۶ آیه‌ای که ظریف پیش از مذاکرات می‌خواند
ظریف، در همان دیدار با دانش‌آموزان «نیکان»، روایتی علوی را از قول عالمی نقل می‌کند که خواندن شش آیه از قرآن، بلاگردان آدمی در کشاکش زندگی است. به همین دلیل، او هر روز بعد از نماز صبح و نیز پیش از مذاکرات هسته‌ای، این شش آیه را می‌خواند.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، در همان روزهایی که محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه، جلسات مذاکرات هسته ای را تا رسیدن به نتیجه بُرد بُرد، پیش می‌برد، خاطراتی از وی در جمع تعدادی از دانش آموزان مدرسه نیکان منتشر شد که به سرعت در شبکه های اجتماعی دست به دست گردید.
آن روز ، ظریف برای دانش آموزان، آیاتی از قرآن را شاهد مثال آورد که نشان دهد منطق دیپلماسی ما در مذاکرات، بر مبنای «قول لیّن»ی است که سفارش خدا به موسای پیامبر است در مواجهه با فرعون طاغی.
دکتر محمد جواد ظریف به تعبیر مقام معظم رهبری، انسان متدینی است. (1) خودش نیز بر اساس آنچه در کتاب «آقای سفیر»ش آورده: در سال‌هایی که از نیویورک به تهران بازگشته بود، مسوولان دبیرستان علوی از او برای سخنرانی در اعیاد مذهبی دعوت می‌کرده‌اند. او نه تنها با معارف دینی بیگانه نیست بلکه نسبت به برخی رهنمودهای دینی بسیار مقیّد است.
در همان دیدار با دانش‌آموزان، روایتی علوی را از قول عالمی نقل می‌کند که خواندن شش آیه از قرآن، بلاگردان آدمی در کشاکش زندگی است. به همین دلیل، او هر روز بعد از نماز صبح و نیز پیش از مذاکرات هسته ای، این شش آیه قرآن را می خواند؛ آیاتی که حتی اگر خواننده آن هم بخواهد خودش را در مهلکه بیندازد خدا مانع خواهد شد.(2)
سند روایتی که ظریف از قول آن عالم نقل کرده، در بحارالانوار مرحوم مجلسی به شکل زیر آمده است:
عن مَوْلَانَا أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السّلام قَالَ: مَنْ قَرَأَ هَذِهِ الْآیَاتِ السِّتَّ فِی کُلِ غَدَاةٍ کَفَاهُ اللَّهُ تَعَالَى مِنْ کُلِّ سُوءٍ وَ لَوْ أَلْقَى نَفْسَهُ إِلَى التَّهْلُکَةِ وَ هِیَ:
از امیر المؤمنین علیه السّلام روایت شده هر کس این شش آیه را هر روز صبح بخواند، خدای متعال او را از هر بدی کفایت می کند؛ هر چند او خود را به هلاکت انداخته باشد و این آیات عبارتند از:
1. قُل لَّن یُصِیبَنَا إِلَّا مَا کَتَبَ اللَّـهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا وَعَلَى اللَّـهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿التّوبة: ٥١﴾
بگو: «هیچ حادثه‌ای برای ما رخ نمی‌دهد، مگر آنچه خداوند برای ما نوشته و مقرّر داشته است؛ او مولا (و سرپرست) ماست؛ و مؤمنان باید تنها بر خدا توکّل کنند!»
2. وَإِن یَمْسَسْکَ اللَّـهُ بِضُرٍّ فَلَا کَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَإِن یُرِ‌دْکَ بِخَیْرٍ فَلَا رَ‌ادَّ لِفَضْلِهِ یُصِیبُ بِهِ مَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّ‌حِیمُ ﴿یونس: ١ ٧﴾
اگر خداوند زیانی به تو برساند، هیچ کس جز او نمی‌تواند آن را برطرف سازد! و اگر خیری به تو رساند، او بر همه چیز تواناست؛ (و از قدرت او، هرگونه نیکی ساخته است.)
3. وَمَا مِن دَابَّةٍ فِی الْأَرْ‌ضِ إِلَّا عَلَى اللَّـهِ رِ‌زْقُهَا وَیَعْلَمُ مُسْتَقَرَّ‌هَا وَمُسْتَوْدَعَهَا کُلٌّ فِی کِتَابٍ مُّبِینٍ ﴿هود: ٦﴾
هیچ جنبنده‌ای در زمین نیست مگر اینکه روزی او بر خداست! او قرارگاه و محل نقل و انتقالش را می‌داند؛ همه اینها در کتاب آشکاری ثبت است! [= در لوح محفوظ، در کتاب علم خدا]
آن روز ، ظریف برای دانش آموزان، آیاتی از قرآن را شاهد مثال آورد که نشان دهد منطق دیپلماسی ما در مذاکرات، بر مبنای «قول لیّن»ی است که سفارش خدا به موسای پیامبر است در مواجهه با فرعون طاغی.
4. وَکَأَیِّن مِّن دَابَّةٍ لَّا تَحْمِلُ رِ‌زْقَهَا اللَّـهُ یَرْ‌زُقُهَا وَإِیَّاکُمْ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿العنکبوت: ٦ ﴾
چه بسا جنبنده‌ای که قدرت حمل روزی خود را ندارد، خداوند او و شما را روزی می‌دهد؛ و او شنوا و داناست.
5. مَّا یَفْتَحِ اللَّـهُ لِلنَّاسِ مِن رَّ‌حْمَةٍ فَلَا مُمْسِکَ لَهَا وَمَا یُمْسِکْ فَلَا مُرْ‌سِلَ لَهُ مِن بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿فاطر: ٢﴾
هر رحمتی را خدا به روی مردم بگشاید، کسی نمی‌تواند جلو آن را بگیرد؛ و هر چه را امساک کند، کسی غیر از او قادر به فرستادن آن نیست؛ و او عزیز و حکیم است!
6. وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ لَیَقُولُنَّ اللَّـهُ قُلْ أَفَرَ‌أَیْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ إِنْ أَرَ‌ادَنِیَ اللَّـهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ کَاشِفَاتُ ضُرِّ‌هِ أَوْ أَرَ‌ادَنِی بِرَ‌حْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِکَاتُ رَ‌حْمَتِهِ قُلْ حَسْبِیَ اللَّـهُ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ ﴿الزّمر: ٣٨﴾
و اگر از آنها بپرسی: «چه کسی آسمانها و زمین را آفریده؟» حتماً می‌گویند: «خدا!» بگو: «آیا هیچ درباره معبودانی که غیر از خدا می‌خوانید اندیشه می‌کنید که اگر خدا زیانی برای من بخواهد، آیا آنها می‌توانند گزند او را برطرف سازند؟! و یا اگر رحمتی برای من بخواهد، آیا آنها می‌توانند جلو رحمت او را بگیرند؟!» بگو: «خدا مرا کافی است؛ و همه متوکّلان تنها بر او توکّل می‌کنند!»
حَسْبِیَ اللَّـهُ لَا إِلَـهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَهُوَ رَ‌بُّ الْعَرْ‌شِ الْعَظِیمِ وَ أَمْتَنِعُ بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوَّتِهِ مِنْ حَوْلِهِمْ وَ قُوَّتِهِمْ وَ أَسْتَشْفِعُ بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ وَ أَعُوذُ بِمَا شَاءَ اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.(3)
پی‌نوشت‌ها:
1. بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام، تاریخ: 2 تیر 1394
2. خبرگزاری ایرنا؛ کد خبر: 81504400 (4505281)
3. بحار الأنوار ج83 ص 337
منبع:تبیان
انتهای پیام/