عمده فعالیت‌های دوران امامت امام حسن مجتبی(ع) در مدینه/ امام حسن(ع) اسطوره عزت و عظمت
استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به عمده فعالیت امام حسن (ع) در زمان امامت ایشان گفت: عمده فعالیت‌های امام حسن (ع) بعد از واگذار شدن خلافت که به دست معاویه افتاد، تربیت شاگردان بود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، حجت‌الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی ظهر امروز در سخنرانی که در شبستان امام خمینی(ره) حرم حضرت معصومه(س) برگزار شد، با عرض تبریک سالروز ولادت امام حسن مجتبی(ع) اظهار داشت: پیامبر اکرم(ص) فرموده‌اند که امام حسن مجتبی(ع) سخنش سخن من و نور چشم من است و هر کس او را آزار دهد مرا آزار داده است و هرکس مرا آزار دهد خدا را آزار داده است.
وی به فضایل امام حسن مجتبی(ع) اشاره کرد و گفت: اقتدار، آرامش و وقار هر سه در شخصیت ایشان باهم جمع شده است.
استاد حوزه و دانشگاه بابیان اینکه حدود 220 کتاب درباره امام حسن(ع) توسط یکی از شخصیت‌های برجسته دینی جمع‌آوری‌شده است، افزود: کتاب حقایق پنهان که آیت‌الله سبحانی مقدمه‌ای بر این کتاب نوشته است و همچنین کتاب دیگری که مقام معظم رهبری آن را به نام صلح امام حسن(ع) ترجمه کرده‌اند ازجمله کتاب‌های خوبی است که درباره امام حسن(ع) می‌توان مطالعه کرد.
رفیعی با اشاره به عمده فعالیت امام حسن (ع) در زمان امامت ایشان گفت: عمده فعالیت‌های امام حسن (ع) بعد از واگذارشدن خلافت که به دست معاویه افتاد، تربیت شاگردان بود، کمیل، حبیب بن مظاهر، رشید حجری، عمر بن حمق ازجمله این شاگردان بودند.
وی با اشاره به تفسیر دو کلمه شاهد و مشهود از دیدگاه امام حسن(ع) گفت: شاهد به معنای رسول‌الله است و مشهود روز قیامت است.
عضو هیئت‌علمی جامعه المصطفی کار دوم امام حسن مجتبی(ع) در ده سالی که در مدینه بودند، را مبارزه با روایات دروغ و جعلی زمان خود دانست و افزود: تحریف تفسیر قرآن از سوی برخی کار دیگری بود که در دوران امامت امام حسن(ع) انجام می‌شد و امام حسن(ع) به مبارزه با این بدعت‌ها پرداخت.
رفیعی نقش سوم امام حسن(ع) در مدینه را دستگیری از فقرا بیان و خاطرنشان کرد: امام حسن(ع) منابع مالی بسیاری داشت و تنها 7 باغ از حضرت زهرا(س) به ارث برده بود و همچنین موقوفات بسیاری در دست امام حسن(ع) بوده و ایشان این اموال را در راه فقرا و ایتام استفاده می‌کرد.
وی بابیان اینکه سخاوتمندی امام حسن(ع) جزء عادات رفتاری ایشان بود، ادامه داد: اگر هرکسی فامیل خود را سرپرستی کند، فقر از جامعه رخت بسته خواهد شد و نباید تنها به معرفی فقرا برای اشخاص متمول بسنده کرد بلکه خود انسان نیز باید سخاوتمند باشد و از اموال خود به فقرا و ایتام کمک کند.
انتهای پیام/