قالب‌های هنری در خدمت «اسماء الحسنی»

باشگاه خبرنگاران پویا - حسین نظرعلی

نمایشگاه اسماء الحسنی از سوی پایگاه‌ اینترنتی طراحان مستقل ایران «تودی ‌پوسترز» به صورت ملی برگزار می‌‌‌شود  و در این دوره در مجموع 1257 اثر از 280 هنرمند به دبیرخانه ارسال شد که با داوری سیدعلی میرفتاح، کورش پارسانژاد، محمد صابر شیخ رضایی 63 اثر انتخاب و به نمایشگاه راه یافت.

« ما به برکت اسماءالله به حضرت حق تقرب می‌جوییم و با کشف زیبایی شناسی نام‌های خداوند تبارک و تعالی، از باطل می‌گریزیم و به حق متصل می‌شویم و به قدر فهم و عقل و شهودمان، تفکر را تجربه می‌کنیم.» این فهوای بیانیه هیئت داوران است که نشان از اهداف برگزاری نمایشگاه اسماءالحسنی دارد.

رقابت سالانه حروف‌نگاری اسماءالحسنی در سیزدهمین سال خود به روی دیوارهای نمایشگاهی در معرض دید عموم قرار گرفته است. این در حالی است که اگر بخواهیم به عقب برگردیم اولین دوره این نمایشگاه در اواسط مهر برگزار شد. شاید نیم سال فرصت، زمان مناسب‌تری بود تا هنرمندان با دقت بیشتری به تولید اثر بپردازند اما مشخصاً قرار است این نمایشگاه در زمان ماه مبارک رمضان برگزار شود پس باید منتظر باشیم تا در سالهای آینده نیز زمان این نمایشگاه عقب و عقب‌تر بیاید. البته می‌توان گفت این تغییر زمان باعث کاهش و افزایش مخاطب این نمایشگاه سالانه در طول زمان خواهد بود.

به هر حال طی سالها به این نتیجه رسیده‌ایم که ماه رمضان ماهی برای انجام پروژه‌های هنر دینی است. هر چند وجود همین یک ماه فعالیت در زمینه هنر دینی و آیینی در سال هم غنیمت است اما چرا نباید در طول سال به این پروژه‌ها پرداخته شود تا مخاطب به یکباره با حجم وسیعی از هنر در یک ماه فشرده مواجه نشود. آن هم ماهی که مردم ترجیه می‌دهند، بیشتر در خانه‌هایشان استراحت کنند. 

از طرفی حجم بالای نمایشگاه‌ها باعث می‌شود تا مخاطب درک مفهوم آثار را نداشته باشد. مگر نه این است که هنر برای مخاطب خلق می‌شود و باید در معرض نظر مخاطب قرار گیرد. مخاطبی که علاقه‌مند به دیدن آثار هنری از این گونه است،‌ چگونه می‌تواند از این حجم بالای نمایشگاه‌های هنری در این زمان کم بازدید کند؟!

هرچند اگر مخاطب هنر باشی، طیف وسیع آثار موجود در نمایشگاه را به خوبی متوجه می‌شوی! البته این طیف وسیع سبکها شاید گالری‌گردی را مختل کند و نیاز به زمان زیادی داشته باشد اما تنوع در این نمایشگاه نشان از حضور سبک‌های مختلف زیر سایه این پروژه دین محور است.

از خط کوفی بنایی تا شکسته و خطهای فانتزی در میان این آثار وجود دارد اما آنچه چشم‌نواز می‌شود آثار منحصر به فرد این نمایشگاه است. آثاری نظیر «ظاهر؛ باطن» که به خوبی با ایده‌ای عجیب این پوستر را تولید کرده است. شاید در نگاه اول پوستر ساده به نظر برسد اما اجرای ایده پوشاندن کلمه باطن با پارچه سفید در اجرا بسیار سخت می‌شود.

طرح‌های فانتزی هم مخاطب خود را دارد از طرح‌هایی به فرم قلب تا «الله» نوشته شده به سبک بی‌نهایت یا طرح‌های اسلیمی.

البته در این میان نباید از این موضوع غافل شد که شکستن قوانین حروف‌نگاری در قالب هنر می‌تواند به ضرر هنر تمام شود. نمایشگاه مربوط به حروف نگاری است و هنرمندان بی‌توجه به حاشیه تمام خلاقیت خود را در حروف نگاری خرج‌کده‌اند اما آیا این حروف نگاری‌ها صحیح است. این سؤال سالها پیش باعث شد تا هیئت داورانی برای نظارت بر آثار تشکیل شد. این هیئت داوران، علاوه بر انتخاب برترینها، از ورود آثار مخرب جلوگیری می‌کنند.

بنابراین در نهایت پس از لذت بردن از دیدن آثار این نمایشگاه باید گفت ای کاش روزی برسد که این دست نمایشگاه‌ها در طول سال زیاد شوند تا مخاطب آثار هنری را از دست ندهد. این رقابت با آغاز ماه رمضان در خانه هنرمندان برگزیدگان خود را شناخت و  نمایشگاه اسماء‌الحسنی تا 15 خرداد در نگارخانه ممیز خانه هنرمندان ایران میزبان علاقه‌مندان خواهد بود.

انتهای پیام/