عدم حمایت از دانش‌بنیانها برای ارائه ضمانت در قراردادهای سنگین
مدیر یک شرکت دانش‌بنیان با بیان اینکه شرکتهای دانش‌بنیان در ذات خود میل به همکاری با دانشگاه‌ها را دارند، گفت: زمانیکه کمی کار دانش‌بنیانها جدی‌تر می‌شود و قراردادهای سنگین‌تر بسته می‌شوند و پای ضمانتها به میان می‌آید، حمایتها ضعیف می‌شود.
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ شرکتهای دانش‌بنیان به وجود آمده‌اند تا دانش را به محصول مورد نیاز جامعه تبدیل و در کنار آن اشتغالزایی را که مهم‌ترین مسئله این روزهاست، حل کنند.
در واقع اشتغالزایی مسئله اول اقتصاد کشور است و وقتی با مفهوم دانش‌بنیان پیوند می‌خورد، می‌توان امیدوار بود از دل آن صادرات و ارزآوری نیز متولد شود؛ همین دو مورد کافی است تا پی به اهمیت این شرکتها ببریم، شرکتهایی که تعدادی از آنها به‌دلیل عدم حمایتهای مادی و معنوی می‌روند تا از این چرخه مؤثر خارج شوند.
شرکتهایی که بی‌شک در حد و اندازه‌های خود می‌توانند در پویایی اقتصاد نقش ایفا کنند؛ در این گزارش که نشریه دانش‌بنیان به آن پرداخته، تلاش شده با توجه به چنین نقش و جایگاهی با موانع و چالشهای شرکتهای دانش‌بنیان از طریق شنیدن دیدگاه‌های یکی از فعالان این حوزه آشنا شویم.
نقطه نظراتی که بیشتر بر مشکلات و موانع پیش‌روی شرکتهای آنها تمرکز دارد و از شکستها و ناکامیهای آنها و دلایل و موانع روند کـُند رشد آنها پرده بر می‌دارد.
چالش ارتباط با دانشگاه
چند سالی می‌شود که «شرکت کنترل فرآیند امیرکبیر» در میان شرکتهای دانش‌بنیان جای گرفته و فعالیت می‌کند؛ شرکتی که ایده اولیه آن به ذهن حسین آفریده؛ رئیس هیئت مدیره آن رسید و سبب شد این شرکت ابزارهای درون چاهی تولید کند؛ ابزار حفاری محصولی که تنها یک مشتری دارد و آن هم وزارت نفت است.
وحید اسماعیلی‌ثانی؛ مدیرعامل این شرکت معتقد است شرکتهای دانش‌بنیان در ذات خود میل به همکاری با دانشگاه‌ها را دارند و در این باره اظهار کرد: از آنجا که ما دانش‌بنیان هستیم مسلماً با فارغ‌التحصیلان خوب دانشگاه‌ها کار و برای رسیدن به این مهم با دانشگاه‌ها تفاهم‌نامه امضاء می‌کنیم؛ ما با دانشگاه امیرکبیر در ارتباطیم و یکی از کارگاه‌های ما داخل دانشگاه است.
تجربه‌اندوزی و بهره بردن از تجربه پیشکسوتان یکی از راه‌های مؤثر در رسیدن به نتیجه مثبت است و اسماعیلی ثانی نیز بر این مسئله تأکید کرد و گفت: حضور افراد باتجربه همیشه مؤثر بوده و نمی‌شود از کنار آن بی‌اهمیت گذشت. به همین منظور در شرکت ما بخشی از کار بر عهده افراد باتجربه است و از تجربیاتشان بهره می‌بریم اما این مسئله را هم از نظر دور نگه نداشته‌ایم که جوانان امیدها و سرمایه‌های هر جامعه‌ای هستند، برای همین قسمت عمده فعالیتها را فارغ‌التحصیلانی انجام می‌دهند که اتفاقاً تجربه کاری هم ندارند و بیست نفر به شکل مستقیم با شرکت در حال همکاری هستند.
وی افزود: حمایت از فعالیتهای نوپا تأثیر زیادی در روند کاری خواهد داشت و لازم است شرکتها به تناسب اهمیت و حجم فعالیتهایشان مورد حمایت و توجه قرار گیرند.
مدیرعامل کنترل فرآیند امیرکبیر ابراز کرد: در ابتدای کار و بحث نمونه‌های اولیه حمایتهای خوبی را تجربه کردیم و توانستیم از صندوق نوآوری و شکوفایی 300 میلیون تومان وام بگیریم؛ وامی که کمک کرد پروژه‌هایی را که داشتیم شروع کنیم.
وی خاطرنشان کرد: البته همه حمایتها همین است و زمانیکه کمی کار جدی‌تر می‌شود و قراردادهای سنگین‌تر بسته می‌شوند و پای ضمانتها به میان می‌آید، حمایتها ضعیف می‌شود.
