شروع قابل انتظار، پایان نهچندان غیرمنتظره
فصل سپری شده لیگ برتر انگلیس کمترین ابهام ممکن را برای کارشناسان داشت.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، شروع فصل لیگ برتر انگلیس کاملا مطابق انتظار بود. منچسترسیتی، منچستریونایتد و چلسی هر 3 بازی اول را با پیروزی پشت سر گذاشتند و وقتی منچسترسیتی در هفته چهارم دربی خارج از خانه مقابل منچستریونایتد را با پیروزی پشت سر گذاشت، خیلیها، پپ گواردیولا را که چک اول را به صورت مورینیو زده بود، مدعی اول قهرمانی دانستند. برتریهای تیم پپ تا هفته هفتم ادامه یافت و در این مدت چلسی افت کرد. شکست خانگی مقابل لیورپول و شکست تحقیرآمیز مقابل آرسنال، هواداران تیم آبیپوش را به فکر فرو برد. درست وقتی چلسی دوباره روی دور برد افتاد، منچسترسیتی پس از رقم زدن بهترین شروع یک تیم در تاریخ لیگ برتر انگلیس نتایج بدی گرفت.
رمز موفقیت؛ 2-5-3
کونته از اواسط بازی با آرسنال شیوه تیمش را به 2-5-3 تغییر داد و با همین تغییر نتایج خوب شروع شد. این تیم برد و برد تا اینکه به رکورد 14 پیروزی متوالی در تاریخ لیگ برتر رسید. تیم افت کرده اوایل فصل با اختلاف درصدر قرار گرفت و با یک ترکیب تقریبا همیشگی همه راه را طی کرد.سرانجام قهرمانی قابل پیشبینی آنها با یک بازی عقب افتاده در روز جمعه و در فاصله 2 هفته مانده به پایان فصل قطعی شد. عدم قطعی شدن این قهرمانی در فاصله 4، 5 هفته به پایان، نتیجه درخشش تاتنهام بود؛ تیمی که درخشش فصل قبل را امتداد داد و با جوانان خوبی مثل علی، کین، آلدروایرلد و ... پس از 22 سال فصل را بالاتر از آرسنال به پایان رساند. این تیم در آخرین فصل بازی در استادیوم وایتهارتلین برای اولین بار کل یک فصل در این ورزشگاه نباخت و با جمعآوری بیشترین امتیاز تاریخش در لیگ برتر نایبقهرمان شد.
منچسترسیتی؛ افتان و خیزان
پپ گواردیولا در اولین فصل مربیگری در لیگ برتر، تیمی پرفراز و نشیب را به مصاف رقبا فرستاد. این تیم در مقاطع کلیدی چند بازی مهم را از دست داد و نه تنها از قهرمانی دست شست بلکه در خطر از دست دادن لیگ قهرمانان هم قرار گرفت اما در نهایت سهمیه صعود مستقیم را به دست آورد؛ هر چند این عنوان هواداران اخیرا پرتوقع شده منچسترسیتی را خوشحال نکرد چون برخلاف چند سال اخیر از جام خبری نشد. خریدهای بد و البته سردرگمی ناشی از عدم تطابق افکار گواردیولا با مولفههای مربیگری در لیگ برتر، اصلیترین دلایل رقم خوردن فصلی معمولی برای «سیتیزنها» بود.
قدرتهای سنتی در اروپا
روی کین، ستاره سابق منچستریونایتد کاملا حرف درستی میزند. لیورپول و منچستریونایتد به عنوان پرافتخارترین تیمهای انگلیس نباید صرفا رسیدن به لیگ قهرمانان را هدف قرار دهند و از رسیدن به این خواسته خوشحال باشند. متاسفانه هر 2 تیم در فصل گذشته خلاف این گفته عمل کردند. تیم یورگن کلوپ با بازیکنانی معمولی اواسط نیم فصل پس از برتری مقابل منچسترسیتی در رده دوم خودش را در قالب مدعی قهرمانی معرفی کرد اما خروج سادیو مانه، گرانترین بازیکن تاریخ تیم به قصد همراهی سنگال در جامملتهای آفریقا دست لیورپول را در حساسترین مقطع در پوست گردو گذاشت و به فاصله چند هفته، هدف تیم ازقهرمانی به رسیدن به لیگ قهرمانان تنزل پیدا کرد. در نهایت لیورپول که همیشه جایگاهش را بین 4 تیم اول حفظ کرد با برتری در هفته پایانی پس از 2 فصل غیبت به لیگ قهرمانان بازگشت.
قصه منچستریونایتد، رقیب سنتی قرمزها هم در نوع خودش جالب بود. شیاطین سرخ پس از 3 پیروزی در 3 بازی اول فصل، فاصله معناداری از صدر جدول گرفتند و تقریبا از اواسط فصل متوجه شدند تنها راه رسیدنشان به لیگ قهرمانان اروپا، قهرمانی در لیگ اروپاست. اشتباهات فلینی کار دست تیم داد و آنها هر چقدر در خط دفاعی خوب بودند در حمله ضعیف ظاهر شدند. رونی یکی از بدترین فصول خودش را عمدتا روی نیمکت گذارند و زلاتان با وجود درخشش فراوان در اواخر فصل مصدوم شد و در میادین حساس غایب بود. در این شرایط مورینیو تیمش را به کسب 3 جام (سوپرجام انگلیس، جام اتحادیه و لیگ اروپا) سوق داد تا به قول خودش فصل ناموفقی نداشته باشد. انگلیس به نوعی مدیون آنهاست چون با قهرمانی در لیگ اروپا و تبدیل شدن به پنجمین تیم برنده هر 3 جام اروپایی، برای اولین بار سهمیه انگلیس در لیگ قهرمانان را به 5 تیم افزایش دادند.
آرسنال ناکام
ناکام فصل، بیگمان آرسنال بود. تیم ونگر مثل سالهای اخیر در لیگ مدعی واقعی نبود؛ با این تفاوت که برخلاف فصول گذشته حتی به لیگ قهرمانان هم راه نیافت تا رکورددار حضور متوالی در معتبرترین جام باشگاهی اروپا، فصل آینده غایب بزرگ این رقابتها باشد. تیم ونگر هر چند جام حذفی را فتح کرد اما نیاز به بازنگری دارد؛ حتی اگر مرد فرانسوی در لندن بماند. در تیم فعلی تنها سانچس یک رهبر واقعی بود و اوزیل مثل اکثر دوران حضورش در انگلیس فراز و نشیبهای زیادی داشت. در نهایت هم قرارداد ونگر بار دیگر با توپچیها تمدید شد.
خداحافظی زودهنگام
این فصل، لیگ برتر انگلیس زودتر از اکثر فصول تیمهای سقوط کرده خودش را شناخت و هالسیتی هم در نهایت به جمع ساندرلند و میدلزبورو پیوست، البته منطقه تینساید چندان عزادار سقوط ساندرلند و میدلزبورو نخواهد بود چون نیوکاسل به عنوان چشم و چراغ منطقه با رافا بنیتس به لیگ برتر بازگشت و کنار هادرزفیلد، تیم بزرگ دهه 20 انگلیس قصد درخشش در فصل آینده لیگ برتر را دارد.
ترتیب تیمها در جدول نهایی لیگ برتر انگلیس به شرح زیر است:
انتهای پیام/