خودستایی، تعریف دروغین و بزرگنمایی عملکرد دولت، توهین به شعور ملت است

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، محمد رضا سبزعلیپور اقتصاددان و صاحب نظر تجارت جهانی ضمن انتقاد از خودستائی، تعریف غیر واقعی و بزرگنمائی عملکرد دولت توسط برخی از دوستان و دولتمردان در این ایام که مصادف است با تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری اظهار داشت: این موضوع را چند بار گفته ام و میدانم که باید آن را بکرات تکرار کنم که شکاف پیش آمده بین مردم و دولتهای نهم و دهم، عدم امنیت سیاسی و اقتصادی، نگرانی از آینده، عمیق تر شدن فاصله طبقاتی و همچنین وجود مشکلات اقتصادی کمر شکن از یکسو و حمایت بزرگان سیاسی، مذهبی کشور از دولت تدبیر و امید و شعارها و وعده های داده شده توسط جناب آقای روحانی در ایام تبلیغات انتخابات سال 92 از سوی دیگر موجب شد تا امیدی تازه در دل مردم متولد و آنان را به آینده و دوران ریاست جمهوری یازدهم دلخوش کند تا شاید رئیس جمهور جدیدمان به عهدی که با مردم شریف ایران و بزرگان نظام و جامعه جهانی بسته پایبند باشد و با خرد ورزی، تدبیر، بهره مندی از مدیران مجرب، خوشنام و مورد تأیید مردم و بدور از باندبازیهای گذشته، بر مشکلات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و.... جامعه فائق آمده و ایران و ایرانی را در برابر همه، از خانواده گرفته تا جامعه جهانی سربلند نماید.

وی با اشاره باینکه مطالبات مردم شریف ایران کاملاً شفاف و روشن بوده، گفت: آرامش، امنیت، احترام، رفع مشکلات و رفاه اقتصادی و اجتماعی، دلخوشی، سربلندی در جهان و... میباشد که از تشریح آنها خوداری میکنم اما تنها چیزی که مشخص است اینکه دولت تدبیر و امید در کوتاه مدت امکان اجرای همه مطالبات مردم را نداشت و بقول برخی بزرگان، نمی بایست در کوتاه مدت از دولت انتظار معجزه داشت. این حرف کاملاً درست است اما در کوتاه مدت میتوانستند حداقل ها را سریعاً اجابت و محقق کند.

لکن بحث اصلی اینجاست وقتیکه سطح توقعات مردم از دولت و دلتمردان بالا نبوده و نیست و انتظار معجزه هم از دولت نداشتند پس چرا پس از گذشت چهار سال نه چهار ماه!! تأکید میکنم چهار سال، چندان اقدامات قابل قبول و چشمگیری انجام ندادند و فقط برخی از آقایان و مقامات دولتی با خودستایی، تعریف و تمجید از خود و بزرگنمائی کارهای انجام شده توسط دولت و ارائه آمار و ارقام غیرواقعی، تنها زمان را تلف کرده و مردم و صاحب نظران سیاسی و اقتصادی کشور را بیش از پیش متوقع نموده و نهایتاً مجموعه دولت تدبیر و امید را زیر سؤال بردند؟  

علیپور افزود: از خود تعریف کردن و خودستائی دولتمردان ایرانی چیز تازه ای نیست و ریشه تاریخی در این کشور دارد و چه بسا که این معضل، تقصیر خود آقایان دولتمرد نیز نباشد زیرا غالب مسئولین، پیش از آنکه به مسئولیت دولتی برسند خود جزء منتقدین سرسخت دولت قبلی بوده اند ولیکن بمحض اینکه صاحب پست و منصبی میشوند به یکباره خود را بهترین و پاکترین مدیر میدانند و هیچ انتقادی را هم قبول نداشته و برنمی تابند و به نظر میرسد که این نوعی اپیدمی است که تقصیر آن صندلی ریاست میباشد که حضرات بر روی آن می نشینند. متأسفانه طی این مدت، همین رویه نادرست و غیرقابل قبول نیز در بین مقامات دولت یازدهم سرایت کرد و مسئولین دولت "تدبیر و امید" هم با تعریف و تمجید های بی مورد و پی در پی از خود موجب ایجاد تنش و اعتراض بین مخالفین و حتی بروز ناراحتی و دلخوری بین دوستان و هواداران دولت شدند که خود جای تأمل، تعمق و نگرانی دارد.