دلایل عدم حمایت از دانش‌بنیانها
اسماعیلی‌ثانی البته برای این عدم حمایت دلایلی را مطرح کرد و گفت: این عدم حمایت شاید دلایلی نظیر نداشتن توانایی این حجم از حمایت داشته باشد؛ شاید هم در اساسنامه محدودیتهایی برای صندوق نوآوری و شکوفایی در این زمینه وجود داشته باشد و در نهایت شاید هم نمی‌توانند به شرکتهای دانش‌بنیان اعتماد کنند زیرا کار بازرگانی انجام نمی‌دهند تا از نظر مالی وضعیت مناسبی داشته باشند.
وی با بیان اینکه دارایی شرکتهای دانش‌بنیان، دانششان است، تصریح کرد: چنین شرکتهایی نمی‌توانند توانایی مالی مناسبی در سطح قراردادهای بزرگ داشته باشند؛ برای همین است که حمایت از این شرکتها ضروری است که در بیشتر مواقع ضعیف عمل می‌شود.
مدیرعامل این شرکت دانش‌بنیان با بیان اینکه دانشجویان علاقه‌مند هستند ایده‌های خود را با کنترل فرآیند امیرکبیر در میان بگذارند و شرکت نیز از این ایده‌ها استقبال می‌کند، بیان کرد: اما ایده‌های زیادی عملیاتی نمی‌شوند چون فارغ‌التحصیلان قسمت جذاب و تکنولوژیک کار را می‌‌بینند و کمتر به قسمت مالی و کاربردی ایده می‌اندیشند.
دانش‌بنیانها ملزم به اولویت‌بندی ایده‌ها هستند
وی یادآور شد: شرکتهای دانش‌بنیان به دلیل نبود حمایتها یا ضعف در این بخش مجبور هستند در سرمایه‌گذاریهای خود روی ایده‌ها، اولویت‌بندیهایی داشته باشند.
اسماعیلی‌ثانی افزود: ایده‌هایی که گره‌های بزرگتری از صنعتمان را باز می‌کنند، در این شرایط متأسفانه ذبح می‌شوند زیرا برای سرمایه‌گذاری با محدودیت روبه‌رو هستند؛ صادرات یکی از آرزوهای هر شرکتی برای محصولات خود است و دوست دارد چیزی که تولید می‌کند در میان محصولات دیگر حرفی برای گفتن داشته باشد.
وی با بیان اینکه وزارت نفت تا جاییکه توانسته حامی فرآیند امیرکبیر بوده است، اظهار کرد: این حمایتها از واگذار کردن کارها تا سپردن طرحهای پژوهشی بوده است؛ در واقع وزارت نفت در چارچوب قوانین از هیچ حمایتی دریغ نمی‌کند و خارج از این چارچوب نمی‌تواند کاری کند.
ضعف دانش‌بنیانها در بعد مالی
او گفت: ضعف شرکتهای دانش‌بنیان در بعد مالی است و متأسفانه برای دریافت حمایتها ضمانت و وثیقه طلب می‌شود که این شرکتها از مهیا کردن آن عاجز هستند؛ شرکتهای دانش‌بنیان اگر توانایی فراهم کردن وثیقه را داشتند که دیگر نیاز به وام نبود.
اسماعیلی‌ثانی با اشاره به اینکه برخی ضعفها به کم‌کاری مجلس شورای اسلامی نیز باز می‌گردد، خاطرنشان کرد: البته کوتاهی دیگری نیز وجود دارد که باعث شده تا به امروز این مشکلات حل نشود و آن هم این است که از افرادی که درگیر شرکتهای دانش‌بنیان هستند سؤالی در این زمینه پرسیده نمی‌شود؛ به عنوان مثال زمانیکه قرار است در موردی تصمیم‌گیری شود از افرادی که در این حوزه تجربه‌ای اندوخته‌اند، خواسته نمی‌شود از مشکلات و موانع و ظرفیتها بگویند تا اگر قرار است تصمیمی گرفته شود بر مبنای واقعیتها باشد و مشکلی را حل کند.
وی با تأکید بر اینکه موانع و مشکلات بخش جدا نشدنی هر صنعتی هستند و تنها باید راه‌حلهای مناسب را یافت، ابراز کرد: یکی از مشکلات صنعت، سخت اعتماد کردن به دانشگاه‌هاست که در واقع چنین مسئله‌ای نیز درست است زیرا دانشگاه‌ها تجربه عملی ندارند اما در این میان شرکتهای دانش‌بنیان حلقه مفقوده دانشگاه‌ها و صنعت هستند و پشتیبانی از این شرکتها می‌تواند راهگشا باشد.
بنابراین با چنین اظهاراتی می‌توان به این نتیجه رسید که راه نجات اقتصاد ما شرکتهای دانش‌بنیان هستند و نباید در این شک داشت.
تبدیل علم به صنعت است که می‌تواند ما را از وضعیت فعلی اقتصاد نجات دهد چرا که ما زمانی می‌توانیم اقتصادی پویا و شکوفا داشته باشیم که فعالیتهایمان ارزش افزوده داشته باشد.
این مهم جز با توانمندی شرکتهای دانش‌بنیان حاصل نمی‌شود و ارزش افزوده این شرکتها خیلی بیشتر از شرکتهای معمولی است که حتی محصول هم دارند.
انتهای پیام/