راز مردان خمره‌ای ۳ هزارساله در بروجرد/ گور خمره‌های اشکانی سر از خاک بیرون آوردند
کشف تعدادی خمره شکسته و استخوان‌های پوسیده در بخش جنوبی تپه گردشگری "چغا" بروجرد احتمال وجود تمدنی ۳۰۰۰ ساله را قوت بخشید.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از بروجرد، روز گذشته و در جریان خاک‌برداری شهرداری در بخش جنوبی تپه گردشگری "چغا" بروجرد تعدادی سفال قدیمی و تکه استخوان پوسیده سر از خاک بیرون آوردند که ادامه کار خاک‌برداری توسط اداره میراث فرهنگی بروجرد متوقف شد.
پس از این اکتشافات کارشناسان اداره میراث فرهنگی بروجرد برای بررسی به محل اعزام شدند که پس از بازدید میدانی اظهارنظر اولیه خود را مبنی بر شباهت این کشفیات با گور خمره‌های اشکانی اعلام کردند که خبر از تمدنی 3000 ساله در این منطقه می‌دهد.
هر چند هنوز اعلام نظر قطعی برای تایید صحت عمر این کشفیات بسیار زود است و لازم است برای تائید و یا رد این نظریه و همچنین احتمال وجود قطعات دیگر سفال که بخش‌هایی از خمره‌های احتمالاً شکسته است، بررسی‌های کارشناسی دقیق‌تری صورت پذیرد، اما در صورت تائید این کشفیات مشخص می‌شود که تمدنی چندین هزارساله در این منطقه وجود داشته است.
حجت‌الله یارمحمدی رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری بروجرد در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم با اشاره به کشف تعدادی خمره شکسته در تپه چغا بروجرد اظهار داشت: اظهارنظر اولیه کارشناسان این است که این قطعات مربوط به "گور خمره" مشهور است اما این اظهارنظر اولیه است و نیازمند کاوش‌های دقیق و گمانه‌زنی‌های بیشتر است و صحت آن در حال حاضر تائید و یا رد نمی‌شود.
وی افزود: سابقه سکونت در بروجرد قریب به 9 هزار سال است بنابراین یافتن چنین اشیائی با قدمت حدود 2500 ساله در لایه‌های تاریخی کشف عجیبی نیست و برای اظهارنظر قطعی در این موضوع لازم است بررسی‌های دقیقی انجام شود بنابراین عملیات خاک‌برداری توسط شهرداری متوقف‌شده تا در اسرع وقت کارشناسان به منطقه اعزام شوند تا ابعاد بررسی‌ها مشخص شود و اطلاعات دقیق‌تری استخراج‌شده و در اختیار مردم قرار گیرد.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری بروجرد بابیان اینکه این کشفیات شامل چندتکه سفال شکسته و مقداری استخوان است، عنوان کرد: تپه چغا یک منطقه کاملاً طبیعی است و باستانی نیست و تاکنون نشانه‌هایی که گواه وجود سکونت در قدیم در این منطقه باشد کشف نشده است و این کشفیات نیز در جوار تپه چغا به‌دست‌آمده که یک رودخانه دائمی در آن مسیر وجود دارد و احتمال اینکه درگذشته یک روستا و یا قبرستانی در آن منطقه بوده وجود دارد چراکه در کنار هر رودخانه‌ای احتمال تجمع انسان‌ها وجود داشته و بسیاری از شهرها و روستاها به دلیل اهمیت آب در کنار شریان‌های آبی بناشده است.
اما به‌رغم احتمال وجود چنین تمدن اصیل و باستانی در این منطقه هنوز هم تدابیری برای حفاظت از آن اندیشیده نشده و منطقه همچنان برای عموم عبور آزاد است.
انتهای پیام/