«این رسم همسایگی نیست»/ شهادت مرزبانان ایرانی حاصل مماشات پاکستان با آل‌سعود
در پی مماشات حکام پاکستانی با جیره‌خواران آل‌سعود ۱۰ مرزبان دیگر ایرانی به شهادت رسیدند ولی پرسش از دولتمردان پاکستانی این است که "آیا سازمان اطلاعات ارتش پاکستان (آی.اس.آی.) توانایی کنترل چند تروریست اجیرشده توسط آل‌سعود را ندارد؟".
به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم باز هم حمله ناجوانمردانه گروهک‌های تروریستی تحت حمایت آل سعود در شرق کشور خبرساز شد و این بار به پرکشیدن 10 مرزبان بی‌گناه انجامید، صدها خانواده را به سوگ نشاند و غبار غم آن به قلب میلیون‌ها ایرانی نشست.
اتفاقاتی از این دست تازگی ندارد ولی افسوس که این قبیل داستان‌ها پایانی هم ندارد، ولی چند سؤال از پاکستان و دولتمردان این کشور که می‌توان پرسید!
مگر نه اینکه ما بهلطف همسایگی و داشتن 909 کیلومتر مرز مشترک با پاکستان حق همسایگی داشته و حسن همجواری کمترین توقع ماست؟ پس چرا...
مگر نه اینکه ما نخستین کشوری بودیم که انقلاب نوظهور و نخستین بیداری اسلامی را که در شبه‌قاره هند شکل گرفت و پاکستان نامیده شد به رسمیت شناختیم؟ پس چرا...
مگر نه اینکه اردو ریشه در زبان پارسی دارد و بیش از 70 درصد الفاظ آن فارسی صریح است و تمام بناهای تاریخی پاکستان سنگ‌بنایی به‌زبان فارسی دارد؟ پس چرا...
مگر نه اینکه فقط در گذرنامه‌های اتباع ما و شما قید شده «که این گذرنامه در فلسطین اشغالی اعتبار ندارد و اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسیم»؟ پس چرا...
مگر نه اینکه در هر قطعنامه و معاهده بین المللی که منافع پاکستان در خصوص کشمیر در خطر بود ایرانی و ایرانی‌ها رأی به‌سود پاکستان دادند؟ پس چرا...
مگر نه اینکه گسترده‌ترین شبکه دیپلماتیک ایران در جهان درون خاک پاکستان قرار دارد و این اوج ارتباط دوسویه میان دو کشور است؟ پس چرا...
مگر نه اینکه کشور امین و حافظ منافع ملی ما در آمریکا، پاکستان است و این نشاندهنده اوج اعتماد و دوستی ماست؟ پس چرا...
مگر نه اینکه شما اولین کشوری بودید که انقلاب نوپای اسلامی ما را به رسمیت شناخته و پیام تبریک برای امام امت فرستادید؟ پس چرا...
مگر نه اینکه بزرگترین ایالت شما بلوچستانی است که فرهنگ و زبان و حتی پوشش مردم آن با سیستان و بلوچستان سرفراز ما یکی است؟ پس چرا...
مگر نه اینکه سفرا و دیپلمات‌های ما بارها در خاک شما ترور شدند و دیدیم و فهمیدیم که مردم پاکستان نیز چون ما به سوگ نشسته و شرمنده‌اند و دم برنیاوردیم؟ پس چرا...
مگر نه اینکه رهبر ما با ابراز همدردی شدید با سیلزدگان کشور شما دستور دادند هر ایرانی هر آنچه می‌تواند به کشور همسایه خود اعزام کند و آیا این شما نبودید که گفتید "به‌قدری کمک از ایران دریافت کردیم که بیش از نیاز ماست"؟ پس چرا... .
ولی برادران دولتمرد و ارتشیان پاکستان!
آیا این رسم مروت و حسن و همجواری است که دشمنان ما خاک شما را کانون امن خود بدانند و هر از گاهی مادران این آب و خاک به سوگ عزیزانشان بنشینند؟
آیا این شیوه همسایگی است که دشمنان قسم‌خورده ما بهمحض عبور از مرز شما احساس آرامش کنند و از سنگرهای خود ویدیو و فیلم منتشر کنند؟
آیا به خاطر دارید که سران گروهک تروریستی «ریگی» که جان صدها ایرانی را گرفته و در پی ترور هزاران نفر دیگر بودند در خاک شما سنگر گرفته و حتی کارت شناسایی پاکستانی دریافت کرده بودند؟
آیا به خاطر دارید که سربازان ما را از مرز گروگان گرفته و بیش از 40 روز در خاک شما نگه‌داشتند، کمی به خانواده مضطرب آنان اندیشیدید، همسایگان؟
آیا زمان زیادی از ترور 19 مرزبان ما توسط یکی از گروه‌های معاند نظام که در خاک پاکستان لانه داشت گذشته است؟
آیا ارتش پاکستان که در مبارزه با تروریسم کارنامه درخشانی دارد به‌همراه دستگاه اطلاعاتی این کشور از کنترل یک محیط بیابانی (بلوچستان پاکستان) که تروریست‌ها در آن حاضر هستند عاجز هستند؟
آیا همان‌گونه که ترکیه دوست مقامات پاکستانی حق خود می‌داند که به‌بهانه کنترل دشمنان خود بارها و بارها به مرزهای عراق و سوریه تجاوز کند و پایگاه‌های آنان و همین‌طور مردم بی‌گناه را هدف قرار دهد و شما آنها را تأیید می‌کنید، جمهوری اسلامی ایران نیز حق دارد وارد مرزهای شما شده و گروه‌های تروریستی را نابود کند؟
آیا باور این مطلب امکان‌پذیر است که سازمان اطلاعات ارتش پاکستان (آی.اس.آی.) توانایی کنترل چند تروریست اجیرشده توسط آل سعود را ندارد؟
آیا پیوستن به اتحاد آل سعود با وجود مخالفت مردم و پارلمان پاکستان و فرستادن یک پاکستانی برای فرماندهی آل سعود پیامی دوستانه برای کشور همسایه شماست؟
آیا چشم بر این حقیقت پوشانده‌اید که مادر فکری تمام گروه‌های تروریستی و حامی مالی آنان آل سعود هستند که به‌دنبال بازکردن جای پای خود در پاکستان هستند؟
آیا قابل اندیشه نیست که کشوری که تنها قدرت اتمی جهان اسلام است، تبدیل به برده مطیع آل سعودی شود که ضعف نظامی و سیاسی آن به‌حدی آشکار است که برای حمله به یک کشور مظلوم و بی‌دفاع از دهها کشور نیروی نظامی به یاری می‌طلبد؟
آیا انکار می‌کنید که آل سعود دوست گرمابه و گلستان رژیم صهیونیستی شده ولی شما هم مثل ما دشمن دیرین اسرائیل هستید؟
به خود بیایید که همسایه دیرین شما تا ابد همسایه شماست.
آل سعودی و وهابیت که بمب و قتل و کشتار به بدنه پاکستان مظلوم تزریق می‌کند نه دوست شما که دشمن هر دوی ماست و تا زمانی که حمایتش کنید کشورتان رنگ آرامش به خود نمی‌بیند.
وحرف آخر اینکه این رسم همسایگی نیست... .
«محمدرضا کمیلی»
انتهای پیام/.*
ما را در فیسبوک، توییتر و تلگرام دنبال کنید.
