اصطلاح "آتش به اختیار" سخن خلقالساعهای نیست/ عقبه فکری عمیق "آتش به اختیار" در گفتمان انقلاب
رئیس دانشکده اهلبیت دانشگاه اصفهان گفت: اصطلاح آتش به اختیار سخن خلقالساعهای نیست و در بند «م» وصیتنامه امام خمینی (ره) و در گفتمان انقلاب اسلامی عقبه فکری عمیقی دارد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، امیرحسین بانکی پور چهارشنبه شب در نشست خبری پیرامون مفهوم آتش به اختیار فرهنگی، اظهار داشت: رهبر معظم انقلاب عبارت آتش به اختیار را در دیدار با دانشجویان بیان داشتند که بارها مورد تکرار قرار گرفت.
وی افزود: رهبر معظم انقلاب دانشگاه و دانشجو را مکان و بستر مناسبی برای طرح این موضوع دیدند.
رئیس دانشکده اهلبیت دانشگاه اصفهان پیرامون نقش رسانه در جامعه خاطرنشان کرد: در زمینه پرتاب موشکهای ایران به دیرالزور رسانهها ابتکار عمل را به دست گرفتند و بازتاب خوب آنها موجب شد تا احتمال یک تهدید به فرصت بدل شود اما در زمینه آتش به اختیار که بر اساس دو مؤلفه آزادی و استقلال فکری شکل میگیرد، کارکرد مناسبی نداشتند در حالی که این دو مؤلفه جزء علایق اصحاب یک رسانه است.
وی در ادامه گفت: آزادی و استقلال فکری دو رسالتِ اصطلاح آتش به اختیار هستند و آغاز پرداختن به این امر توسط رسانههای اصفهان و تشکیل جلسههای همفکری که با حضور اصحاب رسانه نویدبخش فعالیت موثر رسانهها در این زمینه و الگویی برای کشور است.
بانکی پور خاطرنشان کرد: واژه آتش به اختیار میتوانست انرژی و صف آرایی جدیدی در جامعه شکل دهد در صورتی که اینگونه نشد.
وی ادامه داد: اصطلاح آتش به اختیار سخن خلقالساعهای نیست و در بند «م» وصیتنامه امام خمینی (ره) و در گفتمان انقلاب اسلامی عقبه فکری عمیقی دارد.
وی تصریح کرد: واژه آتش به اختیار برای گروه های خودجوش مردمی واژه ای ذاتی است واین کلمه پیامی خطاب به گروههای در حال نقد شرایط فرهنگی دارد مبنی بر اینکه خودِ شما در راستای موارد مطرح شده آتش به اختیار هستید و انتقادها به خود شما وارد است.
این استاد دانشگاه در ادامه گفت: این کلمه پیامی نیز به سیستمهای فرهنگی دارد بر این مبنا که این سیستمها مختل بوده و تشخیص مصالح آنها درست نیست و همچنین آتش به اختیار برای نهادهای مردمی نیز این پیام را دارد که باید در فعالیتهای خود خلاقیت به خرج دهید.
وی با بیان اینکه در اصطلاح آتش به اختیار خلاقیت یک عنصر کلیدی است، گفت: تمام کارهای موثر فرهنگی در کشور ما سفارشی بوده است و کارهای سلسله مراتبی کمتر به نتیجه رسیده است. به عنوان مثال شهید آوینی در زمینههای فرهنگی مسئولیتی نداشت اما انحرافات زمان خود را تشخیص و یک تنه وارد عرصه فعالیتهای فرهنگی در این راستا شد به نوعی که امروز حتی مخالفان نیز وی را تقدیس میکنند، این نوع کارها از جنس آتش به اختیار است.
بانکی پور ادامه داد: در مثالی دیگر باید بگویم که هیچ کس از حاتمی کیا نخواسته است که فیلمی مانند بادیگارد را بسازد، این افراد به عنوان نهادهای مردمی خود خلا را تشخیص داده و با خلاقیت کمبودها را جبران میکنند؛ و این همان آتش به اختیار فرهنگی است.
