رئیسجمهور بعدی فرانسه کیست
راست افراطی، راست مرکز و چپ مرکز، جریانهایی هستند که در انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۱۷ از شانس بیشتری برخوردار هستند. در این میان ظاهرا کاندیداهای مرکزگرا اقبال بیشتری برای پیروزی دارند.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، انتخابات ریاستجمهوری فرانسه نبردی نزدیک بین مارین لوپن، جبهه ملی؛ فرانسیس فیلون، حزب جمهوری، و امانوئل ماکرون، نامزد مستقل و رهبر جنبش «به پیش» خواهد بود. رسانهها میگویند بنوا آمون، نامزد حزب سوسیالیست و وزیر سابق دولت فرانسوا اولاند، با توجه به محبوبیت ناچیز رئیسجمهورش، از شانس زیادی برخوردار نیست.
نگاهی خواهیم داشت به نظرسنجیهای اخیر و شانس هر کدام از این سیاستمداران برای پیروزی در این رقابت.
شانس پیروزی فیلون پس از ادعاها درباره همسر وی کاهش یافت. رسانهها اعلام کردهاند پنلوپه فیلون نزدیک 430 هزار پوند در ازای ارائه مشاوره به وی دریافت کرده است در حالیکه چه در سال گذشته میلادی و چه در سال 2008 در حقیقت هیچ نقشی ایفاء نکرده است.
دادستانهای فرانسوی تحقیقاتی را برای بررسی این ادعاها که زوج فیلون رد کردهاند، آغاز کردهاند.
فیلون درباره این جنجالها گفته است: «من مطمئن و خونسرد بوده و منتظر پایان تحقیقات هستم.» وی وعده داده است در صورتی که متهم شود از رقابتهای انتخاباتی کنار خواهد کشید.
نظرسنجیهایی که توسط مؤسسه Kantar Sofres انجام شده نشان میدهند که فاصله بین فیلون و لوپن، رهبر حزب جبهه ملی، افزایش یافته است.
لوپن در این نظرسنجی 25 درصد آراء را به خود اختصاص داد. فیلیون و ما کرون تقریبا رأی یکسان داشته و به ترتیب 22 درصد و 21 درصد آراء را به خود اختصاص دادهاند.
بنوا آمون، که هفته گذشته توانست انتخابات مقدماتی حزب سوسیالیست را پیروز شود، با 15 درصد در رتبه بعدی قرار گرفته است.
اگرچه لوپن مطمئن است که به دور دوم رقابتها راه خواهد یافت اما Kantar Sofres پیشبینی میکند که در آن مرحله با شکستی بزرگ مواجه خواهد شد.
اگر فیلون به دور بعد راه یابد در مقابل لوپن با 60 درصد آراء و اگر ماکرون به دور دوم راه یابد در برابر وی با 65 درصد آراء پیروز خواهد شد.
در سیستم انتخابات ریاستجمهوری فرانسه به مانند ایران در صورتی که هیچ یک از کاندیداها در دور اول نتواند حائز اکثریت شود، دو کاندیدایی که بالاترین رأی را بدست آوردهاند به دور دوم انتخابات راه مییابند.
یک نظرسنجی دیگر توسط Elabre نشان میدهد که ماکرون محبوبترین کاندیدا در بین این سه نفر بوده و 41 درصد فرانسویها متمایل به وی هستند.
فیلون در همین نظرسنجی 35 درصد آراء و لوپن 29 درصد رابه خود اختصاص دادند.
ماکرون، کاندیدای مستقل، سود بسیاری از جنجالهای پیش آمده برای فیلون برده است. این وزیر پیشین اقتصاد از زمانی که با اعلام تأسیس یک حزب جدید به نام En Marche! (به پیش!) وارد رقابت ریاستجمهوری شد، توانسته محبوبیت روزافزونی به دست آورد.
ماکرون خود را به طور مستقیم در رقابت با لوپن قرار داده و اعلام کرده که جبهه ملی «دروغ گفته و هیچ برنامهای ندارد.»
لوپن نیز گفته است که مبارزه با این کاندیدای چپ یک «رویا» و نیز «برخورد کامل و آشکار عقاید» خواهد بود.
حزب سوسیالیست که هماینک ریاستجمهوری را در اختیار دارد، یک سیاستمدار چپگرا به نام بنو هامون را کاندیدا ساخته است. حمایت از این حزب در دوران ریاستجمهوری فرانسیس اولاند به شدت کاهش یافته و انتظار میرود که هامون در دور اول انتخابات شکست بخورد.
اما درباره نظرسنجیها یک چیز را به یاد داشته باشید: تا روز آخر رفراندوم برگزیت، نظرسنجیها حاکی از این بودند که طرفداران باقی ماندن انگلستان در اتحادیه اروپا پیروز میدان خواهند بود و در آمریکا نیز تا روز انتخابات اکثر نظرسنجیها حاکی از پیروزی هیلاری کلینتون بودند.
