مرثیه‌ای برای تیم فوتبال امید/ المپیک که هیچ، در آسیا هم حرفی برای گفتن نداریم
ناکامی اخیر تیم فوتبال امید و عدم راهیابی به مسابقات قهرمانی آسیا بار دیگر نگران‌مان کرد، نگران اینکه حالا در آسیا هم حرفی برای گفتن نداریم.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، تیم فوتبال امید ایران که برای حضور در رقابت‌های قهرمانی زیر 23 سال آسیا به بیشکک قرقیزستان رفته بود، در نخستین بازی مقابل میزبان رقابت‌ها به برتری دو بر یک رسید، اما شب گذشته با شکست دو بر صفر برابر عمان از این رقابت‌ها حذف شد. امیرحسین پیروانی پس از پایان این دیدار ابراز امیدواری کرد که تیمش به عنوان برترین تیم دوم این رقابت‌ها راهی مرحله بعد شود، اما نتایج سایر تیم‌ها رأی به حذف ایران داد.
تیم امید در حالی که از این رقابت‌ها حذف شد که تیم‌هایی مانند فلسطین، مالزی، ویتنام و عراق که جزو تیم‌های درجه دو و سه آسیا محسوب می‌شوند، به مرحله اصلی راه یافتند. حذف امیدها از این مسابقات قطعا زنگ خطری برای فوتبال ایران خواهد بود، اما چرا کار تیم امید به اینجا کشیده شد؟
1-تیم امید در حالی در مسابقات قهرمانی زیر 23 سال شرکت کرد که امیرحسین پیروانی حدود 40 روز قبل از آغاز این رقابت‌ها سرمربی این تیم انتخاب شد. شاید توجیه هیئت رئیسه و کمیته فنی فدراسیون فوتبال این بود که پیروانی دو سال سرمربی جوانان بوده و می‌تواند بهترین گزینه برای هدایت تیم امید باشد، اما وقتی تیمی می‌خواهد در چنین رقابت‌هایی حضور پیدا کند، حداقل نیاز است که سرمربی چند ماه با شاگردانش کار کرده و آشنا شود. تیم امید خیلی دیر تشکیل شد و با بازی‌های تداکاتی کم در این مسابقات شرکت کرد. شاید یکی دیگر از دلایل این موضوع این بود که فدراسیون می‌خواست فردی را به عنوان سرمربی انتخاب کند که رابطه خوبی با کی‌روش داشته باشد چرا که پس از جلسه هیئت رئیسه مهدی تاج اعلام کرد سرمربی تیم امید با هماهنگی و تایید کی‌روش انتخاب می‌شود. چون تیم جوانان با پیروانی درگیر مسابقات جام جهانی بود انتخاب او به بعد از این رقابت‌ها موکول شد آن هم در حالی که زمانی نمانده بود.
2- باشگاه‌های لیگ برتری از جمله استقلال بازیکنان خود را در اختیار تیم امید قرار ندادند و شاید دست پیروانی برای این رقابت‌ها بسته بود. در این میان، نباید از ضعف فدراسیون فوتبال گذشت که می‌توانست با تعامل میان باشگاه‌ها و تیم امید، این مشکل را حل کرده و سه بازیکن استقلال هم در تیم امید حضور پیدا کنند. عدم تعامل بین باشگاه‌ها و تیم امید همواره وجود داشته و جالب اینکه این بار منصوریان بازیکنانش را تیم امید نداد در حالی که همواره حرف از منافع ملی می‌زند. آیا اگر کی‌روش سرمربی تیم بود منصوریان باز هم بازیکنانش را نمی‌داد؟
3- همانطور که اشاره کردیم، پیروانی دو سال سرمربی جوانان بود و این تیم را به جام جهانی برد، اما نتایج جوانان در جام جهانی خوب نبود و حذف شد. اینکه انتخاب یک مربی صرفا به خاطر صعود تیم جوانان به جام جهانی باشد، ملاک خوبی نبود. حذف تیم امید در این رقابت‌ها دومین ناکامی اخیر پیروانی بود. باید دید فدراسیون پای این انتخابش می‌ایستد یا خیر.
4- تیم امید برخلاف سایر تیم‌ها با تیم زیر 20 سال خود در این رقابت‌ها شرکت کرد. پیروانی بارها در صحبت‌های خود اشاره کرده که تصمیم کمیته فنی و کارلوس کی‌روش این بود که بازیکنان جوان در این رقابت‌ها تجربه کسب کرده و آماده حضور برای مسابقات انتخابی امید باشند، اما شکست برابر عمان که تیم درجه دو آسیاست، برای فوتبال ایران عقب‌گرد محسوب می‌شود و قابل قبول نیست. تاکنون حضور در المپیک برای تیم امید رویا بود حالا موفقیت در آسیا هم برایمان در حال تبدیل شدن به رویاست و تیم امید در آسیا حداقل در این مقطع زمانی و در حضور تیم‌هایی نظیر عمان، فلسطین، مالزی و .. حرفی برای گفتن نداشت.
مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال و سایر مسئولان این فدراسیون بارها به موفقیت تیم‌های پایه در رده‌های مختلف اشاره می‌کردند و اینکه تیم‌های نوجوانان و جوانان نتایج قابل قبولی را کسب کرده‌اند، اما صرفا صعود به جام جهانی نمی‌تواند ملاکی برای موفقیت باشد. باید دید نسخه جدید فدراسیون فوتبال برای تیم امید چه خواهد بود و آیا این تیم حفظ می‌شود و در صورت حفظ با همین کادر به کارش ادامه خواهد داد یا خیر.
انتهای پیام/