وی با بیان اینکه رهبر معظم انقلاب بر این مطلب تاکید کردند که در زمینه آتش به اختیار فعالیت در حوزه فرهنگی منظور است، اظهار داشت: آتش به اختیار از خصوصیات ذاتی یک جنگ نرم است، با دقت در نمونهای مقابله با جنگ نرم متوجه میشویم افراد در جبهه مقابل این نوع جنگ نیز به طور معمول آتش به اختیار هستند.
رئیس دانشکده اهلبیت دانشگاه اصفهان تصریح کرد: استفاده از واژههای جنگ سخت برای جنگ نرم سه دلیل عمده دارد که یکی از آنها محسوس شدن و فهم درست اصلاحات است و از سویی دیگر هر دو نوع جنگ از جنس تهاجم و جهاد است، یکی جهاد نظامی است و دیگری جهاد کبیر.
وی ادامه داد: دلیل سوم این است که ما در جنگی سخت یک تجربه موفق عینی و نه ذهنی داریم که به خوبی روی آن کار شده است، بنابراین بهترین جایگاه برای انتخاب واژه ها را در اختیار داریم.
این استاد دانشگاه در ادامه گفت: هیچگاه هدف، مبانی، اصول و حتی تاکنیک صلح و جنگ را به اختیار فرد قرار نمیدهند، فرماندهی هم دچار اختلال نشده بلکه قرارگاه مشکل پیدا کرده است؛ آنچه میتواند از جانب فرماندهی به اختیار یک افسر جنگ نرم در بیاید، زمان، تکنیک و نحوه جنگ است که اگر لحاظ شود هرج و مرج و بیقانونی رخ نمیدهد.
وی گفت: در جنگ هیچ گاه هدف، اصول، مبانی، تاکتیک و فرماندهی جنگ را به شکل آتش به اختیار نیست، در این ارتباط آنچه میتواند از جانب فرماندهی به اختیار یک افسر جنگ نرم در بیاید، زمان، تکنیک و نحوه جنگ است که اگر لحاظ شود هرج و مرج و بیقانونی رخ نمیدهد.
بانکی پور خاطرنشان کرد: کسی که میخواهد آتش به اختیار عمل بکند باید دارای بصیرت و جسارت باشد، رهبر معظم انقلاب این اصطلاح را به فرد نسبت ندادند بلکه خطاب به هستههای عملی، فکری و جهادی در سرتاسر کشور گفتند.
این استاد دانشگاه درباره علل بیان آتش به اختیار، گفت: ناکارآمدی بخش دولتی در حوزه فرهنگ و رکود بخش مردمی در این زمینه سبب شد تا این اصطلاح از جانب مقام معظم رهبری مطرح شود.
وی در ادامه گفت: اردوهای جهادی را یک نمونه ابتکاری در حرکتهای خودجوش آتش به اختیار میتوان عنوان کرد. این کار ابتدا توسط چند جوان دانشجو انجام شد و به تدریج گسترش پیدا کرد و به صورت منسجم سازماندهی شد، کارهای بسیاری که هماکنون در دستگاههای دولتی در حال اجراست معمولاً در فضای مردمی موفق بوده و مورد الگو گیری قرار گرفته است.
رئیس دانشکده اهلبیت دانشگاه اصفهان افزود: آتش به اختیار به معنای تیری در تاریکی زدن نیست، وحدت، عقلانیت، هدفمند بودن و دارای برنامه بودن لازمه اثربخشی آتش به اختیار است.
وی گفت: جوانان کشور آنقدر که سیاسی و تجاری بار آمدهاند، اهل کار فرهنگی نیستند پس چه کسی میخواهد فرهنگ این کشور را به دست گیرد.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: در تشکیلاتی کردن گروههای خودجوش مردمی باید مراقب بود، گاهی این کار سبب میشود ماهیت آنها به گروههای حاکمیتی تغییر کند، شبکهسازی و داشتن هیئت اندیشه ورزی در گروههای مردمی مؤثر است اما نباید تلاش کرد گروههای مردمی تحت پوشش یک سازمان واحد قرار گیرند.
وی در پایان تصریح کرد: خدمت به دولت گره نخورده است، تا زمانی که شخصیتهای حقوقی فرهنگی بر شخصیتهای حقیقی فرهنگی غلبه داشته باشد، کار فرهنگی پیش نخواهد رفت، در واقع قدرت فرهنگی را نباید به بودجه وابسته کرد.
انتهای پیام/