والیبال ایران بعد از ولاسکو "بی‌نظم" شد/ فدراسیون بدترین برخورد را با من کرد

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، فرهاد ظریف؛ برای والیبال دوستان نام آشنایی است. لیبروی 165 سانتی‌متری که از سال 2011 به همراه نسل درخشانی از بازیکنان تیم ملی والیبال افتخارات دست‌نیافتنی زیادی را برای والیبال ایران به ارمغان آورد. وی که سابقه بازی‌های باشگاهی‌اش از صنام و پیکان تا میزان و اکنون با بانک سرمایه ادامه دارد، همیشه به خاطر غیرت، همت و پشتکار وصف ناشدنی‌اش در زمین بازی مورد توجه ویژه‌ هواداران و ورزش دوستان بوده است.

این روزها اما فرهادِ والیبال دلگیر است. از اتفاقات زندگی شخصی‌اش تا نارفیقی‌ها و حاشیه‌های تیم ملی و حسرت خط خوردن از تیم ملی در آستانه رفتن به المپیک. به همین منظور و پیرامون حال و احوال این روزهای خودش، تیم ملی و آکادمی والیبالش با او به گفت‌وگو نشسته‌ایم که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید.

تسنیم: فرهاد ظریف این روزها حالش چگونه است؟ چه می‌کند و وقتش را چگونه می‌گذراند؟ از پست‌ها و عکس‌های شبکه‌های اجتماعی‌ات که معلوم است با دخترت « ترمه» در سفرهای دوردست بودی و از حاشیه‌ و ماجرا فاصله گرفتی و حسابی خودش می‌گذرد؟

ظریف: سعی می‌کنم فاصله بگیرم. بعد از اتفاقات و مسائلی که در زندگی شخصی و ورزشی‌ام افتاد، واقعیتش می‌خواهم آرامش داشته باشم. آدم یک بار زندگی می‌کند؛ پس به جای وقت گذاشتن بیهوده برای گذشته باید به زمان حال و آینده فکر کرد. از طرفی هم خیلی از پیشامدها در ایران دست خود آدم نیست و شرایط جامعه آن‌ها را رقم می‌زند.

آنچه مسلم است هنوز هم شغل اصلی من والیبال، والیبال و والیبال است و مهم‌ترین کارم تمرین و تمرین کردن. اوقات فراغت هم چون به تئاتر و سینما علاقه خاصی دارم وقت‌های آزادم صرف دیدن تئاتر و فیلم می‌شود.

تسنیم: البته مدتی را در هم مشهد سپری کردی...

ظریف: بله. بعد از ماجراهای تیم ملی و... چندماهی مشهد بودم ولی دوباره به تهران برگشتم و مثل سابق در تهران زندگی خواهم کرد.

تسنیم: برویم سر اصل مطلب، به عنوان شخصی که چند ماه از نزدیک در کنارت بوده و شاهد فعالیت حرفه‌ای‌ات؛ فرهاد ظریف از نظر من (و خیلی‌ها) آدم تسلیم شدن و خداحافظی و قهر نیست. شاید جزو معدود بازیکنانی است که ورای نتیجه بازی تا لحظه آخر می‌جنگد، صرف نظر از بازی باشگاهی یا ملی حتی، واقعاً بعد از آن همه حاشیه‌های عجیب؛ برای تو تیم ملی تمام شده است؟

ظریف: دقیقاً همین‌ طور است. واقعا من کی خداحافظی کردم؟( خنده) دوباره هم می‌گویم که من از هیچ‌جا خداحافظی نکرده‌ام.

تسنیم: لطفاً صریح صحبت کن.

ظریف: واقعیت این است که تیم ملی دیگر ارج و قربش را از دست داده است.

تسنیم: چرا و چطور؟

ظریف: من واقعا خودم هم نمی‌دانم. بعد از رفتن ولاسکو شرایط تیم ملی خیلی فرق کرد. هیچکدام از مربیانی که بعد از او آمدند، نتوانستند تیم را مدیریت و در تیم مقابل بازیکنان ما در تیم بزرگی کنند. به نوعی والیبال ما نظم خودش را از دست داد و هنوز هم این مسئله ادامه دارد و مسلماً در روند رو به رشد تیم و نتایج هم دخیل است.

تسنیم: واکنش فدراسیون چه بود؟ نتوانست این مسئله را جمع جور کند؟

ظریف: به نظر من فدراسیون روی این داستان سرپوش گذاشت. شاید حق هم داشتند تا از درز این مسایل به بیرون جلوگیری کنند. اما فراموش نکنیم مردم ما خودشان خیلی چیزها را می‌فهمند.

تسنیم: و تو در اکثر اوقات کاملا به نفع فدراسیون سکوت کردی؟

ظریف: برای من همیشه این‌گونه بوده است. من خودم عضوی از ورزش والیبال هستم و اگر بخواهم بعضی حرف‌ها را بزنم، مردم شاید بگویند...( سکوت).

