تحلیل پرویز امینی درباره تبعات یک تصمیم انتخاباتی/چرا کناررفتن قالیباف غلط بود؟

یک تحلیل‌گر سیاسی می‌گوید تصمیمی که منجر به کناررفتن محمدباقر قالیباف از رقابت‌های انتخاباتی شد شرایطی را فراهم کرد که امکان پیروزی حسن روحانی را بسیار تقویت می‌کرد.

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، کنار رفتن محمدباقر قالیباف از رقابت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم یکی از مهمترین تصمیمات اتخاذشده توسط یک جریان سیاسی در انتخابات گذشته است.

این تصمیم همچنان مدافعان و البته منتقدان بسیاری دارد، مدافعانی که همچنان از آن دفاع می‌کنند و منتقدانی که برخی پس از انتخابات می‌گویند این تصمیم غلط بوده است و بعضی دیگر از همان زمان مطرح شدن احتمال اتخاذ این تصمیم نسبت به تبعات منفی آن هشدار داده‌اند.

پرویز امینی جزو دسته سوم است. او اخیراً در گفت‌وگویی با خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم به تشریح بیشتر تبعات این تصمیم پرداخته است.

 

این جامعه‌شناس معتقد است در انتخابات سال 96 تصمیمی که سیاست‌ورزی در آن مؤثر بود درباره ماندن یا کنار رفتن قالیباف و ادامه انتخابات، فقط با رئیسی بود.

وی افزود: دراین باره تحلیل‌هایی شده است که متکی به تفسیر نظرسنجی‌هاست و بر آن اساس عده‌ای می‌گویند کنار رفتن قالیباف تصمیم غلطی بود که نتایج نظرسنجی‌ها نیز آن را تأیید می‌کند.

این تحلیل‌گر مسائل سیاسی ادامه داد: اما کنار رفتن قالیباف تأثیرات مهمتری از نظرسنجی‌ها داشت و آن را وارد فضای تازه‌ای کرد و انتخابات را تحت تأثیر قرار داد. می‌توانیم بگوییم ما امسال دو انتخابات داشتیم؛ یکی با حضور قالیباف که فضا چندقطبی بود و یک انتخابات دیگر که قالیباف در آن حضور نداشت و فضا دوقطبی بود. زمانی که انتخابات دوقطبی شد محل نزاع رقابت‌ها تغییر کرد و از حوزه اقتصاد و کارآمدی به حوزه سیاسی و امنیتی رفت.

امینی با بیان اینکه روحانی قبل از مناظره سوم مسیری را تحت عنوان رادیکالیسم طی می‌کرد، اظهار داشت: سخنرانی روحانی در همدان و امتداد آن در مناظره سوم نشان داد که این رادیکالیسم وجود دارد اما با مانعی مواجه بود که با توجه به تکثر کاندیداها نمی‌گذاشت در ذهن مردم بنشیند.

وی ادامه داد: با کنار رفتن قالیباف اما زمینه فراهم شد که ادبیات روحانی مؤثر واقع شود و براساس آن نزاعی شکل بگیرد که مزیت‌های روحانی در آن برجسته شده و هراس از رقبا شکل بگیرد.

این تحلیل‌گر مسائل سیاسی تصریح کرد: روحانی همواره تأکید داشت که دولت خوبی داشته اما با توجه به عملکرد منتقدان و نارضایتی اجتماعی از عملکرد دولت او فضا در حال رقم خوردن به‌نفع منتقدان بود و در این شرایط روحانی دوگانه بد در برابر بدتر را در مقابل دوگانه بد در برابر خوب به‌وجود آورد و گفت که "اگر کسی غیر من انتخاب شود شرایط کشور از وضعیت فعلی بدتر خواهد شد".

امینی با بیان اینکه این استراتژی روحانی در سه لایه قابل تعریف است، عنوان کرد: لایه اول آن مباحث اقتصادی بود که البته لایه ضعیفی است. لایه دوم بحث جنگ و صلح بود بدین معنا که روحانی توانسته با شکل دادن تعامل با کشورهای دنیا در کشور امنیت به‌وجود آورد و اگر کس دیگری غیر از او بیاید این تعامل را برهم زده در نتیجه امنیت کشور هم دچار مشکل خواهد شد. اما لایه سوم این استراتژی آزادی‌های سیاسی و فرهنگی بود که روحانی در تعریفش از رقبا بحث دیوار کشیدن در پیاده‌روها و اینکه آنها 38 سال کارشان اعدام بوده را مطرح کرد.

وی خاطرنشان کرد: با توجه به این پارامترها وقتی قالیباف کنار رفت اجازه داد موضوع ترس از رقیب امکان اجتماعی شدن پیدا کند و جامعه را بین روحانی و رئیسی درگیر کند به‌شکلی که مزیت‌های رئیسی در هفته‌های پایانی به تهدیدات او بدل شد.

این جامعه‌شناس با اشاره به سه اجتماع بزرگ هواداران رئیسی در اصفهان، تهران و مشهد، اظهار داشت: وقتی جمعیت کثیری برای هواداری از رئیسی می‌آیند یعنی کسانی که از فضای موجود ناراضی هستند نگران بدتر شدن شرایطند در کنار آن هجوم به صندوق‌های رأی حتی تا ساعات پایانی شب به‌دلیل ترس از بدتر شدن شرایط کشور نسبت به دولت روحانی بود و روحانی توانست رأی موثر خود را در اینجا کسب کند.

امینی با بیان اینکه آرای روحانی ذیل یک عنوان یک‌پارچه قابل تفسیر نیست، گفت: بخش مؤثری از رأی او در دوگانه بد و بدتر به‌وجود آمد تا زمانی که قالیباف در صحنه رقابت‌ها بود هدفگذاری این بود که انتخابات به دور دوم برود اما وقتی قالیباف کنار رفت انتخابات قطعاً یک‌مرحله‌ای می‌شد و رسیدن رأی رئیسی به بالای 50 درصد بسیار دشوار بود.

وی در پایان خاطرنشان کرد: در نظرسنجی‌ها تا زمانی که قالیباف حضور داشت روحانی 40 درصد آرا را از آن خود کرده بود اما در همان نظرسنجی‌ها درباره دوقطبی‌ها سؤال می‌شد روحانی بعضاً 50 درصد آرا را داشت بنابراین وقتی قالیباف کنار می‌رفت دسترسی روحانی به 50 درصد آرا را تسهیل کرد.

انتهای پیام/*