فصلی که یادآور عصر ظهور امام زمان(عج) است/ سلام بر تو ای بهار خلایق

فصل بهار در کنار سایر ایام و فصلهای سال، یکی از بزرگ‎ترین آیات و نشانه‎های خداوند متعال برای بندگانش است که می‎تواند یادآور دوران ظهور امام زمان(عج) و بهار مهدوی باشد.

 باشگاه خبرنگاران پویا ـ سعید شیری

توجه و دقت به نشانه‎های خداوند در طبیعت و نظام آفرینش بر اساس آیات قرآن، علاوه بر اینکه نگاه انسان را نسبت به عالم و آدم اصلاح می‎کند، موجب آشنایی او با برخی رمز و رازهای خلقت می‎شود، بنابراین سعی می‎کند خود را با برنامه‎های خداوند و نظام آفرینش هماهنگ کند. در این بین  فصل بهار در کنار سایر ایام و فصلهای سال، یکی از بزرگ‎ترین آیات و نشانه‎های خداوند متعال برای بندگانش است که می‎تواند یادآور دوران ظهور امام زمان(عج) و بهار مهدوی باشد.

بهار به عنوان یکی از فصول سال و از جمله آیات خداوند است که ویژگی خاصش آن را از سایر فصلها متمایز کرده است. بیداری زمین، سرسبزی و طراوت، سرزندگی و نشاط و همچنین برکت و رحمت پس از دوران سرد زمستان که فصلی با شبهای طولانی و سرد دارد  از جمله ویژگی‎های بارز فصل بهار است. در واقع می‎توان گفت دوران سرد زمستان و شبهای طولانی آن، آیه و نشانه سختی‎های دوران قبل از ظهور منجی عالم و آدم، امام زمان (عج) یعنی دوران آخرالزمان و فصل بهار نشانه‎ کوچکی از توصیف سرزمین ظهور است.

امام صادق(ع) در تفسیر آیه17 سوره حدید «اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یُحْیِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیاتِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُون‏؛ بدانید که خدا زمین را پس از مرگش زنده مى‏‌کند، به راستى آیات [خود] را براى شما روشن کرده‎ایم، باشد که بیندیشید.» فرمود: «یعنی خداوند زمین را به عدل قائم در هنگام ظهورش زنده می‎کند بعد از آنکه توسط امامان گمراه مرده بود؛ یُحْیِیهَا اللَّهُ بِعَدْلِ الْقَائِمِ عِنْدَ ظُهُورِهِ بَعْدَ مَوْتِهَا بِجَوْرِ أَئِمَّةِ الضَّلَالِ.» (غیبت نعمانی، ص25) بر اساس این آیه و روایت می‎توانیم متوجه شویم خداوند موضوع زنده شدن زمین را آیه و نشانه‎ای قرار داده است که باید نسبت به آن تعقل کرد.

از سوی دیگر در زیارتنامه حضرت می‎خوانیم «السَّلَامُ عَلَى رَبِیعِ الْأَنَامِ وَ نَضْرَةِ الْأَیَّام‏؛ سلام بر تو ای بهار خلایق و خرمی روزگار.» یعنی امام زمان (عج) با حضور مبارکشان به اذن الله دلهای مرده خلایق را زنده می‎کنند و نور را به جای ظلمت در سراسر عالم گسترش و خیرات و برکات را در سرتاسر عالم قرار می‎دهند. همان طور که با آمدن فصل بهار، زمین نفس تازه‎ای می‎گیرد و گیاهان شکوفه می‎دهند و پرندگان مشغول به خواندن آواز می‎شوند و موسم بهاری دلهای خلایق را متحول می‎کند.

اما باید گفت این توصیفات، مقدار کمی از توصیف دوران بعد از ظهور است، زیرا به حدی قوانین طبیعت دستخوش تغییر واقع می‎شوند که انس و جن و سایر مخلوقات عصر جدیدی از مراحل تکمیل خلقت را تجربه می‎کنند که در آن فقط خداوند است که به وسیله خلیفه‎اش حکومت می‎کند و خبری از درد و رنج و بیماری و ظلمت و پلیدی نیست.

امام حسین(ع) در توصیف بخشی از آن دوران به اصحاب خود فرمود: «[در آن دوران] در روى زمین شخص کور و زمین‌‏گیر و مبتلایى نخواهد بود مگر اینکه خدا به وسیله ما اهل‏‎بیت بلا را از او بر طرف مى‌‏کند. به قدرى برکت از آسمان به زمین نازل مى‏‌شود که شاخه درخت از زیادى میوه مى‌‏شکند! میوه زمستانى در تابستان و میوه تابستانى در زمستان خورده مى‏‌شود؛ همین است معناى قول خداوند سبحان که مى‏فرماید: وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ‏ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ؛ و اگر مردم شهرها ایمان آورده و به تقوا گراییده بودند و با تقوا می‎شدند، ما برکاتى از آسمان و زمین براى آنان می‎دادیم. ولى آنها تکذیب کردن و ما آنان را به واسطه اعمال ناپسندشان مؤاخذه کردیم» (مرآةالعقولِ مجلسی، ج2، ص370)

بنابراین خداوند در هر سال به بهانه فصل بهار قصد دارد طعم کوچکی از بهشت بعد از دوران ظهور امام زمان(عج) را به شیعیان بچشاند، اما باید پرسید چه تعداد از شیعیان در این حال و هوا هستند؟

انتهای‎پیام/