آیا مراسم تحلیف ترامپ جرقه انقلاب رنگی در واشینگتن خواهد بود؟

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم،ترامپ یکی از عجیب‌ترین شخصیت‌ها را میان تمام رؤسای‌جمهور تاریخ آمریکا دارد. از این رو با فرارسیدن مراسم تحلیف وی، یکی از عجیب‌ترین دوره‌های سیاسی در تاریخ آمریکا در حال رقم خوردن است. شواهدی که در این گزارش بررسی خواهیم کرد، نشان می‌دهد جناح‌های سیاسی آمریکا، تقریباً با هر گرایشی، در حال آماده‌سازی نقشه‌های خود برای سرنگونی دولت ترامپ هستند. چنان‌که برخی کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند، «آمریکا» به زودی تبدیل به آخرین قربانی انقلاب‌های رنگی آمریکایی خواهد شد.

زمینه: اعتراضات علیه رئیس‌جمهور منتخب

شخصیت، تفکرات و مواضع ترامپ آن‌قدر جنجالی هستند که بدون شک در آمریکا «تظاهرات واقعی» علیه او وجود دارد. با این حال، با نزدیک شدن به مراسم تحلیف ترامپ رفته‌رفته این واقعیت خود را نشان می‌دهد که نیروی اصلی و عمده پشت تحرکات اخیر در آمریکا، یک کمپین «مهندسی‌شده» تحت حمایت و با بودجه نومحافظه‌کاران است و هدف اصلی این کمپین اولاً ایجاد اختلال در مراسم تحلیف ترامپ و دوماً بی‌ثبات کردن آمریکا در دوران ریاست‌جمهوری وی به منظور تضعیف پایه‌های حکومت این رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه است[1].

در این میان، یک جنبش اعتراضی موسوم به «#اخلال‌ژ20» (#Disruptj20 به معنای اخلال در مراسم تحلیف روز 20 ژانویه) ابعاد گسترده‌ای پیدا کرده و توانسته است بسیاری از سازمان‌های ترقی‌طلب را هم فریب دهد و حمایت آن‌ها را جلب کند. این جنبش یک پدیده جدید نیست، بلکه از عصر روز انتخابات ریاست‌جمهوری در آمریکا و حتی پیش از اعلام نتایج انتخابات آغاز به کار کرده است.

سازمان‌دهندگان این جنبش، به نیابت از منافع ثروتمندان و قدرتمندان آمریکایی اقدام می‌کنند و به دنبال شبیه‌سازی جنبش‌های مردمی (یا به ظاهر مردمی) به سبک «99 درصد» و «تسخیر وال‌استریت» برای فریب دادن مردم و اتفاقاً تأمین خواسته‌های 1 درصد هستند. آن‌چه اکنون به وضوح قابل مشاهده است این‌که بسیاری از مردم آمریکا فریب این جنبش را خورده‌اند و نمی‌دانند که این تظاهرات‌ها نه تنها توسط مردم عادی سازمان‌دهی نمی‌شوند، بلکه حتی نشان‌دهنده نگرانی‌های واقعی آمریکایی‌های مخالف سیاست‌های نژادپرستانه ترامپ هم نیست.

یکی از نشانه‌های قلابی بودن این جنبش‌های اعتراضی، حمایت همه‌جانبه رسانه‌های جریان اصلی در آمریکا در قالب یک «کمپین بی‌وقفه» در پشتیبانی از اعتراضات ضدترامپ است. این رسانه‌ها حتی علناً به ترامپ اتهام خیانت و توطئه علیه نظام آمریکا را وارد می‌کنند و رئیس‌جمهور منتخب را عامل نفوذی کرملین در آمریکا توصیف می‌نمایند. شایعات مبنی بر هک شدن انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا به دست روس‌ها و حواشی دیگر از این دست نیز به این ترتیب قابل‌درک است. البته این اتهامات هم منحصر به بعد از پیروزی ترامپ در انتخابات نیست، بلکه حتی به پیش از برگزاری انتخابات برمی‌گردد.

اقدام «لئون پانه‌تا» وزیر دفاع و رئیس سابق سیا مبنی بر «تهدید امنیت ملی» توصیف کردن ترامپ صرفاً یکی از جنبه‌های این دوران بی‌سابقه در تاریخ آمریکاست که در آن یک رئیس‌جمهور پیش از ورود رسمی به کاخ سفید با جنبشی برای عزل خود مواجه می‌شود. این شواهد نشان می‌دهد کمپین بی‌اعتبار کردن ترامپ، با حمایت نهادهای اطلاعاتی آمریکا پی‌گیری می‌شود و مهندسی شده تا مشروعیت ریاست‌جمهوری او را زیر سؤال ببرد.

