پناهجویی زیر چکمه های انکار نژادپرستی

حمایت‌های لفظی در دفاع از پناهجویان و مخالفت با ترامپ، طبل توخالی اتحادیه اروپاست؛ آنچه عملا اتفاق می‌افتد نه تنها حمایتی از پناهجویان صورت نگرفته بلکه اروپا نیز همگام با سیاست‌های ترامپ، خارجیان را اخراج می کند.

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم،  به نقل از اتاق خبر 24، بعد از دهه‌های متعدد از گذشت جنگ جهانی دوم، پبرمردها و پیرزن‌هایی که کابوسِ نژاد برتر را به عنوان آرمان "فاشیسم" و "نئونازیسم" از نزدیک لمس کرده بودند، در گورها آرمیدند و ننگ روزگار هیتلری می‌رفت تا در اذهان نسلِ بعد کمرنگ و کمرنگ‌تر شود.


اما به قدرت رسیدن فردی به نام "دونالد ترامپ" در ایالات متحدۀ قرن 21 نشان داد که حتی بدوی‌ترین ارزش‌های انسانی و ضروریاتِ مسلّمِ همزیستی در به اصطلاح «دهکده جهانی» به راحتی لگدمال می‌شوند تا بربریت در هیچ عصری بعید نباشد.

رئیس جمهور خودپسند آمریکا به محض تصدّی پست ریاست جمهوری نوک پیکان حمله‌اش را به سمت غیرآمریکایی‌ها گرفت تا "آمریکا را دوباره برای آمریکاییان بزرگ کند!" همان طور که هیتلر در صدد بود "آلمان را فقط سرزمین پدریِ آلمانی‌ها نگه دارد."
 

ترامپ در یکی از نخستین اقدامات خود، دستور داد ویزای شهروندان ایران، عراق، سوریه، سومالی، سودان، لیبی و یمن به آمریکا لغو و سفر آنان ممنوع گردد، هرچند که این مصوبه چند روز بعد به موجب فرمان قضات ایالتی به حالت تعلیق درآمد.

در همان مدت محدود که این فرمان نژادپرستانه پابرجا بود، منجر به لغو 60 هزار ویزا شد. ترامپ روز 10 فوریه ضمن ابراز اطمینان نسبت به پیروزی در دعوای حقوقی بر سر فرمان منع ورود شهروندان هفت کشور مسلمان با ادبیاتی تهدیدآمیز گفت ممکن است به زودی دستور اجرایی تازه‌ای در این مورد صادر کند.

ناظران بیرونی پس از انتخاب ترامپ به عنوان رئیس جمهور آمریکا، منتظر چرخش‌های ناگهانی در سیاست‌های خارجی‌ستیز و اسلام‌هراسانۀ آمریکا بودند. این پیش‌فرض در حالی است که حالا بعد از حدود 40 روز به خوبی واقف شده ایم ترامپِ "جمهوری‌خواه" در حال آبیاریِ همان بذرهای شومی است که ماحصل هشت سال کشتِ اوبامای "دموکرات" هستند:

در اصل جنگ افروزی‌ها و تروریست‌پروری‌های آمریکای تحت رهبری اوباما و متحدان منطقه‌ای‌اش، شهروندان عادی کشورهایی مثل سوریه و عراق، افغانستان و تونس، لیبی و سومالی را از خانه و وطن ویرانه کرد و بر آنان برچسب "پناهجو" زد تا ترامپ پناهجوستیزی را برای دورانی نامعلوم در اولویت نقشه هایش قرار دهد.

طبق تعریف حقوق بین‌الملل، پناه‌جو کسی است که از جنگ یا آزار و اذیت گریخته و باید از سوی جامعه بین‌الملل حمایت شود.

اروپایی‌ها در دوران پساترامپ

واکنش اروپایی‌ها در مجموع چه قبل و چه بعد از انتخابات آمریکا به روی کار آمدن ترامپ مثبت نبود و اکنون که حتی زمزمه‌های استیضاح وی نیز از گوشه و کنار شنیده می‌شود، شدّت گرفته است.