وی تصریح نمود: یک مقام محترم میفرماید که این کار بزرگ را انجام داده ایم و دیگری میگوید که فلان مشکلات را حل کرده ایم و باز هم دیگری میگوید .... البته تعداد این منم منم کردن ها اینقدر زیاد شده است که لزومی به شرح آن نیست لکن یکی دیگر از آقایان اظهار میدارد که بهترین تیم اقتصادی در دولت تدبیر و امید تشکیل شده است!! این چه معنایی دارد؟ آیا مگر اتفاق خاص اقتصادی در طی این مدت رخ داده که ایشان متوجه شده اند که بهترین تیم اقتصادی در این دولت شکل گرفته و یا اینکه تنها بدلیل حضور دوستان در تیم اقتصادی دولت، این تیم، رتبه بهترین را کسب کرده است؟ احتمالاً داستان (دیگی که برای من نمی جوشد، میخواهم ....) را شنیده اید؟ لکن این ضرب المثل همین اینجا صدق میکند زیرا چون در زمان احمدی نژاد آن دیگ برای دوستان ما نمی جوشیده، پس بدترین تیم اقتصادی در دولت قبل سر کار بوده و چون الان آن دیگ برای ایشان میجوشد پس بهترین تیم اقتصادی سرکار آمده!! اگر این استدلال مبنای تعریف از دولت است واقعاً جای تأسف دارد البته امیدوارم که اینها برداشت غلط ذهن اینجانب باشد.

این اقتصاددان اظهار داشت: حال که دوران چهار ساله دولت تدبیر و امید تقریباً به اتمام رسیده و تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری برای انتخاب دوازدهمین دولت آغاز شده است شاهد این سناریو هستیم که دوستان دولتمرد ما از طرق مختلف از جمله از طریق رسانه های گروهی داخلی و خارجی علی الخصوص رسانه ملی در برابر دیدگان ملت ظاهر شده و طی سخنانی میفرمایند:1400 روز است که دولت را تحویل گرفته ایم و در سیاست‌ خارجی فلان و فلان کرده و قدمهایی به اندازه5000 روز برداشته ایم.!! در زمینه اقتصادی نیز مثلاً در حد6000 روز قدمهای تأثیرگذاری برداشته‌ایم و دولت این کار و آن کار را کرده است!!. با تمام ارادتی که به جناب آقای روحانی دارم اما باید خدمت ایشان عرض کنم که اینگونه فرمایشات، کلی گویی است و با طرح این مسائل کلی، نه تنها کسی قانع نمیشود بلکه دهها سؤال دیگر به ذهن شنونده خطور میکند یعنی با طرح یک موضوع مبهم، دهها ابهام دیگر بوجود می آید. اینکه حضرتعالی تأکید می کنید که طی1400 روز درسیاست‌ خارجی قدمهایی به اندازه چند هزار روز برداشته اید متعاقباً این سؤال پیش می آید که مگر پیشتر نفرموده بودید که طی100روز اول کاری خود برای حل مشکلات اقتصادی کشور برنامه دارید و کارهای اجرایی مثبتی را در همین مدت جهت کاهش مشکلات اقتصادی ایران انجام خواهید داد.!حال برمبنای فرمایشات خودتان که فرمودید در زمینه اقتصادی نیز در طی این مدت قدمهای تأثیرگذاری برداشته‌اید یعنی دولت در عرصه اقتصاد هم به اندازه هزاران روز فعالیت کرده بعبارتی دههابرابر آن100روزیکه قول داده بودید اما هنوز چندان اتفاق محسوسی رخ نداده است! البته همچنانکه در بالا عرض کردم ما از دولت جوان تدبیر و امید انتظار معجزه نداشتیم اما نه الان که چهار سال از عمر آن گذشته، پس این خود شما هستید که با خودستائی و تعریف از عملکرد دولت، ما و مردم شریف ایران را متوقع کرده و در مقام پرسش قرار میدهید.