هدف: سرنگونی دولت ترامپ

اعتراضات ضدترامپ همه نشانه‌های یک عملیات به‌دقت هماهنگ‌شده را دارند و از تمام ملزومات ضروری یک «انقلاب رنگی» به سبک آمریکا نیز بهره‌مند هستند. درک ماهیت و ریشه‌های تاریخی انقلاب‌های رنگی به عنوان ابزارهای آمریکا برای تحقق سیاست «تغییر رژیم» در کشورهای هدف می‌تواند به پی بردن به اهداف واقعی تظاهرات‌ها علیه ترامپ کمک کند.

نمونه‌های بسیاری از انقلاب رنگی طی سال‌های اخیر در سراسر دنیا انجام شده و حتی یک نمونه آن سال 88 در ایران ناکام ماند. بنابراین پیدا کردن نقاط تشابه این اقدامات با آن‌چه که در آمریکا دارد رخ می‌دهد کار دشواری نیست. آن‌چه شاید دشوار باشد، باور این مسئله است که آمریکا اکنون دارد علیه خودش انقلاب رنگی می‌کند.

ساده‌ترین تعریف از انقلاب رنگی شاید «عملیات اطلاعاتی آمریکا در قالب حمایت پنهانی هم‌زمان با نفوذ در جنبش‌های اعتراضی با هدف اجرای سیاست تغییر رژیم، پشت نقاب یک جنبش طرف‌دار دموکراسی» باشد. انقلاب‌های رنگی اغلب با اعتراض به نتیجه یک انتخابات مهم، مانند انتخابات ریاست‌جمهوری، آغاز می‌شود. سپس این اعتراضات به خشونت کشیده می‌شود و تبدیل به یک شورش گسترده اجتماعی می‌گردد.

هدف از همه این تحولات، سرنگون کردن دولتی است که در کشور هدف روی کار است تا فضا برای بازگرداندن یا روی کار آوردن یک دولت دست‌نشانده آمریکا آماده شود. انقلاب‌های رنگی، نیاز به برنامه‌ریزی دقیق و حساب‌شده دارند و از این رو به شکل عملیات‌های اطلاعاتی تعریف و اجرا می‌شوند. مهم‌ترین ویژگی این انقلاب‌ها استفاده آن‌ها از سازمان‌های غیردولتی (NGOها) برای اجیر کردن معترضان بعضاً حرفه‌ای است.

سرنخ: انقلاب‌های رنگی آمریکا

ماه آگوست سال 1999، سازمان سیا یک برنامه آموزشی را برای «آتپور!» (Otpor! به معنای «مقاومت![2]») که یک سازمان غیردولتی سیاسی در صربستان بود، راه‌اندازی کرد. آتپور بعدها نقش اصلی را در جنبش اعتراضی مهندسی‌شده‌ای بازی کرد که منجر به سقوط «اسلوبودان میلوشویچ» رئیس‌جمهور صربستان شد.

آمریکایی‌ها از این موفقیت کاملاً هیجان‌زده شدند و چند سال بعد، آتپور منشأ تأسیس یک سازمان آموزش و استراتژی تحت عنوان «مرکز اقدام و استراتژی‌های عملی غیرخشونت‌آمیز[3]» (CANVAS به معنای «بوم» نقاشی) شد و در آن اقدام به آموزش نیروهای حرفه‌ای برای استفاده از روش‌های غیرخشونت‌آمیز برای تغییر رژیم در کشورهای مختلف کرد. این مرکز عملاً یک مرکز مشاوره تخصصی «انقلاب» است که با سیا قرارداد دارد. برخی جنبش‌های مشابه با آتپور در کشورهای دیگر که مستقیم یا غیرمستقیم از آن نشأت گرفته‌اند عبارتند از «کمارا!» (Kmara! به معنای «بَس![4]») و «پورا!» (Pora! به معنای «وقتش است![5]»).

«مرکز اقدام و استراتژی‌های عملی غیرخشونت‌آمیز» یا همان «بوم» توسط و با حمایت سیا به عنوان یک «شبکه بین‌المللی مربیان و مشاوران» در زمینه «تجارت انقلاب» تأسیس شده بود و بودجه آن را «خانه آزادی[6]» (سازمان غیردولتی! تحت حمایت مالی دولت آمریکا که حامیانش[7] نظیر وزارت خارجه آمریکا، «موقوفه ملی دموکراسی[8]»، و «آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا[9]»، سابقه آن در گسترش دموکراسی را به خوبی نشان می‌دهند)، موقوفه ملی دموکراسی و برخی بنیادهای
«#ژ20 یعنی مقاومت؛ نه شغل [شما در این روز باید روند عادی خود را داشته باشد] نه مدرسه»؛ یکی از بخش‌های وب‌سایت کمپین «تسخیر تحلیف»

