پنج گانه تجدیدنظرطلبان در تقابل با حسن روحانی
از تاکتیک‌هایی که یک جریان سیاسی می‌تواند به وسیله آن به پیروزی انتخاباتی امیدوار شود، معرفی توأمان دو یا چند کاندیدای انتخاباتی است که چند روز قبل از برگزاری انتخابات تمامی آن کاندیدای ها باید به نفع یک کاندیدای نهایی کنار بکشند.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، اتفاقات شکل گرفته در بستر انتخابات سال 92 تجربه گروه‌های سیاسی را برای چگونگی دستیابی به موفقیت افزایش داد و مسیر پیروزی کاندیدای متبوع‌شان را روشن‌تر کرد، به این معنا که از تاکتیک‌هایی که یک جریان سیاسی می‌تواند به وسیله آن به پیروزی انتخاباتی امیدوار شود، معرفی توأمان دو یا چند کاندیدای انتخاباتی است که چند روز قبل از برگزاری انتخابات تمامی آن کاندیدای ها باید به نفع یک کاندیدای نهایی کنار بکشند.
در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم محمدرضا عارف کاندیدای جریان تجدیدنظرطلب از روی اجبار به نفع روحانی کنار گذاشته شد و در نهایت حسن روحانی به عنوان رئیس‌جمهور از صندوق آرای انتخاباتی انتخاب شد.
همین تاکتیک به شکل هدفمندی در جریان اصولگرایی به کار گرفته شد و سه نفر در قالب 2+1 در آوردگاه انتخاباتی شرکت کردند که در نهایت هدف از پیش تعیین شده محقق نشد و دو نفر از این سه نفر در انتخابات شرکت کردند و با شکست مواجه شدند.
تجربیات آن انتخابات اکثر گروه‌ها و جریانات سیاسی را به این باور رساند که در انتخابات پیش رو با چند نفر کاندیدا شرکت و به جای یک تریبون از تریبون‌های متعدد از یک گفتمان مشخص حمایت کنند و نسبت به یک هدف واحد، عملیات مشترک داشته باشند و در نهایت به نفع کاندیدای نهایی، سایر کاندیدا‌ها کنار رفته و مقدمات رأی‌آوری او را فراهم کرده باشند چراکه در این صورت قدرت یک طیف سیاسی برای اقناع‌سازی مردمی و اقبال عمومی نسبت به کاندیدای یک جریان افزایش یافته و تمام بار انتخاباتی یک جریان سیاسی بر دوش یک کاندیدا قرار نخواهد گرفت و هر کدام از کاندیداهای موازی و همسو به اصطلاح عامیانه «یک گوشه کار را در اختیار گرفته‌اند.»
جریان تجدیدنظرطلب نیز در انتخابات پیش رو تصمیم دارد تا با دو یا چند کاندیدا در انتخابات شرکت کند و با تعیین و معرفی «کاندیداهای پوششی» احتمال رأی‌آوری خود در انتخابات را افزایش دهد، البته رهبران و تصمیم گیران این طیف هنوز برای حمایت از حسن روحانی دچار تردید هستند و ناکارآمدی و ناتوانی دولت در تحقق شعارهای خود، آنها را نسبت به حمایت از وی دچار دوگانه‌ای «عبور»یا«حمایت» کرده است، با این حال احتمال حمایت از حسن روحانی توسط این جماعت بیشتر از سایر گزینه‌های احتمالی است.
با این توصیف چند صباحی است که شخصیت‌ها و رسانه‌های منسوب به اصلاح‌طلبان تمایل دارند با برجسته کردن گزینه‌هایی نظیر مسعود پزشکیان یا علی مطهری احتمال رأی آوری کاندیدای نهایی خود(که احتمالاً حسن روحانی است) را افزایش دهند. پس از اتمام دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی در سال 84، کاندیداهای اختصاصی این جریان بارها طعم تلخ شکست را چشیده‌اند، به گونه‌ای که در دور اول انتخابات سال 84 محمد معین کاندیدای اختصاصی آنها آرای قلیلی را به‌دست آورد و در دور دوم انتخابات همان سال هاشمی رفسنجانی متحمل شکست در مقابل محموداحمدی نژاد شد و در سال 88 نیز میرحسین موسوی شکست خورد و در انتخابات سال 92 محمدرضا عارف با فشار و تهدید از دور رقابت‌ها کنار کشید.
تجدیدنظرطلبان در سال 84 با تعدد کاندیدا (معین و کروبی) مواجه شدند و در سال 88 نیز همین تعدد را تکرار کردند و امروز تعدد کاندیدا‌ها را تحت عنوان «کاندیدای پوششی» به صحنه رقابت‌ها خواهند آورد، آن‌هم با یک تفاوت عمده نسبت به انتخابات گذشته و آن اینکه کاندیدای پوششی تضمین کتبی- اخلاقی خواهد داد که در روزهای پایانی منتهی به روز برگزاری انتخابات، به نفع کاندیدای نهایی از دور رقابت‌ها کنار کشیده و آرای مقبول را به صندوق کاندیدای نهایی حواله دهد.
تأکید روزنامه‌های زنجیره‌ای بر معرفی کاندیداهای پوششی
حدود 40 روز پیش بود که روزنامه آفتاب یزد با چاپ تصویر مسعود پزشکیان و علی مطهری به عنوان عکس یک روزنامه، از آنها به عنوان کاندیداهای پوششی جریان تجدیدنظرطلب پس از حسن روحانی یاد و تأکید کرد: «در چنین شرایطی که قرار است حسن روحانی یکه و تنها در برابر پنج اصولگرایی که البته شاید تعدد حضورشان تغییر کند، قرار گیرد، پاسخگوی انتقادات تمامی‌آنها باشد و در نهایت از شکسته شدن آرای خود نیز جلوگیری کند، از قرار معلوم، بنابراین گذاشته شده است که اصلاح‌طلبان نیز از استراتژی «بهترین دفاع حمله است» بهره برند و نیروهای کمکی به کارزار انتخابات اعزام کنند تا علاوه بر آنکه به همراه حسن روحانی به دفاع از سیاست‌های دولت تدبیر و امید بپردازند، پاتک‌هایی را هم نثار اصولگرایان مهاجم کنند.»
این روزنامه واژه تخریبی «فداییان» را برای کاندیداهای پوششی انتخاب می‌کند و در ادامه می‌نویسد: «به این افراد می‌توان عنوان ضربه‌گیر یا فدائیان حسن روحانی را اعطا کرد، چراکه این افراد قرار است به محض اتمام مناظرات انتخاباتی صحنه رقابت‌ها را به نفع حسن روحانی ترک کنند؛ دو شخصی که این روزها از آنها به عنوان «فداییان حسن روحانی» یاد می‌شود؛ مسعود پزشکیان و علی مطهری، به ترتیب نایب رئیس اول و دوم مجلس هستند.»
اختلاف‌نظر جدی تجدیدنظرطلبان درباره کاندیدای پوششی
روز گذشته نیز بار دیگر روزنامه‌های زنجیره‌ای و حتی ارگان رسمی دولت به مسئله کاندیداهای پوششی پرداختند و از لزوم اتخاذ چنین تاکتیکی سخن به میان آوردند و در این میان روزنامه آرمان رسانه نزدیک به خانواده هاشمی رفسنجانی از اختلافات شکل گرفته دراین باره می‌گوید؛ اختلاف نظری که احتمال تعدد کاندیدای معرفی شده توسط این جریان در انتخابات پیش رو را همانند سال 84 می‌دهد.
این روزنامه در همین باره می‌نویسد: «از سویی شایعات و گمانه زنی هایی در رابطه با حضور روحانی در انتخابات 96 مطرح می‌شود در حالی که روحانی در رابطه با حضور و عدم حضور خود در انتخابات آینده هیچ سخنی به میان نیاورده است. بر این اساس محمدعلی نجفی دبیرستاد اقتصادی دولت با بیان اینکه هیچ‌وقت رئیس‌جمهور صراحتاً در مورد ورود به انتخابات مطلبی نگفته‌اند، گفت: هر مطلبی در خصوص ورود رسمی روحانی به عرصه انتخابات گمانه‌زنی و شایعات است.
این روزنامه همچنین به نقل از محمدعلی نجفی می‌نویسد: «دبیر ستاد اقتصادی دولت در پاسخ به سؤال دیگری مبنی بر اینکه آیا اصلاح‌طلبان به دنبال گزینه پوششی در کنار روحانی هستند؟ گفت: در این مورد اختلاف نظر است؛ بعضی‌ها معتقدند تا روز انتخابات هزار و یک اتفاق ممکن است بیفتد، بنابراین عده‌ای معتقدند اگر روحانی وارد انتخابات شود گزینه اصلی ما در انتخابات نیز خواهد بود. اصلاح‌طلبان در مورد معرفی یا عدم معرفی گزینه پوششی هنوز به تصمیم نهایی نرسیده‌اند. در مقابل هم عده‌ای استدلال می‌‌کنند که نیازی به گزینه پوششی نیست و حضور روحانی چه برای پاسخگویی به انتقادات و چه برای دفاع از دولت کافی است.»
اختلافات شکل گرفته در جریان تجدیدنظرطلب - نسبت به حمایت یا عدم حمایت از روحانی و پس از آن معرفی کاندیدای پوششی – باعث شده تا روزنامه ایران ارگان رسمی دولت نیز به این مسئله ورود پیدا و تلاش کند که حمایت از روحانی را توسط جریان غرب‌گرا حتمی نشان دهد. این روزنامه با استناد به سخنان محمدرضا عارف، محمدعلی نجفی و همچنین محمود واعظی تأکید می‌کند که وجود حسن روحانی احساس نیاز برای معرفی کاندیدای پوششی را از بین برده چراکه وی می‌تواند به تنهایی پیروز عرصه انتخابات شود!
روزنامه ایران با تأکید بر اینکه نیازی به معرفی کاندیدای پوششی نیست از قول عارف می‌آورد: «پیش‌بینی من این است که وضع روحانی یا کاندیدای نهایی اصلاح‌طلبان خوب بوده و در دور اول انتخابات پیروز می‌شود. محمدرضا عارف افزود: بحث کاندیدای جانبی اصلاح‌طلبان، بحث حقوق افراد است، یعنی فردی در خود این ظرفیت را می‌بیند که کاندیدا شود، ما هم نمی‌توانیم او را منع کنیم اما آنچه برای ما مهم است، احترام به خرد جمعی و تصمیم شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان است که راهبرد این شوراها هم داشتن یک کاندیداست.»
هر چند سایر روزنامه‌های وابسته به جریان تجدیدنظرطلب ( و از جمله ابتکار که همین مسئله را به عنوان تیتر یک خود انتخاب کرده است) نیز به این مسئله پرداخته‌اند اما باید توجه داشت آنچه از مطالب و جهت‌گیری روزنامه‌های حامی دولت مشهود است اینکه بحث فداییان روحانی یا همان کاندیدای پوششی به شکاف بیشتر جریان مدعی اصلاح‌طلبی با حسن روحانی منجر شده است که نمونه‌ای از آن در نگاه و رویکرد متفاوت روزنامه دولت با سایر روزنامه‌های حامی دولت ذکر شد.
دستاوردهای کاندیدای پوششی برای تجدیدنظرطلبان
با اینکه هنوز معرفی کاندیدای پوششی توسط جریان غرب‌گرا قطعی نیست اما با این حال طرح مسئله و مانور شخصیت‌ها و رسانه‌های وابسته به این جریان روی آن می‌تواند با اهداف خاصی صورت گرفته باشد:
1- مقابله با استراتژی اصولگرایان (جبهه مردمی نیروهای انقلاب) که اعلام شده نخست پنج نفر و سپس یک نفر در عرصه رقابت‌های انتخاباتی 96 شرکت خواهند کرد.
2- ایجاد ترس و واهمه در جریان رقیب
3- تهدید نرم و محترمانه حسن روحانی و مقدمه‌سازی برای امتیاز‌گیری از وی در قالب سند زدن چند وزارتخانه مهم نظیر وزارت علوم، آموزش و حتی وزارت خارجه در دولت آینده به نام این جریان
4- وجاهت بخشیدن به تشکیلات حزبی با انتقال این پیام که جریان تجدیدنظرطلب با «کسی عقد اخوت نبسته» و احتمال عبور از حسن روحانی نیز هست
5- آبدیده کردن کاندیدای انتخاباتی 1400 خود با تجربه‌اندوزی در انتخابات 96.
منبع: جوان
انتهای پیام/