ماری لوپن
ماری لوپن رهبر جبهه ملی فرانسه، یک حزب دستراستی، است. وی ریاست بر این حزب را پس از اینکه پدرش، ژان ماری لوپن، در ژانویه 2011 از این سمت کناره گرفت به دست آورد. وی بعدها توسط دخترش و به دلیل اینکه گفته بود هولوکاست «انکار تاریخ است» از حزب اخراج شد.
لوپن در سال 1986 وارد جبهه ملی شده و ریاست بخش حقوقی آن را در سال 1998 بر عهده گرفت. وی در سال 2004 به عنوان نماینده به پارلمان فرانسه راه یافت. در سال 2012، لوپن با کسب عنوان سومی از راهیابی به کاخ ریاستجمهوری بازماند.
لوپن از زمانی که به عنوان رهبر جبهه ملی برگزیده شده سعی کرده حزب را از راست افراطی و گذشته ضدیهودیاش دور سازد. اما وی با مهاجرت غیرقانونی، اسلام و اتحادیه اروپایی مخالف است.
لوپن اعلام کرده است که شهروندی فرانسه باید «یا به ارث برده شود و یا با شایستگی کسب گردد.» وی خواهان کاهش بسیار در تعداد مهاجرین شده است.
لوپن همچنین اعلام کرده: «مهاجرین غیرقانونی هیچ دلیلی برای ماندن در فرانسه ندارند. این افراد از همان لحظهای که پا در خاک فرانسه گذاشتهاند قوانین را نقض کردهاند.»
لوپن نیز به مانند سایر ملیگراهای اروپایی نظر مساعدی نسبت به اتحادیه اروپایی ندارد و وعده داده است در صورت انتخاب، به مانند انگلستان رفراندومی درباره ماندن یا ترک اتحادیه اروپایی برگزار کند.
فرانسیس فیلون
علیرغم اینکه نظرسنجیها میگفتند فیلون در انتخابات داخلی حزب جمهوریخواه در رده سوم قرار دارد اما وی موفق شد در سال گذشته میلادی با شکست سایر رقبایش به عنوان نامزد این حزب در انتخابات ریاستجمهوری معرفی شود.
حزب جمهوریخواه را ما با نیکلا سارکوزی میشناسیم. رئیسجمهور سابق فرانسه که از این حزب به کاخ الیزه راه یافت در انتخابات درون حزبی مغلوب فیلون شد. وی نیز به مانند لوپن رویکردهایی تند در قبال مهاجرین دارد.
رقبای فیلون در انتخابات درون حزبی حملات خود را بر این امر متمرکز کرده بودند که وی در دوران بحران مالی جهان نخستوزیر کشور بود.
وی این پست را از 2007 تا 2012 در ریاستجمهوری نیکلاس سارکوزی در اختیار داشت و متهم به شکست در اصلاح اقتصاد فرانسه در آن زمان است.
فیلون که بارها زبان به تمجید از مارگارت تاچر، نخستوزیر پیشین انگلستان، گشوده از نظر اقتصادی یک لیبرال، طرفدار اصلاحات تجاری و کاهش مالیاتها است.
امانوئل ماکرون
ماکرون 39 ساله، فرزند یک دکتر و یک استاد عصبشناسی است. وی فلسفه خوانده و پس از آن مسیر نخبگان سیاسی و اقتصادی فرانسه را از طریق تحصیل در مدرسه ملی مدیریت و سایینس پو طی کرد.
وی که در دولت به سرعت در حال پیشرفت بود، از کار دولتی خارجی و به عنوان بک بانکدار جوان وارد روچیلد شد. گزارشها حالی از این است که درآمدن ماکرون سالیانه 2 میلیون یورو بود.
ماکرون در سال 2012 به عنوان مشاور فرانسیس اولاند معرفی شده و دو سال بعد پست وزارت اقتصاد را به دست آورد. وی در تابستان گذشته استعفاء داد تا خود را آماده انتخابات ریاستجمهوری کند.
وی که تا دو سال پیش نزد افکار عمومی فرانسه شناخته شده نبود، هیچگاه سمت انتخابی نداشته و عضو هیچ حزبی نیست خود را «نه راست و نه چپ» معرفی کرده و بر اساس نظرسنجیها از محبوبیت بالایی برخوردار است. همسر وی بریگیت ترونو، معلم زبان فرانسوی وی بوده از او 20 سال بزرگتر است.
البته باید به خاطر داشته باشیم که تاکنون هیچ کاندیدایی در تاریخ سیاسی فرانسه بدون حمایت یک حزب بزرگ نتوانسته ریاستجمهوری را بدست آورد و این سیاستمدار جوان که اعلام کرده قصد دارد «غرور کاذب و فضای خالی» سیستم سیاسی فرانسه را شکسته و «سیاست، فرهنگ و ایدئولوژی فرانسه را شکلی نو دهد»، راهی دراز و سخت تا ریاستجمهوری پیش رو دارد.
انتهای پیام/