تسنیم:‌ ولی در عوض فدراسیون با تو خوب برخورد نکرد؟

ظریف: دقیقاً. آن‌ها بدترین برخوردی را که می‌شد با یک بازیکن انجام داد، با من انجام کردند. این را هم می‌دانم که هرکس نان بازوی خودش را می‌خورد و من هم وارد این وادی و مسائل و داستان‌‌ها نشده و نخواهم شد. اخلاقم این است که کاری به کسی ندارم. سرم به کار خودم است. نه مثل بعضی‌ها آدم دارم و نه برای تشویقم در سالن لیدر می‌خرم... معتقدم وقتی بحث تیم ملی پیش ‌می‌آید یک بازیکن باید از همه چیزش بگذرد. من بیشتر از هر چیزی برای تیم ملی از زندگی‌ام گذشته ام. حالا دیگر باور دارم این تیم ملی است که به من بدهکار است. بحث خداحافظی هم در کار نبوده و نیست.

تسنیم: تو آدم خداحافظی نبودی؟

ظریف: من سالم زندگی می‌کنم. ورزشم حرفه‌ای است. چه در دوران اوج تا همین حالا بازی باشگاهی زمان خوابم حتی نیم ساعت جابجا نمی‌شود. ولی در بحث ملی اذیتم کردند...

تسنیم: خیلی از بازیکنان و دوستانت بازیکن‌سالاری را تکذیب می‌کنند ولی شاید در برخی بازی‌های باشگاهی هم این مسئله نمود داشته باشد و حتی گاهی در در آرای کمیته انضباطی. نظرت چیست؟

ظریف: بله اما اتفاقات خوبی نمی‌بینم. به هر حال به من حالا می‌گویند بازیکن اسبق تیم ملی و....

تسنیم: تو که می‌گویی آدم خداحافظی نبوده و نیستی، تمرینات منظم داری و برای تیم ملی از جان مایه میگذاری. پس چرا حالا اسبق؟ اگر به تیم ملی دعوت شوی نخواهی رفت؟

ظریف: نه! این اتفاق نخواهد افتاد.یعنی هیچ‌گاه دیگر به تیم ملی دعوتم نخواهند کرد. به نظرت اگر می‌خواستند در تیم ملی جایی داشته باشم یک هفته قبل از المپیک مرا با بی‌احترامی تمام خط می‌زنند؟ شاید همان زمان باید بیشتر حاشیه داشتم تا شرایط فرق می‌کرد.

تسنیم: هیچ‌وقت سعی نکردی این مسئله را رودررو با بعضی‌ها حل و فصل کنی؟

ظریف: مشکل من همین‌جاست که بعضی دوستان رو بازی نمی‌کنند. می‌فهمی چه می‌گویم؟ چون اگر رو بازی کنند لو خواهند رفت. برعکس که من برای پنهان کاری چیزی ندارم. ولی متاسفانه، برخی بچه‌ها، مسئولین جلوی رویت با احترام برخورد می‌کنند ولی پشت سرت بدترین مسائل را برای آدم به وجود می‌آورند.

تسنیم: به نظم تو این عملکرد تیم ملی در این دوره از لیگ جهانی چگونه خواهد بود؟

ظریف: خیلی سخت است. فعلا فقط همین را می‌توانم بگویم.

تسنیم: از بحثِ برای تو تلخِ تیم ملی بگذریم. مدتی است آکادمی آموزش والیبال فرهاد ظریف را در مشهد راه اندازی کرده‌ای. این فعالیت چقدر موفق بوده و برنامه‌هایت برای توسعه‌اش چیست؟

ظریف: دلم می‌خواست دین خودم را به مربیانم در مشهد ادا کنم. مطمئنا اگر همین آکادمی را در تهران راه اندازی می‌کردم از لحاظ مالی خیلی بیشتر برایم به صرفه بود. ولی هدفم فقط مشهد بود. ابتدا برنامه‌ریزی هایمان برای آموزش در مقطع پایه، نوجوان جوان داشتم که خوب سنگ‌اندازی کردند و نهایتاً حالا تمرکز اصلی آکادمی را آموزش در رده‌ پایه خانم‌ها و آقایان گذاشتیم.

تسنیم: همین دو سه سال پیش با ظهور اسپانسرهای قدرتمند در والیبال مشهد، خیلی‌ها چشم‌انداز والیبال مشهد را بسیار پر فروغ می‌دانستند. اتفاقی که عکس آن حالا با رفتن این اسپانسرها و عدم حضور نماینده‌ای از خراسان در لیگ برتر بیش از پیش به چشم می‌آید.آینده والیبال مشهد را چگونه می‌بینی؟ به تیم‌داری فکر کرده‌ای؟

ظریف: تا آن زمان که خصلت حسادت پابرجا باشد، هیچ اتفاق خوبی در مشهد نخواهد افتاد. مثلاً بازیکنی مثل سعید معروف با پیشنهاد رقم قرارداد خوب به تیم ارومیه می‌رود در حالی که مردم و هیئت و همه و همه حمایتش می‌کنند.

حالا من در زمان تیم میزان بعد از 13 سال با یک رقم قرارداد معمولی به مشهد برگشته بودم ولی هزار حرف و حدیث برایم ساختند. خوب من اگر صاحب چیزی هستم برایش زحمت کشیده‌ام. در مشهد حتی مربی‌ها برای به اصطلاح زیرآب یکدیگر را می‌زنند. اگر هم در ظاهر دست هم را بگیرند فقط تصنعی و نمایشی است. به همه‌ی این دلایل شخصا هرگز وارد ورزش حرفه‌ای مشهد نخواهم شد.

تسنیم: فرهاد ظریف به مربی‌گری فکر می‌کند؟

ظریف: نه.اصلاً. بخواهم کار کنم هم فقط در همان سطح آموزش پایه.

گفت‌وگو از : صادق عسکری

انتهای پیام/