آیا شفاعت «فطرس ملک» توسط امام حسین(ع) حقیقت دارد؟
ماجرای شفاعت «فطرس ملک» توسط امام حسین(ع) یکی از داستانهایی است که تاکنون مطالب زیادی در این باره در مجالس گفته شده است، اما آیا این داستان منبع روایی دارد و یا ساختگی است؟
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا ماجرای شفاعت «فطرس ملک» توسط امام حسین (علیه‌السلام) یکی از داستانهایی است که تاکنون مطالب زیادی در این باره در مجالس گفته شده است، اما آیا این حدیث منبع روایی دارد و یا داستانی ساختگی است؟ بر این اساس لازم است همیشه به دنبال منابع دقیق اینگونه داستانها باشیم و تا مطمئن نشدیم آنها را جایی نقل نکنیم.
اما درباره ماجرای «فطرس ملک» باید گفت که منابع روایی شیعیان با اندک اختلافی این روایت را نقل کردهاند که به ذکر چند نمونه میپردازیم.
در کتاب «امالی»، شیخ صدوق روایتی را به این ترتیب نقل میکند:
شعیب میثمى گفت از امام صادق (ع) شنیدم میفرمود که چون حسین بن على(ع) متولد شد، خدا جبرئیل را با هزار فرشته دستور داد فرود آیند و رسول خدا(ص) را از طرف او تهنیت گویند. جبرئیل فرود آمد و به جزیرهاى در دریا گذشت که فرشتهاى به نام فطرس از حاملان عرش که خداوند پر او را شکسته بود و در آن جزیره انداخته بود مکان داشت و هفتصد سال در آنجا خدا را عبادت کرده بود تا اینکه حسین بن على(ع) متولد شد.
آن فرشته به جبرئیل گفت کجا میروى؟ گفت خدا به محمد (ص) نعمتى داده و مىروم از از طرف خدا و خود مبارک باد گویم. گفت مرا با خود ببر شاید محمد برایم دعا کند. او را با خود برد و چون به تهنیت پرداخت گزارش او را به عرض رساند. پیامبر(ص) به آن فرشته فرمود خود را به این مولود بمال و به مقام خود برگرد. گفت فطرس خود را به حسین مالید و بالا رفت و گفت یا رسولاللّه اما امت تو حتماً او را در آینده خواهند کشت و بر من عوضى دارد که هر کس زیارتش کند، به او برسانم و هر کس سلامش دهد به او برسانم و هر کس طلب رحمت برایش کند، دعایش را به او برسانم و اوج گرفت. (امالی صدوق، ص137)
عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ شُعَیْبٍ الْمِیثَمِیِّ قَالَ سَمِعْتُ الصَّادِقَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ إِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع لَمَّا وُلِدَ أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ جَبْرَئِیلَ أَنْ یَهْبِطَ فِی أَلْفٍ مِنَ الْمَلَائِکَةِ فَیُهَنِّیَ رَسُولَ اللَّهِ ص مِنَ اللَّهِ وَ مِنْ جَبْرَئِیلَ قَالَ فَهَبَطَ جَبْرَئِیلُ فَمَرَّ عَلَى جَزِیرَةٍ فِی الْبَحْرِ فِیهَا مَلَکٌ یُقَالُ لَهُ فُطْرُسُ کَانَ مِنَ الْحَمَلَةِ بَعَثَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِی شَیْءٍ فَأَبْطَأَ عَلَیْهِ فَکَسَرَ جَنَاحَهُ وَ أَلْقَاهُ فِی تِلْکَ الْجَزِیرَةِ فَعَبَدَ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى ...
این روایت در صفحه66 کتاب مشهور و معتبر «کاملالزیارت» منسوب به «ابن قولویه» یکی از محدثین و علمای شیعه به همین ترتیب آمده است. همچنین در صفحه 164 کتاب «اثبات الوصیة» نیز به همین صورت آمده است جز اینکه در انتهای این روایت آمده است:
پیامبر(ص) به فطرس فرمود: خدا شفاعت مرا درباره تو قبول کرد، تو دائماً به زمین کربلا موکل باش و تا روز قیامت هر کسى که به زیارت قبر حسین(ع) مىآید به من خبر بده. راوى گوید: آن ملک است که به آزادشده حسین(ع) نامیده شد.»
تمام این کتب مربوط به قرن چهارم هجری قمری است.
انتهای پیام/