نقشه: انقلاب رنگی ساختِ آمریکا در آمریکا

نکته‌ای که دقت در انقلاب‌های رنگی آمریکا در سراسر دنیا و مقایسه آن‌ها با اعتراضات کنونی علیه ترامپ در خود این کشور اثبات می‌کند، آن است که یک انقلاب رنگی «ساختِ آمریکا» در حال رخ دادن در آمریکاست که رهبران آن قدرت‌های رقیب در نظام حاکم بر این کشور هستند. گروه‌های بزرگ قدرت در آمریکا در حال رقابت با یک‌دیگر هستند تا کرسی ریاست‌جمهوری آینده این کشور را به دست بگیرند و ناگفته پیداست که بسیاری از این گروه‌ها به هیچ عنوان دلشان نمی‌خواهد ترامپ رئیس‌جمهور بعدی باشد.

یک سرنخ دیگر هم وجود دارد که نشان می‌دهد اعتراضات علیه ترامپ از نوع انقلاب رنگی به سبک سیا-آتپور-بوم است: بسیاری از بنیادهایی که دلارهایشان آتش انقلاب‌های رنگی بین‌المللی را شعله‌ور می‌کرد، اکنون از کمپین اعتراضات علیه ترامپ حمایت می‌کنند. ضمناً «بوم» اگرچه وظیفه اصلی‌اش طرح‌ریزی انقلاب‌های رنگی در خارج از مرزهای آمریکاست، اما با سازمان‌های غیردولتی درون آمریکا نظیر جنبش تسخیر وال‌استریت نیز ارتباط مستقیم دارد، سازمان‌هایی که اتفاقاً مدیریت اعتراضات علیه ترامپ را هم به عهده دارند.

بودجه جنبش تسخیر وال‌استریت به شکل مستقیم از طریق «بنیاد تایدز» و به طور غیرمستقیم از طرف بنیادهایی مانند «بنیاد فورد»، «بنیاد گیتس» و «بنیادهای جامعه باز[10]» تأمین می‌شود. این در حالی است که ارتباط تاریخی بنیاد فورد با نهادهای اطلاعاتی آمریکا بر کسی پوشیده نیست و «بنیادهای جامعه باز» را نیز «جورج سوروس» پدر انقلاب‌های رنگی تأسیس کرده است.

و بالأخره اگر همه این شواهد کافی نیست، خوب است بدانید نماد «مشت گره کرده» که یکی از علنی‌ترین نقاط اشتراک جنبش‌هایی مانند آتپور!، کمارا!، و پورا! محسوب می‌شود، نمادی است که بسیاری از سازمان‌های دخیل در اعتراضات علیه ترامپ نیز از آن استفاده می‌کنند. این نماد برای اولین بار در سال 1999 توسط آتپور و سپس هر بار با تغییرات حداقلی به عنوان نماد انقلاب‌های رنگی تحت حمایت سیا مورد استفاده قرار گرفت.

نقطه پایان: عزل رئیس‌جمهور

اگر بدون اطلاع از این‌که موضوع کمپین «#اخلال‌ژ20» چیست به وب‌سایت این کمپین[11] سری بزنید، قطعاً تصور اولیه‌تان این خواهد بود که باید منتظر انقلاب رنگی به دست آمریکایی‌ها در یکی دیگر از کشورهای دنیا باشیم. با مراجعه به صفحه توضیحات این وب‌سایت[12] بیش‌تر شگفت‌زده خواهید شد؛ و با مراجعه به صفحه اختصاصی «تسخیر تحلیف[13]» باز هم بیش‌تر.

این کمپین مردم آمریکا را دعوت به اقداماتی کرده است که علناً بوی شورش می‌دهد. سازمان‌دهندگان «#اخلال‌ژ20» اعتراف می‌کنند: «ما داریم چارچوب لازم برای اعتراضات عمومی با هدف به تعطیلی کشاندن تحلیف دانلد ترامپ را می‌سازیم و اقدامات مستقیم گسترده‌ای را طراحی می‌کنیم که منجر به این اتفاق شوند. ما هم‌چنین خدماتی مانند محل اسکان، غذا و حتی کمک‌های حقوقی را به هر فردی ارائه می‌دهیم که بخواهد به ما بپیوندد.»

یکی از اقداماتی که برنامه‌ریزی شده «راه‌بندان در نقاط مشخص برای جلوگیری از دست‌رسی مردم به مراسم تحلیف» است. این کار می‌تواند منجر به برخورد خشونت‌آمیز میان معترضان با ده‌ها هزار حامی ترامپ شود که خود را برای شرکت در مراسم تحلیف آماده کرده‌اند. اتفاقاً چنان‌که پیش‌تر هم توضیح داده شد، همین به خشونت کشیده شدن اعتراضات، دقیقاً هدف جنبش‌های اعتراضی به سبک انقلاب رنگی است.

البته کار به همین جا ختم نخواهد شد. «لگبا کارفور» سازمان‌دهنده «#اخلال‌ژ20» می‌گوید: «هدف گسترده‌تر، به تعطیلی کشاندن کل شهر در اطراف مراسم تحلیف و ایجاد یک حس فلج‌شدگی است که موجب انتشار تیترهایی با این مضمون شود: تحلیف ترامپ موجب بحران شد[14].»

اقداماتی که تا این‌جا توضیح داده شد، یک هدف نهایی دارند: عزل ترامپ[15]. بر خلاف آن‌چه ممکن است ابتدا به نظر برسد، اعتراضات علیه ترامپ، اتهامات به خیانت و جاسوسی برای روسیه و مقابله‌هایی از این دست با ترامپ، بر خلاف دوره‌های قبلی انتخابات ریاست‌جمهوری، تنها تبلیغات و رقابت‌های انتخاباتی نیست که در روز تحلیف پایان یابد، بلکه بخشی از یک کمپین بلندمدت است که از روز اول ریاست‌جمهوری ترامپ قوت می‌گیرد.

عزل رئیس‌جمهور آمریکا همان‌قدر که دور از انتظار به نظر می‌رسد، همان اندازه هم در فضای سیاسی این کشور به طور جدی مطرح شده است[16]. به عنوان نمونه، هافینگتن‌پست در اولین روز از سال 2017 میلادی صراحتاً می‌نویسد: «تنها یک راهِ مطابق با قانون اساسی برای حذف یک رئیس‌جمهور وجود دارد و آن از طریق استیضاح است[17]. آن‌چه نیاز است، آغاز یک درخواست استیضاح از سوی شهروندان در روز اولی است که ترامپ ریاست‌جمهوری را به عهده می‌گیرد.»

پایگاه Change.org که به خاطر شرکت در جنبش‌های اعتراضی مهندسی‌شده علیه دولت‌های هدف آمریکا شناخته‌شده است، این‌بار علیه خود آمریکا عریضه‌ای را برای امضای مردم آماده کرده است که رسماً خواهان استیضاح و نهایتاً عزل ترامپ است: «اگر موافق هستید که این مرد نباید ملت آزاد ما را رهبری کند، کنار ما بایستید! با امضای این عریضه، شما درخواست می‌کنید که دانلد ترامپ فوراً استیضاح و هرگونه فرصتی برای کنترل او بر قوه مجریه دولت ما سلب شود[18].» این عریضه تا این لحظه بیش از 80 هزار امضا نیز جمع کرده است.

آیا آمریکا دارد به سوی یک بحران عمیق پیش می‌رود که تا کنون در تاریخ خود مثل آن را تجربه نکرده است؟ پاسخ دادن به این سؤال در حال حاضر کار دشواری است، هم‌چنان‌که پیش‌بینی این‌که سرنوشت دولت ترامپ چه خواهد شد شاید ممکن نباشد. به هر حال، کارشناسان آمریکایی تا آن‌جا پیش رفته‌اند که آمریکا را درگیر یک بحران موجودیتی با پیامدهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و ژئوپلتیک توصیف کنند.

اگر آمریکا مانند برخی کشورهای دیگری باشد که خودش در آن‌ها انقلاب رنگی به راه انداخته است، باید انتظار حکومت نظامی و تعلیق دولتی را داشته باشیم که، خوب یا بد، طبق قانون اساسی آمریکا روی کار آمده است. سؤالی که در حال حاضر بسیاری از کارشناسان آمریکایی و بین‌المللی، از جمله کارشناسان انقلاب رنگی، از خود می‌پرسند این است: انقلاب آمریکا چه رنگی خواهد بود؟

[1] "Color Revolution” against Donald Trump Link

[2] Otpor! Link

[3] Centre for Applied Nonviolent Action and Strategies Link

[4] Kmara Link

[5] PORA Link

[6] Freedom House Link

[7] Our Supporters Link

[8] National Endowment for Democracy Link

[9] United States Agency for International Development Link

[10] Open Society Foundations Link

[11] #DISRUPTJ20 Link

[12] About Link

[13] Occupy Inauguration Link

[14] D.C. Braces for Tens of Thousands of Protesters During Trump’s Inauguration Week Link

[15] U.S. Foreign Policy and the Campaign to Destabilize the Trump Presidency Link

[16] Congress Must Impeach Trump On Day One Link

[17] Impeaching Trump Link

[18] Impeach Donald J. Trump Link

منبع:مشرق

انتهای پیام/
 

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها