ساعات سخت چشمانتظاری برای رهایی اهالی «فوعه و کفریا»؛ آزادی در راه است؟ + ویدئو
گروههای تروریستی تکفیری بار دیگر عهدشکنی کردند و به تعهدات خود درباره توافق مبادله کفریا-فوعه و الزبدانی-مضایا پایبند نماندند و در برابر خروج اتوبوسهای حامل ۵ هزار نفر از ساکنان کفریا و فوعه از ایستهای بازرسی خود مانعتراشی میکنند.
«لمی کیالی» خبرنگارخبرگزاری تسنیم، گذرگاهالراموسه حلب: رنج کسانی که منتظر رسیدن خانوادههایشان در خارج کفریا و فوعه هستند کمتر از رنج کسانی که در این شهرکها و در محاصره باقی ماندند، کمتر نیست، دلتنگی برای وطن و اشتیاق و دردها میان پدری که منتظر ورود همسر و فرزندانش یا دختری که منتظر آمدن مادر و خواهرانش دردهای مشترکی است.
خبرنگار تسنیم در گذرگاه الراموسه در جنوب حلب با پدری که منتظر رسیدن خانوادهاش از فوعه است، گفتوگو کرده و از وی پرسید : اینجا منتظر چه کسی هستید؟ او پاسخ داد : من منتظر خانوادهام، فرزندانم، برادرانم، همسرم و مردم روستایم هستند.
خبرنگار دوباره پرسید : از چه زمانی در اینجا منتظر ماندهاید؟ وی پاسخ میدهد: از شب گذشته در اینجا، پل الراموسه حضور دارم، در داخل اتومبیلم خوابیدم و همچنان منتظرم.
از این پدر سوری سئوال شد : آیا انتظار داری که خانوادهات امروز اینجا برسند؟ او میگوید :به یاری خدا، به ما وعده داده شده، مگر اینکه افراد مسلح دست به حیله و نیرنگ بزنند، زیرا ما در این زمینه از آنها تجربه داریم، آنها بار گذشته مردم را پنج روز در اتوبوسها نگه داشتند، دفعه قبل، خواهرزاده که دختر کوچکی است، سه روز داخل اتوبوس بود بدون اینکه به وی اجازه دهند از اتوبوس برای دستشویی خارج شود.
خبرنگار بار دیگر سئوال کرد : آخرین باری که با خانوادهات ارتباط داشتی، کی بود؟ وی پاسخ داد : تقریبا از دو ساعت پیش، ولی قبل از آن، یک ماه بود که با آنها صحبت نکرده بودم، آنها به من گفتند که امیدوارند خارج شوند و آزادی را ببینند، زیرا گویی در زندان زندگی میکنند، زندگی که محرومیت، گرسنگی، تشنگی، فقر، ظلم، سرکوب و آتش است، این آتش و گلولهها و موشکهای «الفیل» هر روز بر سر آنها میبارد، آنها(تروریستها) از انواع سلاحها بر ضد مردم ما استفاده کردهاند.
این شهروند سوری افزود : تمام دنیا به خاطر بمب یا آنچه شیمیایی توصیف کردند، جنجال به راه انداختند، در حالی که این سلاحها در انبارهای افراد مسلح بود که انفجار داخلی بود، در حالی که بیش از 70 هزار بمب و موشک معادل یک بمب هستهای بر سر کودکان و زنان ما در کفریا و فوعه از پنج سال پیش تا کنون ریخته است، ما بیش از پنج هزار شهید دادهایم.
خبرنگار تسنیم بار دیگر پرسید : چه مدتی است که فرزندانت را ندیدهاید؟ وی پاسخ داد : دو سال و نیم است که آنها را ندیدهام، امیدوارم همه آنها خارج شوند و دور هم جمع شویم، شادی ما زمانی است که همگی به سرزمینمان بازگردیم.
زنی که منتظر رسیدن خانواده و نزدیکانش از فوعه است هم به خبرنگار تسنیم میگوید : در حال حاضر من در گذرگاه الراموسه انتظار میکشم، منتظر ورود مادرم به همراه خواهرم و فرزندانش هستم، امیدوارم همگی به سلامت برسند، من از صبح منتظر آنها هستم.
خبرنگار تسنیم از وی سئوال میکند که آیا امیدوارید که عملیات مبادله امروز انجام شود؟ او پاسخ میدهد :بله به یاری خدا، شنیدهام که اولین گروه از فوعه خارج شدهاند و از منطقه الصواغیه به داخل فوعه بازگشتهاند و گروه دوم هم راه خود به سمت حلب حرکت کردهاند، امیدوارم که این بار خانوادهام را ببینم. همچنان شماری از اعضای خانوادهام در آنجا هستند و به جز مادر و خواهرم، بقیه خارج نشدهاند.
انتهای پیام/