گزارش "وینوگراد غزه" و کشمکش‌های صهیونیست‌ها در قبال شکست از حماس

ناظر کابینه رژیم صهیونیستی اخیرا گزارشی منتشر کرده که در آن به برخی عوامل شکست صهیونیست‌ها در جنگ ۵۱ روزه غزه اشاره شده است، این گزارش کشمکش زیادی را در جمع سران رژیم صهیونیستی به دنبال داشته است.

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه لبنانی الاخبار به بررسی گزارش منتشر شده از سوی یوسف شابیرا ناظر کابینه رژیم صهیونیستی در زمینه عبرت‌های برگرفته از تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی به نوار غزه پرداخته و نوشته است صدور این گزارش هم‌زمان با فضای تنش آفرین و هشدارهای عناصر مقاومت نسبت به نتایج ادامه تجاوزهای اسرائیل صورت گرفته است. گزارش مذکور بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی و موشه یعلون وزیر جنگ سابق رژیم صهیونیستی و و بنی گانتس رئیس وقت ستاد ارتش را مسئول کشیده شدن به سمت جنگ می‌داند که اسرائیل برای آن آماده نبود و از راهکارهای سیاسی برای جلوگیری از وقوع جنگ استفاده نکرد.

علی حیدر نویسنده این گزارش تاکید می کند که قاضی بازنشسته یوسف شابیرا در این گزارش به نحوه تصمیم سازی ها در کابینه امنیتی کوچک رژیم صهیونیستی قبل از انجام تجاوز صخره سخت به نوار غزه اشاره کرده و همچنین به بررسی تهدیدات ناشی از تونل‌های هجومی نیروهای مقاومت در جریان این عملیات و موضوع آماده سازی فعالیت‌های اطلاعاتی و تکنولوژی عملیاتی برای مقابله با تهدیدات ناشی از تونل‌های مقاومت طی سال‌های گذشته پرداخته است. البته این گزارش به صورت جزیی نحوه مدیریت عملیات نظامی و نتایج آن را مورد توجه قرار نداده است.

گزارش مذکور از کابینه وقت رژیم صهیونیستی و وزرای آن زمان انتقاد کرده است، چرا که جلسات دقیقی را برای بررسی راهکارهای سیاسی جلوگیری از بروز تهدیید برگزار نکرد. حتی هنگامی که نشست امنیتی کابینه رژیم صهیونیستی رسما جلساتی را در رابطه با تحولات نوار غزه در دستور کار قرار داد، تنها مسائل نظامی بررسی شد و جایگزین‌های محدودی تنها در رابطه با شدت عمل نظامی در این زمینه به بررسی گذاشته نشد. به این ترتیب ارتش مجبور شد مجموعه ای از اهداف استراتژیک را برای این طرح مشخص کند تا در سایه آن بتواند برنامه‌های عملیاتی خود را تهیه کند. اهدافی که مبتنی بر اهداف سطوح سیاسی انتخاب نشده بود.

این گزارش صهیونیستی به اظهارات موشه یعلون وزیر جنگ وقت این رژیم اشاره می‌کند که سه بار اذعان کرده است که احتمال جلوگیری از جنگ در صورتی که اسرائیل واکنشی نسبت به بحران موجود در نوار غزه نشان می داد،‌وجود داشت. شابیرا همچنین در این گزارش اشاره کرده است که راهکارها و جایگزین‌های سیاسی برای حل این مشکل کاملاً در کابینه رد ‌شده و کابینه امنیتی اعضای خود را از بررسی این راهکارهای جایگزین و مطالعه در رابطه با فرصت‌ها و خطرات آنها منع کرد. در همین رابطه نتانیاهو به ناظر کابینه رژیم صهیونیستی گفته است که هیچ جایگزین سیاسی واقعی در رابطه با تحولات غزه وجود نداشت،‌به همین علت بود که هیچ موضوعی در این رابطه در کابینه امنیتی مطرح نشد.

این گزارش صهیونیستی همچنین از یعلون به عنوان مسئول اصلی ارتش و سرویس‌های هماهنگی فعالیت‌های ارتش در اراضی اشغالی انتقاد کرد که با وجود اطلاع از اوضاع انسانی نوار غزه و مصیبت‌های تنش‌آفرینی جدید در این منطقه، هیچ طرحی را در این رابطه به کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی ارجاع نکرد.

بر اساس این گزارش وزرا در پی جلساتی که پیش از آغاز تجاوز به غزه برگزار شد ، اطلاعات ضروری را برای گرفتن تصمیمات درست دریافت نکرده بودند. از جمله این اطلاعات می‌توان از بررسی جزئیات حملات نام برد که ممکن بود از نوار غزه صورت گیرد. این در حالی بود که این اطلاعات در نزد نخست وزیر و وزیر جنگ و همچنین بنی گانتس رئیس ستاد ارتش و سایر رهبران و سرویس‌های اطلاعاتی وجود داشت.

این گزارش در بخش دیگری به تهدیدهای مربوط به تونل‌های مقاومت در نوار غزه اشاره کرد که نتانیاهو و یعلون نیز آن را تهدیدات استراتژیک و بسیار خطرناک توصیف کردند، با این وجود این موضوع در برابر کابینه مطرح نشده ، بلکه اظهاراتی کلی و اندک و غیر کافی در تشریح میزان این خطرات و و حجم آن برای سایر وزرا مطرح شد. گزارش همچنین از وزرای صهیونیستی نیز انتقاد کرده است ، چرا که توجه ویژه‌ای به این موضوع معطوف نکردند و خواستار دستیابی به اطلاعات بیشتر به ویژه در رابطه با این تهدید نشده‌اند و از ارتش نخواسته‌اند که آمادگی‌های خود را برای نحوه تعامل با این تهدید تشریح کند.

ناظر کابینه رژیم صهیونیستی به انتقاد از بنیامین نتانیاهو و یعلون و گانتس پرداخته است، چرا که آنها نیز تحقیقاتی در رابطه با وجود طرح‌های عملیاتی در دست ارتش برای مبارزه در محیطی که مملو از تونل‌ها است و طرح عملیاتی ارتش برای مقابله با این تونل‌ها انجام نداده بودند. این در حالی بود که بررسی این موضوع جهت آماده سازی ارتش برای شرایط پیش رو ضروری به نظر می‌رسید. به عبارت دیگر نظریه مبارزاتی آماده برای مقابله با تونل‌ها وجود نداشت، این در حالی بود که سرویس‌های امنیتی نسبت به موجودیت این تونل‌ها اطلاع داشتند و این تونل‌ها در سال 2013 به عنوان یک تهدید استراتژیک معرفی شده بود. با وجود همه این مسائل تلاش کافی برای مقابله با این تهدید صورت نگرفته بود ، حتی اگر تلاش‌هایی نیز در این رابطه انجام شد ،‌تلاش‌های دیرهنگام بود که فایده زیادی نداشت.  

این گزارش به موضوع سامان‌دهی نیروها و تهیه طرح‌های عملیاتی نیز اشاره کرده و به مجموعه از بحث‌های اساسی در آمادگی ارتش پرداخته است و آن را در نتیجه فقدان مفاهیم عملیاتی در سطح ستاد ارتش و فقدان روش‌های عملیاتی در یگان‌های ارتش و شاخه‌های مختلف آن قبل از آغاز عملیات نظامی می داند، چرا که نیروهای ارتش از مانورهای کافی و دسترسی کافی به سلاح‌های جنگی لازم برای مبارزه با تونل‌ها برخوردار نبودند. همچنین در این گزارش اشاره شده است که طرح های عملیاتی و مبارزاتی لازم برای مبارزه در محیطی مملو از تونل‌های مقاومت آماده نشده بود. علاوه بر اینها امکانات و نیروی هوایی و فضای موجود برای بررسی این تهدید نیز به اندازه کافی وجود نداشت. تمامی این اطلاعات باعث شد نیروهای زمینی و هوایی رژیم صهیونیستی مجبور شوند به صورت خودجوش و بدون آمادگی لازم، طی عملیات خود با تهدید تونل‌ها مواجه شوند.

از این تحقیقات بر می‌آید روند تقویت زیرساخت‌های امنیتی رژیم صهیونیستی در مناطق اطراف نوار غزه در مرحله قبل از عملیات نظامی انجام نشده بود، بلکه این زیرساخت‌ها از جمله در خصوص حجم نیروهای متخصص برای حمایت از جبهه داخلی کاهش نیز پیدا کرده بود. خطرات موضوع هنگامی بیشتر می‌شود که می‌بینیم قدرت ارتش قبل از عملیات برای کشف تونل ‌های هجومی که در اراضی اشغالی حفر شده نیز بسیار محدود بوده است.

این گزارش در سطوح تکنولوژیک می‌نویسد که هیئت‌های بررسی و توسعه ارتش با تهدید تونل‌ها به گونه‌ای متناسب با حجم این تهدیدات و ملزومات عملیات مواجه نشدند. آنها توجه کافی به ابعاد اصلی این تهدید نداشتند، چرا که اشراف نادرستی از سوی ستاد ارتش نسبت به این تونل‌ها وجود داشت.

براساس این گزارش تسلط کامل بر پیشنهادات ارتش در این زمینه به وجود آمده بود به ویژه که نیروهای امنیت داخلی رژیم صهیونیستی نیز نقش مشخص شده خود براساس قانون را انجام نداند. این هیئت می‌بایست راهکارهای جایگزین را ارائه می‌داد تا به عنوان وزنه ای متناقض با مؤسسات امنیتی عمل کرده و به این ترتیب وزرا بتوانند در سطحی وسیع‌تر و بهتر با مشکلات موجود آگاه شوند. هیئت مذکور در تاریخ 23 مارس 2014 سه جایگزین در این رابطه اعلام کردند که تمامی آنها نظامی بوده اند.

در سایه این شرایط هم می‌بینیم در حالی که دشمن صهیونیستی از فرود یک یا چند موشک از نوار غزه به منطقه اشغالی النقب خبر می‌دهد و در واکنش به این حملات ، غزه را موشک باران می‌کند، سخن‌گوی گردان‌های القسام شاخه نظامی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین اعلام می کند که دشمن غیر از زبان زور چیزی متوجه نمی‌شود و در بسیاری از مواقع سکوت در برابر دشمن به عنوان یک ضعف برداشت می‌شود. در همین رابطه ابو عبیده می‌افزاید که هر تجاوز آینده نظیر حملات دیروز به نیروهای مقاومت از جمله گردان های القسام این فرصت را می دهد تا حرف آخر خود را بزند. بعد از این موضوع رسانه‌های جمعی رژیم صهیونیستی ادعا کردند که یک اختلال باعث بلند شدن صدای آژیرهای خطر بوده و موشکی به سرزمین های اشغالی سقوط نکرده است.

روزنامه الاخبار لبنان در گزارش دیگری به نقل از رسانه های صهیونیستی می‌نویسد که ناظر کابینه رژیم صهیونیستی به استثنای نفتالی بنت و زیپی لیونی و سامی تورگمان تمام وزرای کابینه را به باد انتقاد گرفت و عملکرد آنها در خصوص نادیده گرفتن جایگزین‌های سیاسی مطرح را مورد اشاره قرار داد. این گزارش تأکید می‌کند که آنها جدیتی در برگزاری نشست‌های منظم نداشتند و بنیامین نتانیاهو از مسئولیت خود در این رابطه فرار می‌کند.

روزنامه‌ها و سایت‌های رژیم صهیونیستی تیتر اصلی خود را در مقالات تحلیلی و واکنش‌های سیاسی مختلف نسبت به گزارش ناظر کابینه رژیم صهیونیستی درباره شکست صهیونیست‌ها در جنگ غزه و روند تصمیم‌گیری‌های صورت گرفته در طول جنگ و واکنش‌های مقامات مسئول رژیم صهیونیستی نسبت به این گزارش اختصاص دادند.

بن کاسبیت تحلیل‌گر مسائل سیاسی رژیم صهیونیستی در روزنامه معاریو نوشت که فقط سه نفر از حملات شابیرا جان به در بردند که نفتالی بنت وزیر آموزش و پرورش  و زیپی لیونی وزیر دادگستری آن زمان و سامی تورگمان فرمانده تیپ جنوبی رژیم صهیونیستی بودند. اما عملکرد سایر مقامات ارشد رژیم صهیونیستی با انتقاد گسترده ناظر کابینه اسرائیل مواجه شد.

کاسبیت در گزارش طولانی و مفصل خود را با اشاره به اینکه "بیایید واکنش‌های آن‌ها را با یکدیگر مقایسه کنیم "  می‌افزاید که بنی گانتس نتایج این تحقیقات را رد می‌کند، در حالی که گادی آیزنکوت جانشین وی می‌گوید : ارتش مصون از نقد نیست، باید از عبرت ها و شکست هایی که این گزارش به آنها پرداخته است، درس بگیریم. افیف کوخاوی رئیس سابق شعبه اطلاعات نظامی ارتش رژیم صهیونیستی، ملاحظات شابیرا در گزارش خود را پذیرفته است، اما معلوم نیست با آن موافقت می‌کند یا نه؟ وی در این رابطه می‌گوید که این گزارش را درک می‌کند و آن را می‌ستاید. بنیامین نتانیاهو همان گزارش ناظر به کابینه رژیم صهیونیستی را رد کرده است. بن کاسبیت واکنش نتانیاهو را مانند کسی می داند که برگه ها را به هوا می پاشد. نتانیاهو علاوه بر رد گزارش تهدید بر ضد شابیرا را در دستور کار خود قرار می‌دهد و می‌گوید برخلاف نظر ناظر، عملکرد فرماندهان ارتش و سرویس‌های امنیتی اسرائیل را مورد تقدیر قرار می‌دهد.

بن کاسبیت در این رابطه می‌نویسد که محتوای گزارش ناظر کابینه در رابطه با عملکرد نظامی و سیاسی مسئولان اسرائیل در طول جنگ صخره سخت و قبل از آن را می‌توان در یک جمله واحد خلاصه کرد: سرکردگانی بدون حس مسئولیت‌پذیری در حد باور نکردنی برای کابینه ای که فرزندان خود را به ورطه مرگ برای هیچ کشانده و هیچ دیدگاه استراتژیک نداشته است.
 

بن کاسبیت می افزاید که نتانیاهو همچنان به تمسخر خود ادامه می‌دهد و ارزش کار کارمندانی که برای تهیه و تدوین این گزارش زحمت کشیده اند را کم اهمیت نشان می‌دهد و از عملکرد کابینه ستایش می‌کند و نادیده گرفتن گزینه‌های سیاسی و اتخاذ تصمیمات شجاعانه! را مورد استقبال قرار می‌دهد و می گوید: هیچ کس تمایلی به مذاکره با حماس نداشت. وی علاوه بر فرار از مسئولیت و اظهارات تحریک‌آمیز بر ضد ناظر کابینه رژیم صهیونیستی، خواستار دیدن نیمه پر لیوان می شود، این درحالی است که هیچ اقدامی در راستای نیمه پر لیوان انجام نداده است.

این تحلیلگر مسائل رژیم صهیونیستی با انتقاد تند از بنیامین نتانیاهو می‌نویسد: «براساس قانون رژیم صهیونیستی فرمانده ارشد ارتش اسرائیل ، کابینه این رژیم است. حتی اگر تو تصور کنی که وزرای تو از اختلال عقلی رنج می برند یا در مسئولیت‌های درجه دوم نظیر جاسوسی برای داعش کار می‌کنند، هم نمی توانی از مسئولیت خود فرار کنی.» وی می افزاید:   این کابینه است که تصمیمات را اتخاذ می‌کند و نه شخص تو. حتی اگر کابینه دچار فرسایش شده و مأموریت‌های خود را انجام نمی دهد، تو باید آن را ترمیم کنی. [ نه اینکه خود به جای آن تصمیم گیری کنی.] نخست‌وزیران سابق با شورای وزیران همکاری می‌کردند و دستاوردهای مهمی را داشته و سرنوشت‌های زیادی را تغییر دادند ، بدون اینکه اطلاعاتی از نشست‌های آنها به بیرون درز کند.

وی در رابطه با درز اطلاعات به رسانه ها می‌گوید که بزرگ‌ترین رسوایی، درز اطلاعات در طول جنگ زمانی بود که اسلاید های وابسته به ارتش شامل هزینه‌های جنگ به شبکه ده تلویزیون اسرائیل راه پیدا کرد. بیشتر وزرا می‌دانستند که چه کسی پشت پرده این درز اطلاعات قرار دارد. آقای نخست‌وزیر! این فرد تو بودی. تو در وعده های خود در سال 2008 گفتی که وقتی نخست وزیری شوی حاکمیت حماس را سرنگون خواهی کرد و به موشک های غزه پایان می دهی. اما این حاکمیت سقوط نکرد و موشک ها متوقف نشد. تو فقط پرگویی می کنی.

گزارش شابیرا که شامل صدها صورت‌جلسه و برنامه کارهای کابینه رژیم صهیونیستی می‌شود، توضیح می‌دهد که کلمه تونل در هیچ یک از نشست های کابینه ذکر نشده است. این موضوع با گواهی یائیر لاپید و نفتالی بنت نیز همخوانی دارد. آنها پیش از این گفته اند: هیچ جلسه ای برای بررسی موضوع تونل‌ها برگزار نشد ، علاوه بر این ، هیچ کس چیزی از حجم خطرات ناشی از این تونل‌ها را نمی‌دانست، حتی از هیچ کس یک سوال نیز در این رابطه مطرح نشد و کسی مسئولیت این موضوع را بر عهد نگرفت.

وی همچنین انتقادات شدیدی را در مورد حملات هوایی صورت گرفته بر ضد تونل‌های مقاومت انجام داد و گفت: نیروی هوایی اسرائیل پیش از آن می‌دانست این حملات مفید نخواهد بود، آیا حتی یک ژنرال نبود که دستش را روی میز بکوید و بگوید توپ ها وارد دروازه ما می شود، نه دروازه دشمن؟ وی افزود: برخی می‌گویند که نتانیاهو ماجراجو نیست و نمی‌خواهد وارد درگیری‌های نظامی بزرگ شود و و از جنگ می‌ترسد. شاید این‌گونه باشد. این از خوش‌شانسی ما است. اما تصور کنید چه اتفاقی می افتاد اگر وی در آن زمان با امکاناتی که در دست داشت، در این زمینه وارد این ماجراجویی می شد. 

یوسی فرتنر تحلیلگر سیاسی روزنامه صهیونیستی هاآرتص نیز می‌نویسد کسانی که گزارش شابیرا را مطالعه می‌کنند، ممکن است دچار افسردگی شوند، به ویژه وقتی که صدای خنده ساکنان نوار غزه را نسبت به نتایج این گزارش می‌شنوند. این در حالی است که مسئولان سیاسی و نظامی ما همدیگر را در این رابطه متهم می‌کنند. مشخص است که نتانیاهو و یعلون در پایان دادن به جنگ طی یک زمان کوتاه با کمترین تعداد ممکن از کشته‌ها ناکام بودند و در نهایت کار به آتش بس مشخص و طولانی مدت کشیده شد.

وی در پایان تحلیل های خود این نتیجه را می گیرد که گزارش ناظر کابینه رژیم صهیونیستی طی روزهای آینده فراموش خواهد شد ، غزه و افزایش مصیبت های انسانی در آن و حتی حماس و موضوع تونل ها و هزاران موشک دقیقی که در اختیار دارد، هرگز در ابعاد استراتژیک خود در داخل کابینه مورد ارزیابی قرار نگرفت. اینها چیزهایی است که در جنگ آینده نیز انتظارمان را می‌کشد.  

یواف لیمور تحلیل‌گر روزنامه صهیونیستی اسرائیل الیوم نیز در مقاله با اشاره به این گزارش می‌نویسد که گزارش ناظر کابینه رژیم صهیونیستی شکست روند تصمیم‌گیری در داخل کابینه اسرائیل را فاش کرد. لیمور می افزاید که این رویکرد از سال 2014 تغییر نکرده است و اسرائیل هنوز هم نمی داند از نوار غزه یا حتی لبنان در صورت بروز جنگ با حزب الله چه می خواهد؟

وی افزود: ارتش اسرائیل همچنان راه خود را در تاریکی دنبال می‌کند. شابیرا در گزارش خود از آمریکا صحبت نکرده است، بنابراین کابینه اسرائیل باید با نتایج و شکست های مطرح شده در این گزارش تعامل کرده و برای مقابله با جنگ‌های آینده عبرت بگیرد.

هفته نامه معاریو نیز در گزارشی با اشاره به اینکه عملیات صخره سخت 50 روز طول کشید و رژیم صهیونیستی 73 نفر در این مدت تلفات داد، نوشت: گزارش ناظر کابینه در رابطه با این عملیات کسی را غافلگیر نمی‌کند. اسرائیل از عملیات ربوده شدن گلعاد شالیت از طریق یک تونل در سال 2006 عبرت نگرفت، اگر این گونه بود نیازی به 50 روز جنگ و 73 نفر تلفات نداشتیم تا بخواهیم دستاوردهایی محدود و موقت بر ضد حماس به دست آوریم. ما برای سرپوش گذاشتن بر شکست های مدیریتی خود، نیازی به قهرمان بازی  شجاعت زیادی نداریم.  

گزارش این هفته نامه صهیونیستی ‌پای مسئولان دیگری از رژیم صهیونیستی را نیز به این شکست ها باز می کند و می‌افزاید: نتانیاهو در جریان این جنگ و حتی پنج سال قبل از آن نخست وزیری اسرائیل را بر عهده داشت. ایهود باراک از سال 2007 تا سال 2013 وزیر جنگ رژیم صهیونیستی بود. این ها همان سالهایی است که ارتش اسرائیل باید از لحاظ تکنولوژیک و تاکتیکی و ایجاد اعتقاد مبارزاتی و آموزشی برای غلبه پیدا کردن بر موضوع تونل ها آماده می‌شد، اما این اتفاق نیفتاد. در زمان روی کار آمدن موشه یعلون به عنوان وزیر جنگ جدید رژیم صهیونیستی نیز که از سال 2013 آغاز شد  و در طول جنگ نیز این سمت را در اختیار داشت، این اتفاق رخ نداد. گابی اشکنازی رئیس ستاد ارتش اسرائیل در زمانی بود که شالیت ربوده شد. او نیز در این رابطه مسئول است ، مسئولیت وی کمتر از بنی گانتس نیست که در زمان جنگ سمت ریاست ستاد ارتش را عهده دار بود. این افراد ارتش اسرائیل را برای مواجه شدن با جنگ تونل‌ها آماده نکردند. اگر شابیرا به دنبال صداقت بیشتر در گزارش خود بود، این مسائل نیز باید در گزارش ناظر کابینه اسرائیل مورد اشاره قرار می‌گرفت. این نقیصه ها تنها در ابعاد فنی و تاکتیکی مطرح نیست ، بلکه در سطوح استراتژیک نیز مورد توجه است.

این مجله صهیونیستی می افزاید: کابینه اسرائیل باید اهداف جنگ را مشخص می‌کرد . در تمام جنگ‌های ما از زمان جنگ‌های شش روزه این اختلال در رفتار کابینه و حاکمیت قبل از بروز جنگ ها وجود دارد. مقامات سیاسی در جنگ غزه نیز در این رابطه دچار تردید و دستپاچگی بودند و در زمانی که باید اهداف جنگی را به صورت صریح و قاطع اعلام کنند ، با اصطلاحات و نظرات‌های عمومی و مبهم از این اهداف سخن می‌گفتند. در تمامی جنگ‌هایی که اسرائیل در دهه‌های اخیر وارد آن شده است، این ارتش بود که اهداف را مشخص کرده و کابینه آنها را تصویب کرده است. احتمالاً نخست‌وزیران اسرائیل از ایجاد اهدافی واضح و مشخص می ترسند، چرا که نمی‌خواهند بعدها نسبت به عدم تحقق این اهداف مورد مواخذه قرا گیرند و عدم تحقق این اهداف عاملی برای پایان ریاست و حیات سیاسی آنها باشد. آنها همواره ترجیح می‌دهند دایره هدف را از بعد از آغاز درگیری ها مشخص کنند.

ضربات 10 گانه اسرائیل در جنگ با حماس

روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارونوت در مقاله‌ای که به نظر می‌رسد در واکنش به انتشار گزارش ناظر کابینه رژیم صهیونیستی نوشته شده، به ضربات ده گانه به اسرائیل در عملیات صخره سخت اشاره کرده و آن را در موارد زیر در می‌شمرد:

  1. درجا زدن سرویس‌های اطلاعاتی: تلاش‌هایی که شعبه اطلاعات رژیم صهیونیستی در نوار غزه انجام داد ، متناسب با تنش‌ها و خطرات مربوط به تهدید تونل‌ها نبود. در پایان سال 2013 و بعد از اینکه طی یکسال سه تونل در اراضی زراعی شناسایی شد، شعبه اطلاعات ارتش و سیستم شاباک فعالیت‌های خود را بر ضد این تهدید آغاز کرد. با این وجود شکاف‌های موجود در میان سرویس‌های اطلاعاتی تا جولای 2014 در کابینه مطرح نشد و حتی در آن زمان نیز با وجود اینکه این شکاف‌ها کاملاً محتوایی و مشخص بود، به صورت کامل مورد بررسی قرار نگرفت. در هنگام عملیات صخره سخت شکاف‌های مربوط به سرویس‌های اطلاعاتی در رابطه با تونل ها ، مصیبت‌های زیادی را برای نظامیان صهیونیست ایجاد کرده و آنها را به خطر انداخت. فقدان اطلاعات مرتبط و عدم آمادگی‌های لازم در برابر بخشی از این تونل‌ها باعث شد نیروهای نظامی اسرائیل نتواند برخی حملات صورت گرفته بر ضد ارتش این رژیم را از بین بروند.
  2. بی‌برنامه‌گی ارتش اسرائیل: ارتش رژیم صهیونیستی به ریاست بنی گانتس رئیس ستاد ارتش یک برنامه عملیاتی برای مواجهه با تهدیدات تونل‌ها نداشتند. این در حالی بود که آنها از مدت‌ها پیش با این تهدید آشنایی داشتند. نخست وزیر و وزیر جنگ رژیم صهیونیستی نیز نسبت به وجود چنین طرح‌هایی قطعیت‌ و یقین نداشتند. برنامه‌هایی نیز که در پایان کار تعریف شد، بسیار دیرهنگام بود. 
  3. شکست سران سیاسی رژیم صهیونیستی: از زمان استعفای کابینه در مارس 2013 تا جنگ جولای 2014 کابینه اسرائیل هیچ بررسی سیاسی با محتوایی در رابطه با نوار غزه انجام نداد و حتی هیچ هشداری نسبت به هماهنگ کنندگان مناطق مختلف نسبت به بحران روزافزون انسانی در نوار غزه مطرح نشد. در مارس 2014 بررسی استراتژیک در رابطه با غزه صورت گرفت ، اما نشست مذکور تنها مربوط به واکنش‌های نظامی در قبال غزه بود و اقدامات سیاسی را در بر نمی‌گرفت. در آن زمان نماینده شورای امنیت داخلی رژیم صهیونیستی پیشنهادی را برای رسیدن به تفاهم با حماس مطرح کرد که با سخت‌گیری‌های نخست وزیر و رئیس ستاد مبنی بر اینکه هیچ جایگزین سیاسی در نوار غزه وجود ندارد، با تحقیر مواجه شد. در روز بعد از آغاز تجاوز رژیم صهیونیستی به نوار غزه وزیر جنگ این رژیم در نشست کابینه گفت که اگر به تنگناهای موجود در چند ماه پیش پاسخ داده می شد، ممکن بود جلوی تنش کنونی گرفته شود.
  4. تهدیداتی که از کابینه مخفی ماند: با وجود اینکه نتانیاهو و یعلون، پیشتر از وجود تهدیدات تونل‌ها اطلاع داشتند، اما آن را به صورت مفصل در کابینه بررسی نکردند. آنها همچنین خطرات مربوط به طرح عملیات استراتژیک در غزه را نیز از عناصر کابینه مخفی نگه داشتند. این روند تا جایی بود که وقتی در روزهای آخر موضوع تهدید تونل‌ها مطرح شد، وزرای کابینه توجهی به آن از خود نشان ندادند و از ارتش اسرائیل نخواستند تا برنامه کاری خود را برای از بین بردن این تهدید ارائه دهد. علاوه بر اینها نخست وزیر اسرائیل اختیارات کابینه را در رابطه با اینکه در این زمینه تصمیم گیرنده باشد یا تنها نظر مشورتی داشته باشد، مشخص نکرده بود.
  5. عدم مسئولیت‌پذیری شورای امنیت داخلی رژیم صهیونیستی: شورای امنیت داخلی رژیم صهیونیستی اشتباهی در انجام مأموریت‌ خود مرتکب شده و گزینه‌های واقعی به عنوان جایگزین برنامه های ارتش اسرائیل را ارائه نکرد. همین موضوع باعث شد تمام مسائلی که ارتش اسرائیل در کابینه مطرح کرده بود، بدون انتقاد باقی بماند و حتی وزرا شکاف ها و مشکلات این طرح ها را نیز درک نکنند.
  6. شکاف بین اهداف و آرمان ها:‌در هنگام جنگ غزه وزرای کابینه رژیم صهیونیستی به دنبال بررسی اهداف و آرمان‌های استراتژیکی بودند که باید محقق می شد، این در حالی بود که آنها به این موضوع نمی پرداختند که پایان تحقق این اهداف با روش مذکور امکان‌پذیر خواهد بود یا نه؟
  7. تبعات مخرب حملات هوایی: نیروی هوایی رژیم صهیونیستی طی چند سال خود را برای مقابله با تونل ها به غیر از شکلی که در غزه بود، آماده کرده بود. با این وجود آنها می‌دانستند که خسارت حملات هوایی بیش از منافع آن است، ولی در عین حال وزیر جنگ و رئیس ستاد ارتش پیشنهاد کردند به تونل ها از طریق هوایی حمله شود. این حملات فعالیت‌های میدانی نظامیان صهیونیستی را دچار اختلال کرده وآنها را به خطر انداخت.
  8. تونل‌هایی که ویران نشد: ارتش رژیم صهیونیستی در تحقق اهداف اصلی خود در از بین بردن تهدید تونل‌ها ناکام ماند.
  9. ساکنان مرزهای نوار غزه به حال خود رها شدند: با وجود اینکه سرویس‌های امنیتی رژیم صهیونیستی با تهدیدات تونل ها آشنا بودند، اما ساکنان صهیونیست نزدیک مرزهای نوار غزه را به حال خود رها کردند.
  10. عدم آمادگی ارتش در قبال لبنان: با وجود اینکه ارتش اسرائیل اعلام کرده است که وجود تونل‌های هجومی در مرزهای لبنان مشخص نشده است ، اما گزارش ناظر کابینه اسرائیل اشاره می‌کند که آمادگی‌های این رژیم در این زمینه ناقص است. ناظر کابینه اسرائیل از هیئت های اطلاعاتی و فرماندهی جبهه شمالی می خواهد پیگیری نزدیک این موضوع را در دستور کار قرار دهد و نمونه‌های بازدارندگی مرتبط در این زمینه را توسعه ببخشد.

مهم ترین انتقادات از سطوح سیاسی و نظامی

مرکز مطالعاتی اطلس متخصص در زمینه مسایل داخلی رژیم صهیونیستی نیز در مقاله ای به بررسی گزارش ناظر کابینه رژیم صهیونیستی در رابطه با نتایج جنگ 51 روزه پرداخت و نوشت : نه اسرائیلی‌ها و نه فلسطینی‌ها برای شناختن حوادثی که در جنگ اخیر به وجود آمد و ارزیابی نتایج و نتیجه‌گیری از آن و فهم دقیق شکست کابینه نتانیاهو و کادر نظامی آن و ناتوانی ارتش اسرائیل نیاز به گزارش ناظر کابینه رژیم اشغالگران قدس ندارند. همان طور که دیدگاه فلسطینی‌ها در رابطه با سطح جنایت‌ها و کشتارها و ابزار کشتار وحشیانه اسرائیل در این چند مشخص بود، دیدگاه سیاست‌مداران و ژنرال ها و نظامیان رژیم صهیونیستی نیز همواره معطوف به نیروهای مقاومت بود و این که ارتش آنها نتوانست پیروزی میدانی واقعی را در این جنگ به دست آورد.

بعد از حدود دو سال و بعد از تاخیر طولانی، نهایتاً گزارش ناظر ویژه رژیم اشغالگر صهیونیستی در رابطه با ارزیابی و بررسی مدیریت جنگ اخیر در نوار غزه منتشر شد، گزارشی که تنها در عرصه کشمکش‌های سیاسی و در نزد تحلیلگران مهم ارزیابی می‌شود و کسی غیر از این ها از نتایج این گزارش متاثر نخواهد شد. کابینه و کنیست رژیم صهیونیستی سعی دارند این گزارش را بی‌اهمیت جلوه دهند. برخی از آنها از جمله نتانیاهو و یعلون ناظر دولتی را مورد انتقاد قرار داد و به گزارش وی تاخته وآن را غیر جدی توصیف کرده‌اند.

اهمیت واقعی این گزارش از این منظر است که یک سند رسمی و حرفه‌ای بوده که نشان دهنده شکست نتانیاهو و یعلون و ارگان جنگی آنها در مدیریت جنگ غزه است. این گزارش بیش از 200 صفحه‌ای به صورت جزئی و کامل ابعاد شکست و کوتاهی‌های مدیران که در سطوح سیاسی و نظامی را فاش کرده که از نتانیاهو و یعلون آغاز شده و آفیف کوخافی رئیس اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی ادامه پیدا می‌کند. گزارش مذکور به علاوه سوءمدیریت سرکردگان رژیم صهیونیستی به شکست آنها در مقابله با تهدیدات تونل‌ها نیز اشاره می کند. مهم‌ترین انتقادات مطرح شده بر ضد نتانیاهو و یعلون در سطوح سیاسی در گزارش شابیرا را می‌توان در موارد زیر برشمرد:

  • عدم بررسی جدی راهکارهای جایگزین سیاسی برای جلوگیری از جنگ و رد این راهکارها قبل از بررسی آنها. در اینجا ناظر کابینه رژیم صهیونیستی یکی از مهم‌ترین عوامل انفجار شرایط را به شدت محاصره و سخت بودن شرایط معیشتی مردم نوار غزه می داند.
  • بررسی راهکارهای عملیاتی قبل از مشخص کردن استراتژی و اهداف.
  • مخفی نگه داشتن اطلاعات امنیتی از کابینه امنیتی و استفاده از این کابینه برای دادن مشروعیت حقوقی به اقدامت خود.
  • فرار از انجام بررسی عمیق در زمینه تهدید تونل‌ها که از سال 2013 به عنوان یک تهدید استراتژیک مطرح بود. مقامات رژیم صهیونیستی همچنین در بررسی آمادگی‌های ارتش و راهکارهای آن برای مقابله با خطر تونل ها کوتاهی کردند.

در سطوح امنیتی نیز ناظر رژیم صهیونیستی انتقادات شدیدی را بر ضد بنی گانتس رئیس ستاد ارتش و آفیف کوخافی رئیس شعبه اطلاعات رژیم صهیونیستی مطرح می‌کند که مهم‌ترین آنها عبارتند از:

  • شکست امنیتی در رابطه با ارزیابی مواضع و میزان آمادگی و بازدارندگی حماس. گزارش‌های امنیتی نشان از آن داشت که حماس تمایلی به ادامه جنگ ندارد. آنها در طول جنگ اینگونه ارزیابی کردند که حماس دچار بازدارندگی شده و از تلفات گسترده خسته شده و آمادگی پذیرش هر نوع آتش بسی را دارد.
  • شکست امنیتی در رابطه با تهدیدات تونل‌ها.
  • کوتاهی در آماده سازی و آموزش ارتش و تجهیز آن و آماده نگه داشتن آن برای مقابله با تهدید تونل ها و کوتاهی در تهیه برنامه های لازم در این زمینه.

انتهای پیام/