برای اشک ریختن در سینما باید نقش را باور کنید / با جاده قدیم به جشنواره فجر می‌آیم

بازیگر بوسیدن روی ماه گفت: همه چیز به دل آدم بستگی دارد. گاهی وقت‌ها دل آم پر است و نقش هم بر جانش می‌نشیند و راحت اشک می‌ریزد اما اگر این اتفاق نیافتاد باید به وسیله‌های دیگر اشک را ایجاد کرد.

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، شیرین یزدان‌بخش بازیگر سینما و تلویزیون در گفت‌و‌گو با میزان، درخصوص فعالیت‌های خود در سال 96 گفت: امسال تاکنون تنها در یک فیلم به نام "جاده قدیم" به ایفای نقش پرداخته‌ام و هنوز هم فیلمبرداری این اثر ادامه دارد و به جز این اثر هنوز کار دیگری را انجام نداده‌ام. البته هنوز ابتدای سال است و کارهای دیگر معمولاً در نیمه دوم سال اتفاق می‌افتد.

 

وی درباره نقشش در این فیلم افزود: با این سن و سالی که من دارم تنها به من نقش مادر می‌دهند و در این فیلم هم مثل گذشته در نقش مادر یک خانواده ظاهر شده‌ام. جاده قدیم مضمونی اجتماعی داشته و به یکی از مشکلات جامعه می‌پردازد.

 

بازیگر بوسیدن روی ماه درباره نحوه حضور جوانان در سینما تصریح کرد: واقعیت امر نمی‌دانم چه طور باید وارد عرصه  بازیگری شد. خود من  تصادفی وارد عرصه سینما شدم و این سوال را باید کسانی پاسخ دهند که مراحل مختلف سینما را گذرانده اند.

 

وی درباره چگونگی حضور خود در بازیگری تاکید کرد: پس از بازنشستگی اوقات فراغتم را به دیدن تئاتر می‌رفتم. در یکی از همین تئاتر‌ها کارگردانی به من گفت برای نقشی به بازیگری مثل من که شناخته‌شده هم نباشد نیاز دارند و قرار شد همان یک کار را بازی کنم که آن یکبار کار هنوز تمام نشده است.

 

بازیگر فیلم "ابد و یک روز" در مورد سختی‌های ایفای نقش مخصوصاً اشک ریختن افزود: همه چیز به دل آدم بستگی دارد. گاهی وقت‌ها دل آم پر است و نقش هم بر جانش می‌نشیند و راحت اشک می‌ریزد اما اگر این اتفاق نیافتاد باید به وسیله‌های دیگر اشک را ایجاد کرد. 

 

وی در همین راستا ادامه داد: این اتفاق و نشستن نقش بر دلم در فیلم بوسیدن روی ماه برای من افتاد و در آن فیلم از ته دل اشک ریختم. در آن فیلم در حدی اشک ریختم که چندین بار کات دادند و دوباره فیلمبرداری کردند.

 

یزدان‌بخش با اشاره به دلیل نزدیکی با نقش خود در فیلم بوسیدن روی ماه خاطرنشان کرد: من با فیلم بوسیدن روی ماه ارتباط ویژه‌ای برقرار کردم و اشک‌های من در آن اثر کاملاً طبیعی است زیرا من همسرم را در سن 42 سالگی و بسیار جوان از دست دادم و همین عاملی بود تا این فیلم تا این حد بر جان من بنشیند.

 

انتهای پیام/ 

بازگشت به صفحه سایر رسانه‌ها