رابطه ویژه قرآن و ماه رمضان

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، رمضان، ماهی است که در آن قرآن نازل شد. بنابراین، رابطه ویژه ای میان قرآن و ماه رمضان وجود دارد؛ یعنی همان گونه که در فصل بهار، عالم طبیعت و انسان، شادابی خاص و حیاتی دوباره پیدا می کند، رمضان نیز بهار قرآن است. دوستداران قرآن در این ماه بیش از پیش به قرآن نزدیک می شوند و با خواندن و یادگیری و فهمیدن معارف آن، به دل هایشان حیات مجددی می بخشند. حضرت علی علیه السلام  می فرماید: «کتاب خداوند تعالی را یاد بگیرید؛ زیرا قرآن، بهار دل هاست».

در رمضان، ماه انس با قرآن، باید ویژگی همدم بودن با قرآن را در خود ایجاد کنیم و رابطه تنگاتنگ و جدی با آن داشته باشیم؛ زیرا قرآن، کتاب کامل انسان سازی است، به گونه ای که همه برنامه ها و رموز تکامل را دربردارد. قرآن، سخن خدا است و عمل به آن، سبب پیروزی و رستگاری در دنیا و آخرت است. هرگاه قرآن را بشناسیم، به عظمت نازل کننده آن  پی ببریم و محتوایش را دریابیم، سپس با عشق، با آن ارتباط فکری و عملی برقرار کنیم، می توانیم ادعا کنیم که با قرآن انس گرفته ایم.

* فضیلت و آثار تلاوت قرآن 

آنان که کتاب خدا را می خوانند، نماز را برپا می دارند و از آنچه ما روزی شان کرده ایم، پنهان و آشکار به فقیران انفاق می کنند، امید تجارتی دارند که هرگز زیان و زوال نخواهد یافت.(فاطر:29) آیا تا به حال با خداوند معامله کرده اید؟ معامله ای که سرمایه آن، قرآن و نماز و انفاق است.

شکوفایی ایمان، با قرآن خواندن به دست می آید. آیا می دانید که با خواندن آیه هایی  از قرآن در روز، می توانیم ایمانمان را شکوفا سازیم؟ خواندن قرآن، قلب های زنگار گرفته را جلا می دهد. بیایید روزانه با خواندن چند آیه قرآن، زنگارهای قلب خود را شست وشو دهیم. قرآن خواندن، کفاره گناهان و سپر آتش و ایمنی از عذاب است. با خواندن قرآن، خود را در برابر عذاب الهی ایمن سازیم. هر کس با خواندن قرآن انس گیرد، دوری برادران و دوستان، او را وحشت زده نمی کند.

سخن گفتن با خداوند، انسان را از تنهایی نجات می دهد. هر که قرآن بخواند، توانگری است که دیگر فقیر نمی شود. با خواندن آیه های قرآن، خانه هایمان را منبع رحمت ها و ارزاق الهی کنیم. بهترین ذکر و سخن، قرآن است. با قرآن است که سینه ها فراخ و درون ها روشن می شود. بیاییم در ماه رمضان، آرامش به دست آمده از قرآن خواندن را تجربه کنیم.

* آداب تلاوت قرآن از زبان قرآن:

خواندن قرآن آدابی دارد که در اینجا به برخی از آنها اشاره می کنیم:

ـ بدون وضو و طهارت نباید دست یا عضوی از بدن خود را به نوشته های 

قرآن برسانیم. لا یَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ. (واقعه: 79) قرآن را جز پاکان مس نمی کنند.

ـ پیش از خواندن قرآن، باید از شیطان رجیم و رانده شده به درگاه حق پناه برد.

فَإِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ. (نحل: 98) پس هنگامی که قرآن را می خوانی، از شیطان رانده شده به خدا پناه ببر.

ـ قرآن را با صدای نیکو و زیبا بخوانیم. و رَتِّلِ الْقُرآنَ تَرتیلاً. (مزمل:4) قرآن را به صورت شمرده و آرام بخوان.

دیگر آداب تلاوت قرآن عبارتند از؛ فرستادن صلوات پیش و پس از خواندن قرآن 

- نگاه کردن به کلمات و آیات قرآن هنگام تلاوت - پوشیدن لباس پاکیزه، مسواک زدن و خوشبو کردن بدن پیش از تلاوت - رو به قبله نشستن - صحیح تلفظ کردن کلمه ها و جمله ها - رعایت خضوع و خشوع هنگام تلاوت ـ رعایت اخلاص هنگام تلاوت - انتخاب مکان مناسب برای تلاوت - گفتن «صَدَقَ اللّهُ الْعَلیّ الْعَظیم» در پایان تلاوت.

آداب شنوندگان آیه های قرآن نیز به این شرح است؛

- تدبّر و تفکر در قرآن و توجه کامل به معانی آیه ها. اَفَلاً یَتَدَبَّرونَ القُرآن.(نساء:82) آیا آنها در قرآن نمی اندیشند.

- سکوت و پرهیز از دیگر کارها. وَ إِذا قُرِیَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ. (اعراف:204) هنگامی که قرآن خوانده شود، پس گوش فرا دهید و سکوت کنید. شاید مورد رحمت قرار گیرید.

- احترام قلبی نسبت به این کتاب آسمانی.

* قرآن، کتاب هدایت:

قرآن، کتاب آسمانی و معجزه آخرین سفیر الهی حضرت محمد صلی الله علیه و آله و بزرگ ترین هدیه الهی برای انسان ها و گرانبهاترین میراث پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در میان مسلمانان است. قرآن کتابی جامع و دربرگیرنده همه قوانین، حکمت ها و موعظه هایی است که برای هدایت انسان لازم است. خداوند بزرگ، قرآن کریم را در آیه های 

گوناگون چنین توصیف می فرماید: بی هیچ شکی قرآن، راهنمای پرهیزکاران است. (بقره:2)

آیا تاکنون اندیشیده اید که چرا قرآن، کتاب هدایت برای پرهیزکاران معرفی شده است؟ شاید سرّ این مطلب در این باشد که پرهیزکاران با دوری از گناهان، زمینه را برای هدایت پذیری فراهم کرده اند.

قرآن، هدایتی برای بشر است. (بقره:185) خداوند بشر را آفرید و قرآن را برای هدایت و راهنمایی او فرستاد تا حجت بر همگان تمام شود. بیاییم با تأمل و تدبّر در آیات قرآن کریم و عمل به دستورهایش، در روز جزا شرمنده درگاه حق نباشیم.

قرآن راه حق و باطل را روشن می کند. (حجر:1). بشر همواره در پی حقیقت و بازشناسی آن از باطل است. او می خواهد بداند حق کدام است و باطل کجاست؟ راه کدام است و چاه کجاست و چه سرمایه ای بالاتر از این کتاب آسمانی و چه میزانی دقیق تر از قرآن و چه فرقانی بهتر از کلام خدا.قرآن با عظمت است. (حجر: 87) به راستی قرآن، کتاب عظیمی است؛ چون از سوی پروردگار بزرگ آمده است. رمضان نیز از عظمت قرآن، عظیم شده است؛ زیرا ماه نزول قرآن است و چه زیباست که در ماه عظیم، کتاب آسمانی با عظمت را تلاوت کنیم و از دریای عظیم معارف آن بهره بریم!

همانا این قرآن، انسان را به راست ترین و استوارترین راه هدایت می کند. (اسراء:9)

اگر می خواهیم در درست ترین و بهترین راه ها قدم بگذاریم، باید در قرآن بیندیشیم و به آن عمل کنیم.

شفای دل و رحمت الهی برای اهل ایمان است. (اسرا: 82) برای دل زنگار گرفته ام، شفا می خواهم و به رحمت الهی امید دارم. در عین حال، زمزمه ای آسمانی در گوشم می پیچد که شفای دل بیماران و رحمت و بخشایش الهی در قرآن است. بیاییم به امید دستیابی به رحمت الهی و درمان قلوب آلوده به گناه، قرآن بخوانیم.

سوگند به قرآنی که بیانش حکیمانه است. (یس:20)

به راستی از حکیم، جز سخن حکیمانه می شنویم؟ قرآن، کلامی حکیمانه از سوی خداوند حکیم است. دریای حکمت و معرفت است، ولی تنها آنان که اهل حکمت و معرفتند، می توانند از این کلام جاودانه بهره ببرند.

این کتاب جز برای پند و نصیحت جهانیان نیست. (تکویر:27)

قرآن، روشن کننده حقیقت هر چیزی است. (نحل:89)

قرآن مایه هدایت و رحمت برای نیکوکاران است. (لقمان:2)

قرآن مایه هدایت و رحمت برای مؤمنان است. (نمل:2)

قرآن یادآوری است برای آنان که از خدا می ترسند. (طه:3)

این قرآن، بشارتی برای مسلمانان است. (نحل:89)

منبع: رسالت

انتهای پیام/