هر شخصی که انتخاب می‌شود باید منیت و غرور را کنار بگذارد. هر فردی انتخاب می‌شود از نظر دانش فنی هم باید به روز باشد و تکواندو با توجه به ظرفیتی که دارد، می‌تواند دوباره در سطح جهان و آسیا بدرخشد.
به بحث منیت و تصمیمات شخصی اشاره کردید، انتقادی که متوجه مدیریت فدراسیون است این است که خیلی از نخبه‌های مربیگری با توجه به اختلافات کنار گذاشته شده‌اند، در حالی که حضورشان می‌توانست به تکواندو کمک کند.
شاید این حرفی که می‌زنم برای برخی خوشایند نباشد اما انتظار از مسئولان فدراسیون این است که از نظر پشتیبانی امکانات لازم را فراهم کنند. این اتفاق درباره تیم ملی افتاد و فدراسیون بهترین تدارک و امکانات را برای کادر فنی و ملی‌پوشان تکواندو فراهم کرده بود و کمبودی نداشتند و همه تسهیلات فراهم شده بود. این در حالی است که اگر شما به برخی فدراسیون‌های دیگر نگاه کنید، می‌بینید که تیم‌هایشان کمترین امکانات را هم ندارند و حتی برای تهیه پول بلیت هواپیما جهت اعزام به مسابقات با مشکل مواجه هستند. در فدراسیون تکواندو اما تیم‌های ملی کمبودی نداشتند. این را نباید فراموش کنیم و این یک حسن است. این اتفاق در شرایطی رخ داد که کشور با مشکلات اقتصادی روبه‌رو است. باید قدر فدراسیونی که این پشتیبانی خوب را انجام داد بدانیم و این یک حسن است.
اما با وجود این امکانات، از نظر فنی و نتایج نتوانسته‌ایم در مسابقات اخیر خروجی داشته باشیم و ناکام بوده‌ایم.
در بحث فنی هم متولی آن مشخص است. اگر الان بخواهیم دوباره به این مسائل بپردازیم، یک زخم کهنه سر باز می‌کند. چند وقت از المپیک و جام جهانی گذشته است و ما الان فرصت کمی تا بازی‌های کشورهای اسلامی داریم و باید فکر و ذکرمان مسابقات پیش‌رو باشد و اینکه به دنبال این باشیم که چه کسی مقصر است و یقه یک نفر را بگیریم، دردی را دوا نمی‌کند. باید راهکار ارائه دهیم و از بهترین‌هایی که در جامعه تکواندو داریم استفاده کنیم تا بتوانیم عظمت و بزرگی روزهای خوب تکواندو را تکرار کنیم.
به عنوان یکی از کارشناسان و مربیان تکواندو چه راهکاری برای برون رفت از این وضعیت پیشنهاد می‌کنید؟
امیدوارم با خرد جمعی بهترین تصمیم گرفته شود و با انتخاب یک کادر فنی خوب، شرایط برای عبور تکواندو از بحران مهیا شود. به هر حال تکواندو هم از نظر مربی و هم از نظر بازیکن بهترین‌ها را در اختیار دارد. همانطور که در لیگ می‌توانیم هر روز یک بازیکن و یک ستاره کشف کنیم، تکواندوی کشورمان مربیان زیادی را تربیت کرده که در رده‌های مختلف سنی فعالیت می‌کنند و می‌توانند کمک حال تکواندوی کشورمان باشند و روز‌به‌روز مربیان بیشتری ساخته می‌شوند. انتخاب کادر فنی مناسب و انتقادهای شفاف و عادلانه در کنار آن حمایت و یکدلی جامعه تکواندو لازم است تا این ورزش بتواند این روزها را پشت سر بگذارد. پیشکسوتان هم برای پیشرفت تکواندو باید وارد میدان شوند تا دوباره تکواندو در میادین بین‌المللی بتواند انتظارات را برآورده کند.
اما به گفته منتقدان، در سال‌های اخیر فدراسیون نخواسته است از تمامی ظرفیت تکواندو برای موفقیت استفاده کند!
باید قبول کنیم که سلایق مختلف است و یک مدیر حق دارد که تصمیمات مختلفی را در مقاطع گوناگون بگیرد. الان شرایط، شرایطی نیست که بخواهیم بی‌اخلاقی را ترویج کنیم. احساسم این است که برخی انتقادها الان مغرضانه است، انتقادهایی که بعضی وقت‌ها می‌شود. در حال حاضر متأسفانه برخی را می‌بینیم که منتظرند تکواندو نتیجه نگیرد و فلان شخص تخریب شود. تکواندو اما برای شخص نیست، تکواندو متعلق به مربیانی است که در دور‌افتاده‌ترین جاهای کشور تا مرکز ایران کار می‌کنند. تکواندو متعلق به همه است و اگر یک نفر در تکواندو خراب شود، کل تکواندو ضربه می‌خورد. انتقادهایی که بعضاً مغرضانه است را باید کنار بگذاریم و وحدت داشته باشیم. احیاناً با چنین انتقادهایی به وضعیت فدراسیون‌هایی مانند جودو گرفتار نشویم. تکواندوی ایران باید آقایی کند و این ظرفیت و پتانسیل را نیز دارد و همه باید با وحدت برای رسیدن به این هدف کمک کنیم. مطئمن باشید که نتیجه این اتحاد را در مسابقات جهانی و کشورهای اسلامی شاهد خواهیم بود.
حرف و نکته‌ای اگر باقی مانده است بیان کنید.
رسانه‌ها باید سعی کنند وحدت ساز باشند و صحبت‌هایی مطرح شود که برای جامعه تکواندو اتحاد و یکدلی را به همراه داشته باشد، نه اینکه باعث تفرقه و چند‌دستگی در این رشته ورزشی شود تا دوباره تکواندو به روزهای موفقیت آمیزش برگردد.
منبع: جوان
انتهای پیام/