به گزارش پایگاه اینترنتی derwaechter در دیدار سران اروپایی و رؤسای جمهور کشورهای عضو اتحادیه در مالتا (8 فوریه) علناً یک جبهۀ متحد علیه ترامپ شکل گرفته بود و به نظر می‌رسد فعلاً انتقاد به ترامپ در بین مقامات اروپایی مُد شده است.


بازارِ توپیدن به ترامپ داغ است و هر مقام و نهاد اروپایی به سادگی پشت تریبون‌های مختلف فریاد اعتراض به عوام‌گراییِ ترامپ، نژادپرستی، تبعیض وی علیه پناهجویان، دستورهای ناسیونالیستی، توییت‌های تند و تنش‌زا، فحاشی، اخراج، استیضاح همکارانش... را سر می‌دهد.

مهارت اروپا در اخراج اخراج‌شده‌ها

با نگاهی دقیق‌تر درمی‌یابیم که اگر اعتراض اروپایی‌ها در یک مورد خاص، به ناسیونالیسم افراطی و نژادپرستانۀ ترامپ معطوف شده، موضوع ناسیونالیسم افراطی، نه تنها معضلی نیست که محدود به آمریکا باشد، بلکه در عرصه‌های سیاسی-اجتماعی-فرهنگی و حتی آکادمیک اروپا بحث داغ روز است. مردم اروپا نزدیک به 5 سال است شاهد ورود خیل پناهندگان به یونان، ایتالیا و اروپای مرکزی هستند.

سال 2015، بزرگ‌ترین گروه مهاجران به اروپا سوری‌ها بودند – در مقام بعدی افغان‌ها، اریتره‌ای‌ها، نیجریه‌ای‌ها و سومالی‌ها.

از ابتدای بحران پناهجویی که دامنۀ مرزهای اروپا را درنوردید، کشورهایی نظیر انگلیس، ایرلند و دانمارک قاطعانه سیاست‌های همگرایی‌خواهانۀ اتحادیه اروپا در قبال پناه‌جویان را نپذیرفته‌ و به قوانین داخلی خودشان اتکا کردند. تصمیم اتحادیه مبنی بر تقسیم بار پناهجویان به طور مساوی بر دوش همه، به جایی نرسید و امروز بسیاری از کشورهای پذیرندۀ پناهندگان، به صرافت اخراج افتاده‌اند.

روزنامه انگلیسی دیلی میل مارس 2016 با افشای نشست پنهانی سران اتحادیه اروپا از اخراج 80 هزار پناهجوی افغان از خاک کشورهای عضو این اتحادیه برای جلوگیری از بحران مهاجرت در کشورهای اروپایی خبر داد. حالا قرار است حوزه اختیارات «فرانتکس»، نهاد مسئول مرزهای اتحادیه اروپا، بیشتر شود که به بازگرداندن مهاجرها کمک کند.

آلمان
 

طبیعتاً هماهنگی و یک‌دست کردن سیاست پناهندگی در 28 کشور عضو اتحادیه آسان نیست، اما در این میان، کشور آلمان با "سیاست درهای باز" خود را از سایرین شاخص ساخت.


طبق آمار کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل سال 2014 آلمان از نظر شمار پناهجو در دنیا اول بوده؛ حدود 173100 نفر از این کشور درخواست پناهندگی کرده بودند. اما طی شش ماه گذشته آنگلا مرکل صدراعظم آلمان بارها با "گفتمان‌سازی"های جدید در راستای تغییرات سیاسی، اخراج پناهجویان و آوارگان از این کشور را آغاز کرده است.

در تازه‌ترین اقدام، روز 14 اسفند (4 مارس) مرکل با رئیس جمهور تونس دیدار و درباره استرداد پناهجویان به توافق رسید. مقامات دو کشور در این دیدار نسبت به بازگرداندن پناهجویان به توافق رسیدند و بر همین اساس تونس متعهد شد ظرف 30 روز اطلاعات لازم درباره هویت پناهجویان را بررسی کرده و لیستی از آن تهیه کند.

