میتینگ سیاسی در همایش سیاست‌های پولی و ارزی!

سوال مهم و کلیدی این است که چرا آقای اسحاق جهانگیری به جای پرداختن به مشکلات پولی و ارزی کشور نیمی از یک نشست را اختصاص به حمله به کسانی داده که معلوم نیست کیستند و از ورود به مشکلات جدی پولی و ارزی کشور پرهیز کرده است.

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، معاون اول رئیس جمهور در همایش سیاست های پولی و ارزی شرکت کرد و گفت: "وضعیت فعلی اقتصاد زیبنده ملت نیست". او در مورد تولید و اشتغال و سرمایه گذاری و ربط آن با مسائل بانکداری و رویه بانک داران کشور نیز گفت؛ "با نرخ سود بانکی کنونی سرمایه گذاری و تولید بسیار دشوار است". وی همچنین خطاب به مسئولان دستگاه ها نیز اظهار داشت: "در راستای سیاست های اقتصاد مقاومتی قرار بگیرند".(1)

اما روزنامه ایران در خبر صفحه اول خود از این سخنرانی نوشت؛ "برخی از انتخاب و رای مردم عصبانی اند".

روزنامه "ایران" بدون اینکه بگوید مخاطب جهانگیری کیست از قول وی سوتیتر درشت صفحه اول را به این جمله اختصاص داد که وی گفته است؛ "لازم نیست اینقدر آسمان و ریسمان ببافید که بگویید ملت در انتخابات اشتباه کرده اند". (2)

روزنامه اصلاح‌طلب و مدافع اعتدال "اعتماد" هم از سخنرانی جهانگیری در این همایش اقتصادی در صفحه اول  خود با تیتر درشت نوشت؛ "آسمان و ریسمان نبافیم، رای مردم را بپذیریم". (3)

روزنامه "آرمان" ارگان دیگر اصلاح طلبان معتدل و اعتدالگرایان اصلاح‌طلب از قول معاون اول رئیس جمهور در تیتر اول  خود نوشت؛ "عصبانی ها آرامش نمی خواهند".

این روزنامه در سوتیتر این تیتر بزرگ نوشت؛ "روحانی سرگرم شما نمی شود آسمان ریسمان نبافیم رای مردم را بپذیریم". (4)

هر کس که به تیترهای این سه روزنامه به ویژه ارگان دولت در انعکاس سخنرانی جهانگیری نگاهی بیندازد از خود سوال می‌کند این نشست یک میتینگ سیاسی است یا همایش سیاست های پولی و ارزی؟!

سوال مهم و کلیدی این است که چرا آقای اسحاق جهانگیری به جای پرداختن به مشکلات پولی و ارزی کشور نیمی از نشست یاد شده را اختصاص به حمله به کسانی داده که معلوم نیست کیستند و از ورود به مشکلات جدی پولی و ارزی کشور پرهیز کرده است.

و سوال دیگر این است که رسانه های دولت و حامیان آنها چرا همه تیترهای صفحه اول خود را به وجه سیاسی این نشست اختصاص و آن را به صورت یک میتینگ سیاسی واتاب داده‌اند.

پاسخ روشن است مردم و به ویژه صاحبان بنگاه های اقتصادی و فعالان اقتصادی کشور مشکل دارند و دولت تاکنون گامی برای رفع مشکل آنها برنداشته است.

امروز یک ایرانی در هیچ نقطه دنیا به دلیل تحریم های بانکی نمی‌تواند حتی یک دلار یا یک یورو در یک بانک عادی "چنج" کند.

فعالان اقتصادی در مبادلات بانکی هنوز مشکل دارند و کار خود را با هزینه بالا از طریق صرافی ها انجام می‌دهند.

وزیر خزانه داری آمریکا کشور به کشور، بانک به بانک می رود، سر می کشد و با دولت‌ها و شرکت های معظم در مورد تنگ کردن محاصره اقتصادی ایران صحبت می‌کند.

وزیر خارجه آمریکا و نماینده آمریکا در سازمان ملل در روابط عادی ایران با کشورها اخلال نموده و با افتخار هم آن را اعلام می کنند.

چرا باید مقامات دولتی و روزنامه های اصلاح طلب در حالی که اروپا و آمریکا در ایران ستیزی مسابقه گذاشته اند در سانسور حقایق و انحراف افکار عمومی و نیز مخفی کردن دشمنی آنها رقابت کنند؟!

سنای آمریکا و اتحادیه اروپا نه تنها تحریم ها را لغو نکرده اند بلکه هر روز بر حجم آن می افزایند.

معاون اول رئیس جمهور ما زورش به آمریکا و اروپا نمی‌رسد دق و دلی خود را سر یک رقیب و حریف موهوم که رای رئیس جمهور مستقر را به قول آنها انکار می‌کند درمی آورد! چرا باید جهانگیری در بخش سیاسی سخنرانی خود به جای حمله به آمریکا و اروپا، به یک جماعت موهوم و خیالی در داخل حمله کند؟!

جهانگیری و رسانه‌های همسو و همسود آنها انگار نه انگار مملکت در محاصره نظامی آمریکایی‌ها و محاصره اقتصادی غرب است. انگار نه انگار دشمن در فرآیند تولید و اشتغال و سرمایه‌گذاری کشور اخلال می‌کند. انگار نه انگار دارایی‌های بلوکه شده ما را مصادره می‌کند.

چرا دشمنی آمریکا با ملت ایران را با حمله به یک حریف خیالی در داخل پنهان می‌کنند؟ چهار سال این طور گذراندند، چهار سال دیگر هم به همین منوال خواهد گذشت. اما از زیر آوار این حملات یک سوال باقی می‌ماند و آن اینکه؛

بالاخره پاسخ به مطالبات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی مردم و وعده‌هایی که دادید چه می‌شود؟!

آیا مملکت را با نگو و نپرس می‌شود اداره کرد؟

نبض بازار کار و بازار سرمایه و محیط کسب و کار در بورس میزند. همان زمان که آقای جهانگیری در همایش سیاست‌های پولی و ارزی داشت سخن می‌گفت، سهامداران بورس در اعتراض به بسته بودن نماد شرکت‌ها

و حبس سرمایه‌های خود بورس را به هم ریختند و با شکستن شیشه‌ها و پرتاب سطل زباله‌ها اعتراض خود را نشان دادند که با اعزام پلیس 110 غائله ختم شد.

روزنامه "اعتماد" این رویداد مهم را سانسور کرد و عکس رئیس کل بانک مرکزی و وزیر اقتصاد و دارایی و معاون اول رئیس جمهور در همایش سیاست‌های پولی و ارزی را در کنار هم در حالی که کف می‌زدند منعکس کرد و با تیتر درشت بالای سر این عکس نوشت؛ "آسمان و ریسمان نبافیم، رای مردم را بپذیریم"!.

روزنامه "ایران" هم آشفتگی در بورس و اعتراض سهامداران را سانسور کرد و سخنی از آن به میان نیاورد!

آیا با این سانسور کردن ها و پنهان نمودن ها می شود صورت مسئله مشکلات اقتصادی را تغییر داد و یک نشست فنی و تخصصی در مورد سیاست های پولی و ارزی را به صورت یک میتینگ سیاسی انتخاباتی، آن هم پس از پایان انتخابات و روشن شدن نتایج آراء درآورد؟!

پی نوشت ها:

1-رسالت 11 تیر 96

2- ایران، 11 تیر 96

3- اعتماد، 11 تیر 96

4- آرمان، 11 تیر 96

انتهای پیام/

واژه های کاربردی مرتبط
واژه های کاربردی مرتبط