وی اضافه کرد: پس از فرمایشات متعدد رئیس جمهور محترم، یکی دیگر از مسئولین ارشد دولت یازدهم، دو سه سال پیش طی سخنانی در رسانه ملی، پا را از فراتر گذاشته اظهار نمود: همه چیز در ایران عوض شده! خورشید خوشبختی طلوع کرده! همه مقامات و سیاستمداران دنیا برای دیدار و دست بوسی رئیس جمهور ایران در نیویورک به صف ایستاده بودند اما آقای روحانی وقت نداشتند! اوضاع اقتصادی ایران هم رو به راه شده و همه شرکتهای بزرگ بین المللی و هیأتهای اقتصادی از سراسر دنیا برای ورود به ایران کلی درخواست ارسال کرده و لحظه شماری میکنند! و.... دهها مورد دیگر. یعنی منظور ایشان این بود که ایران نگو، بهشت بگو!! شما را بخدا این چه داستانی بود که اوایل کار دولت به راه انداخته بودید؟ آخر این چه شیوه ای است که در پیش گرفته بودید؟ آیا به این صورت و فقط با حرف و تعریف و تمجید از خودتان میخواستید کشورداری کنید؟ آیا این واقعیت را نمیدانستید که مردم عزیز ایران و همانهایی که شما را سرکار آورده اند درک دارند، عقل دارند، باهوش هستند.؟ آیا یک درصد هم تصور نمی کردید که تعریف غیر واقعی و بزرگنمایی عملکرد دولت، نوعی توهین به شعور ملت شریف ایران میباشد؟

علیپور تأکید نمود: آخر کدام مقام برجسته جهان برای دیدار با رئیس جمهور کشورمان در نیویورک به صف ایستاده بود که آقای روحانی بدلیل کثرت کار به ایشان وقت ندادند؟! لطفاً نام این مقامات را اعلام نمائید. کجای اقتصادی ایران رو به راه شده؟ کدام مشکلات اقتصادی و کدامیک از فشارهای وارده بر زندگی مردم طی هشت سال دولتهای نهم و دهم کاهش یافته؟ و دست آخر اینکه کدام شرکت بین المللی و کدام هیأت اقتصادی خارجی درخواست همکاریش را به شما ارائه داده و یا برای ورود به ایران لحظه شماری میکرد؟! چه شرکتی، چه هیأتی؟ اگر چنین واقعیتی وجود داشت پس چرا درهای ایران را بسته و دست دست میکردید؟ چه قراردادهایی با شرکتهای خارجی منعقد شده است؟ مطمئن باشید که اگر چنین اشتیاقی از جانب خارجی ها برای فعالیت در ایران آنهم در زمانی که هنوز سایۀ تحریمهای اقتصادی بر سر ایران سنگینی میکند وجود داشت حتماً تصویری از درخواست خارجیها به دست ما و تشکیلات تجارت جهانی نیز واصل میشد که تاکنون درخواست قابل توجهی بدست ما نرسیده است و آنچه بدستمان رسیده نیز با کارشکنی دولتمردان، از بین رفت. پس خواهش میکنم این شیوه و این ادبیات خود را تغیر دهید و ای کاش بجای شعار دادن، عمل گرا میبودید و تعریف و تمجید از خودتان را به ما محول میکردید تا ما از شما تعریف مینمودیم، که مطمئناً هم تأثیرش بیشتر بود و هم کار امروزتان برای جمع آوری آرأء مردم راحت تر می بود. (بقول معروف مشک آن است که خود ببوید نه آنکه عطار بگوید).  

این صاحب نظر تجارت جهانی در ادامه خطاب به رئیس جمهور اظهار داشت: جناب آقای روحانی، این انتقاد یک دوست از دولت است نه انتقاد یک دشمن، من علیپور هستم دوستی قدیمی، همچنانکه استحضار دارید نه شرقی ام و نه غربی، نه چپی ام و نه راستی، نه دنبال سهم خواهی بوده و نه دنبال ثروت. فقط دوست و هوادار دولت تدبیر و امید بودم. برای پیروزی این دولت بیشتر از برخی ها تلاش کردم و اعتبار و حیثیت خودم را هم در راه پیروزی شما در گرو گذاشتم آنهم فقط برای رضای دل خودم و بدون هیچ منتی. خوب نتیجه آن همه زحمات چه شد؟ البته جزء آن حضراتی نبودم که در دوران انتخابات 92 به آقای قالیباف قول همکاری بدهم، با آقای ولایتی کار کنم، با آقای جلیلی زیر میزی بده بستان داشته باشم و در دولت تدبیر و امید صاحب پست و مقام شوم!! حال دوست شما بودن و هوادار دولت تدبیر و امید بودن اینجانب باعث نمیشود که چشمم را بر روی اشکالات و عملکردهای بعضاً نادرست دوستان و دولتمردان عزیز ببندم و به به و چه چه کنم، چون برای پیروزی این دولت زحمت کشیده ام پس به این سادگی ها نمی گذارم که این موفقیت و پیروزی شیرین، به کام مردم عزیزمان تلخ شود زیرا آنقدر زمان سریع سپری شد که دیگر وقتی برای جبران نمانده. پس اگر من از دولت انتقاد کنم بهتر از آن است که دیگران دهان به انتقاد بگشاید.

وی افزود: ضمناً حضرتعالی سال 92 فرمودید که منتقدین دولت ادب و انصاف را در گفته هایشان رعایت کنند، لکن خدمتتان عرض میکنم آن کسی که در انتقاد خود از کلمات نادرست و توهین آمیز استفاده میکند نه تنها منتقد نیست بلکه شخصی کم عقل و بی ادب میباشد اما اینجانب که بارها و به کرات گله ها، دل نگرانیها و اشکالات موجود را دوستانه خدمتتان گوشزد کرده و از دولت مؤدبانه و آنهم از سر اخلاص انتقاد نمودم چه اتفاقی افتاد؟ چه گلی بر سر ما زدند؟ آیا به انتقادت صورت گرفته توجه کردند و یا اینکه آنها را کاغذ پاره ای بیش بحساب نیاورده و برعلیه مان پرونده سازی هم کردند؟ آیا تصور نمی کنید که دولتمردان عزیز با بی توجهی به انتقادات مفید و مؤدبانه، منتقدین را بسمت بی ادبی سوق دادند؟ شما را بخدا کمی انصاف داشته باشید زیرا چه بسا که در برخی جاها دولت خودش مقصر بوده که با بی توجهی خویش به انتقادات، منتقدینش را به سمت بی انصافی سوق داده است.

علیپور در خاتمه گفت: هشت سال از عملکردهای غلط دولتهای نهم و دهم انتقاد کردیم اما هر بار که مصاحبه و یا مطلبی از اینجانب به خبرگزاریها و رسانه های دولتی ارسال شد منتشر نکردند و در پاسخ گفتند که چون گفته های شما انتقادی است پس نمی توانیم در رسانه های دولتی منتشر کنیم اما حال که چهار سال دولت تدبیر و امید بر سر کار بود باز هم مصاحبه ها و مطالب ما از طرف رسانه های دولتی و حتی همسو با خط دولت منتشر نشد!! زیرا آقایان باز هم همان پاسخ سابق را دادند، و گفتند که چون مصاحبه ها و تحلیل های شما انتقادی است متأسفانه نمی توانیم منتشر کنیم!؟ بطور مثال خبرگزاری دولت 8 سال در دوران آقای احمدی نژاد ما را تحریم کرده بود و حال در دوره شما!!

لکن ملاحظه میفرمائید که ما در برابر شمشیر دو دم قرار گرفته بودیم! و دولت یازدهم هم کپی رنگی بود از دولتهای نهم و دهم و به جرأت میتوانم بگویم که طی این چهار سال شما هم بنوعی برادر بزرگ آقای احمدی نژاد بودید.!! حال که دوران تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری فرا رسیده، متأسفانه باز هم به عینه می بینیم که دوستان دولتمردمان دست از خودستایی، تعریف غیر واقعی و بزرگنمایی عملکرد دولت، برنداشته اند و که خود باز هم نوعی توهین به شعور ملت محسوب میشود.

 مع الوصف امیدوارم از این تاریخ به بعد ضمن توجه و ارزش قائل شدن به انتقادات صورت گرفته، حداقل در این زمان باقی مانده، بخشی از اشکالات و کاستی های دولت یازدهم را مرتفع نمائید تا از این به بعد بجای انتقاد از دولت، مبلغ اخلاق مداری، موفقیتها و عملکردهای مثبت دولت تدبیر و امید باشیم تا شاید پیروز انتخابات شوید.

انتهای پیام/