بی‌رونقی بازار کتاب‌های صوتی کودکان در آلمان/ فرانسوی‌ها گوی سبقت را ربودند
رایزن فرهنگی ایران در آلمان از کاهش علاقه خانواده‌های این کشور به کتاب‌های صوتی تولید شده برای گروه سنی کودکان در این کشور خبر داد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، توسعه شرط بقا و حیات یک جامعه است. دنیای امروز با سرعت در حال حرکت و تکامل است، در چنین شرایطی موفقیت از آن جوامعی است که همگام با این تحولات حرکت می‌کند. در دنیای رقابتی امروز برای عقب نماندن از قافله پیشرفت و توسعه،کشورها یا باید توان اقتصادی بالایی داشته باشند و یا سرمایه‌های فکری خویش را دستمایه پیشرفت و توسعه خود سازند. به نظر می‌رسد اقتصاد دانش‌محور در کشورهای جهان سوم که توان اقتصادی ضعیف‌تری در مقایسه با جوامع توسعه یافته دارند نقش مؤثرتری در پیشرفت و تحول جامعه به عهده دارد. یکی از مشکلاتی که در بیشتر کشوهاری جهان سوم و در حال توسعه وجود دارد، پدیده فقر مطالعاتی است که تهدید بزرگی برای کشورها به شمار می‌آید. هرچند کاهش تدریجی زمان مطالعه در حال حاضر یکی از دغدغه‌های اصلی در برخی از کشورهای توسعه‌یافته نیز هست، اما مسئولان در چنین جوامعی تلاش دارند تا با استفاده از راهکارهای مختلف بین نسل جدید و کتاب آشتی بیشتری ایجاد کنند.
سیدعلی موجانی، رایزن فرهنگی ایران در آلمان، در گفت‌وگو با تسنیم، در همین رابطه به میزان مطالعه و ذائقه کتابخوانی آلمانی‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید: مسئله کتاب در آلمان به صورت جدی مطرح است. کماکان دانش‌آموزان آلمانی، مدارس، والدین، مهدهای کودک و... ترجیح می‌دهند که بیشتر از نسخه مکتوب کتاب‌ها استفاده کنند نه کتاب‌های گویا و ... زیرا این دسته از تولیدات در سنین پایین ارتباط نوشتاری را از کودک می‌گیرد و دامنه لغات او را پایین می‌آورد. نوع مطالعه با استفاده از نسخه مکتوب سبب می‌شود که بچه‌ها با واژگان تازه آشنا شوند و نحوه نگارش آنها را یاد بگیرند، به همین دلیل اصلاً به سمت کتاب‌های گویا نرفته‌اند.
او ادامه می‌دهد: کار دیگری که عموماً انجام می‌دهند این است که تلاش می‌کنند که لغت‌های کلیدی کیبرد را در بیاورند و آن لغات را با اشکالی که آن لغت را معنا می‌کند، به بچه‌ها نشان دهند و سعی کنند که کلمات را با استفاده از تصاویر به بچه‌ها یاد دهند. خواندن برای آنها مهم است و متن‌خوانی به عنوان یک موضوع جدی و جذاب مطرح است و حاضر نیستند آن را از دست دهند. از سوی دیگر، بودجه مناسبی برای این امر و بالا بردن سرانه کتاب و خرید کتاب دارند.
رایزن فرهنگی ایران در آلمان به طرح‌های اجرا شده از سوی دولت و مسئولان برای ارتقای میزان کتابخوانی در کودکان اشاره می‌کند و می‌افزاید: طرح‌های مختلفی برای این منظور اجرا می‌شود؛ از جمله اینکه سعی می‌کنند فضایی به عنوان شهر مینیاتوری با محوریت داستان‌های مختلف راه‌اندازی کنند. این شهر یا پارک یا موزه در واقع مکانی است که داستان کتاب در آن اتفاق افتاده است. بچه‌ها با خواندن کتاب وارد این فضای خیالی که در ذهنشان هست، می‌شوند و در واقعیت نیز در چنین لوکیشینی قرار می‌گیرند و همان نقش‌ها را بازی می‌کنند؛ به همین خاطر بیشتر تلاش دارند رابطه بین تخیل و واقعیت ذهن کودک را از طریق این گونه برنامه‌ها اجرا کنند.
موجانی به علاقه گروه‌های مختلف سنی برای انتخاب کتاب اشاره و اضافه می‌کند: داستان‌های متنوعی برای سنین مختلف در نظر گرفته می‌شود که بنا به سن آنها با هم متفاوت است. طبیعی است که برای سنین پایین‌تر داستان‌هایی که با فرهنگ، تاریخ و جغرافیای خودشان نزدیک است؛ به عبارت دیگر بومی است، مورد توجه قرار می‌گیرد و انتخاب می‌کنند و در سنین بالاتر سعی می‌کنند که آنها را با فرهنگ‌های مختلف دیگر ملل آشنا کنند. داستان‌های کشورهای دیگر و داستان‌خوانی برای بچه‌ها از افسانه ملل یکی از اولویت‌ها و برنامه‌های جدی است. شهرداری‌ها برایش هزینه می‌کنند و افرادی را استخدام می‌کنند تا داستان‌های ملل را ترجمه و آنها را به خانواده‌ها نشان می‌دهند و برای بچه‌ها می‌خوانند و به این ترتیب تفاوت‌های فرهنگی را به کودکان و نوجوانان نشان می‌دهند و به آنها آموزش می‌دهند که در دیگر ملل و کشورها چه اتفاقاتی می‌افتد.
به گفته او؛ مسئولان و مربیان روش‌های کار متنوعی برای افزایش علاقه کودکان به کتاب به کار می‌گیرند. به عنوان نمونه، قصه‌گویی در مهدکودک‌ها از روی کتاب و خواندن متن، نشاندن بچه‌ها دور هم روی زمین و اجرای داستان به صورت نمایشی با کمک بچه‌ها و دیالوگ‌ها را به همراه عکس‌ها نشان دادن از جمله کارهایی است که در این زمینه انجام می‌شود.
موجانی همچنین به سرانه مطالعه برای گروه سنی کودک و نوجوان اشاره می‌کند و می‌افزاید: من الان آمار دقیقی از میزان مطالعه گروه‌های سنی کودک و نوجوان در آلمان ندارم، اما فکر می‌کنم آلمانی‌ها در قیاس با کشور همسایه، فرانسه با درصد کمتری مطالعه می‌کنند. معمولاً بزرگسالان روزی حدود یک ساعت و نیم مطالعه می‌کنند. فکر می‌کنم که شاخص مطالعه در روز برای کودکان تقریباً نیم ساعت در روز باشد که بچه‌ها را برای مطالعه در مهدکودک‌ها به این کار مجبور می‌کنند. مطالعه برای بچه‌هایی که نمی‌توانند الفبا را بخوانند، به صورت تصویری است و طبیعی است که همین روند در مدارس برای گروه‌های سنی بزرگتر نیز اجرا می‌شود.
انتهای پیام/