یونان

طبق اصول مصوب سازمان ملل متحد، کشورها نباید کسی را به جایی که جانش در خطر است برگردانند. یونان از جمله کشورهایی است که اخیراً به خاطر نقض این اصل نقد شده. از مشکلات مهم اتحادیه اروپا لیبی است که عملاً فروپاشیده و یکی از مسیرهای اصلی مهاجرها شده است.

پناهجویان داخل مرزهای یونان تنها موفق به اقامت کوتاه‌مدت در این کشور شدند و حالا خطر اخراج در کمین بسیاری از آن‌هاست. به ویژه زمستانی که در آخرین روزهای آن به سر می‌بریم، بسیاری بخش‌های یونان را سرمای شدید فرا گرفته بود. در برخی از محلات حالت اضطراری اعلام شد. در اردوگاه پناهجویان موسوم به ریتسونا سردی هوا به زیر صفر رسید. در میان این آوارگان، بسیاری کودکان در اتاقک‌های کانتینری موقتی زندگی می‌کنند.
 

به خصوص وضعیت در جزیره لیسبوس به وخامت گراییده است. در این جزیره حدود 6 هزار پناهجو و مهاجر که اغلبا سوری هستند، زندگی می‌کنند. از هفته گذشته تاحال این جزیره شاهد بارش‌های برف بوده و خیمه‌های پناهجویان زیر فشار سنگین برف در هم شکسته و زمین یخبندان شده است.


یونان در سال 2014 تعداد 27055 نفر از 73670 نفری را که نپذیرفته بوده برگرداند!

دویچه وله 18 فوریه 2017 گزارش داد یونان و اداره هماهنگی حفاظت از مرزهای خارجی اتحادیه اروپا بعد از اجرایی شدن توافقنامه مهاجرت میان اتحادیه اروپا و ترکیه در آوریل 2016 در مجموع 894 پناهجو را از جزایر شرق اژه به ترکیه برگشت داده‌اند.

انگلیس

طبق آمار رسمی اتحادیه اروپا،‌ سال 2014 انگلیس بیش از هر کشور دیگر اتحادیه اروپا مهاجر غیراروپایی اخراج کرده – 48890 نفر از کل 192445 نفری که از اتحادیه اروپا برگردانده شده‌اند. سال گذشته این رقم به 65365 نفر افزایش پیدا کرد.

سوزان فراتزکه، عضو مؤسسه سیاست‌های مهاجرتی می‌گوید انگلیس از روابط عمیق‌اش با بعضی کشورها مثل پاکستان استفاده می‌کند و راحت‌تر می‌تواند کسانی را که درخواست‌شان رد شده به آن کشورها برگرداند.

به نوشته گاردین در مارس 2016 وزارت کشور انگلیس تنها به 20 کودک پناه‌جوی ساکن در جنگل کاله اجازه ورود به این کشور را داد و ما به ازای آن 740 پناه‌جوی دیگر را اخراج کرد. وزارت کشور انگلیس به دلیل رفتار بی‌شرمانه و استفاده از توافقی برای اعطای پناه‌جویی به کودکان نیازمند که به ازای آن 740 پناه‌جو را اخراج کرد، مورد انتقاد قرار گرفت.

سخن پایانی

آلمان، یونان و انگلیس تنها سه مورد از نمونۀ کشورهای متعددی بودند که همّت به اخراج پناهجویان گماشته‌اند. سوئد، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، اتریش، بلغارستان و... نیز هر یک شرح جداگانه‌ای را می‌طلبند. روی‌هم‌رفته از 625565 نفر غیراروپایی که حضورشان در اتحادیه اروپا غیرقانونی تشخیص داده شده بوده، کمتر از یک‌سوم‌شان اخراج شده‌اند.

بنابراین شعارها و حمایت‌های لفظی در دفاع از پناهجویان و مخالفت با ترامپ و نژادپرستی‌اش، طبل توخالیِ اتحادیه اروپاست. آنچه که امروز عملاً اتفاق می‌افتد، نه تنها حمایتی از پناهجویانِ اخراج شده از آمریکا صورت نگرفته، بلکه اروپا نیز همگام با سیاست‌های ترامپ، خارجیان را اخراج کرده و می‌کند.

انتهای پیام/

خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها