"نمیگذاریم" یا "نگذارید"؟
این نگرانی وجود دارد که ساختار دستگاه برگزارکننده انتخابات یعنی وزارت کشور و نیروهای اجرایی آن یعنی استانداران، فرمانداران، بخشداران، دهداران و... "نمیگذاریم" را "نگذاریم" دریافت کنند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم متن یادداشت عباس سلیمی نمین مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران با عنوان ("نمیگذاریم" یا "نگذارید"؟) نقدی بر اظهارات آقای روحانی در خرم‌آباد به‌شرح ذیل می‌باشد:
انتخابات اصیلترین و قابل اتکاترین معیار برای حفظ جریانی در قدرت یا جابه‌جایی قدرت و تبدیل جریانی که اکثریت را در یک دوره کسب کرده به اقلیت و متقابلاً قرار دادن اقلیت در موضع اکثریت است.
بنابراین کسب اکثریت با تعویض قدرت از جانب مردم امری کاملاً ناپایدار است، از این روست که همگان معتقدند لازمه دموکراسی اکثریت شدن اقلیت و اقلیت شدن اکثریت به حساب می‌آید، لذا هر اقدامی از سوی اکثریت برای سد کردن راه صعود اقلیت مخاطره‌آمیز خواهد بود.
آقای دکتر روحانی در سفر انتخاباتی خود به خرم‌آباد گفت: "نمیگذاریم گروهی اقلیت بر افکار اکثریت مردم حکومت کند". (روزنامه جمهوری اسلامی، دوشنبه 96.02.25، ص3) در آستانه برگزاری انتخاباتی که می‌تواند رأی مردم آقای روحانی را از موضع اکثریت بیندازد، "نمیگذاریم" از چه موضعی است؟ آیا از موضع یک گروه سیاسی است یا از موضع جایگاه رئیس جمهور مستقر؟
هرچند در ایران دولت‌ها در بالاترین سطح و سایرین در سطوح پایین‌تر نمی‌توانند در روند رأی‌دهی مردم و صیانت از آن مداخله کنند اما این نگرانی وجود دارد که ساختار دستگاه برگزار کننده انتخابات یعنی وزارت کشور و نیروهای اجرایی آن یعنی استانداران، فرمانداران، بخشداران، دهداران و... "نمیگذاریم" را "نگذاریم" دریافت کنند، در این صورت آیا با فضاسازی قادر به تأثیرگذاری در انتخابات نخواهند بود؟
برای نمونه چند هفته‌ای است که شنیده می‌شود برخی بخشداران و دهداران با مراجعه به روستاییان و کدخداهای آنان این گونه عنوان می‌دارند که "به‌طور مسلم آقای روحانی رأی خواهد آورد.
بنابراین اگر شما به ایشان رأی ندهید و این امر در شمارش آرا مشخص شود در دولت آینده به روستاهایی که به این دولت رأی نداده‌اند امکانات و تسهیلات داده نخواهد شد". این نوع فضاسازیها می‌تواند با این جمله رئیس جمهور مستقر در این روزهای پایانی به رأی‌دهی تشدید شود.
جناب آقای روحانی می‌بایست به این واقعیت توجه کنند که ایشان علاوه بر نامزد ریاست جمهوری دولت دوازدهم بودن شأن ریاست جمهوری مستقر را نیز داراست، اظهاراتی از این دست می‌تواند راهگشای برخی تخلفات انتخاباتی از سوی کسانی شود که بقای قدرت خود را در بقای ایشان می‌بینند. ایشان طبعاً از این جمله آقای روحانی نوعی احساس نگرانی را استنباط خواهند کرد.
آیا این نگرانی نمی‌تواند بر رفتار مجریان انتخابات آثار سوئی داشته باشد و بی‌طرفی‌ها را نقض کند؟ بنابراین علاوه بر ضرورت پایبندی به اصول دموکراسی در جابه‌جایی قدرت، نمی‌بایست با ایجاد تشویش از آینده شغلی زمینه‌ساز برخی فضاسازیها شد.
انتهای پیام/*