کشمیر؛ نفوذ القاعده در جریانهای مبارز یا نفوذ سیستمهای امنیتی
در پی شائبههای به وجود آمده مبنی بر نفوذ القاعده در جریانهای مبارز و آزادیخواه کشمیر به جاست بررسی کنیم که آیا این فرضیه صحت دارد و یا در حقیقت با نفوذ سیستمهای امنیتی روبرو هستیم.
دفتر منطقه ای خبرگزاری تسنیم - چندی پیش با انتشار اعلامیه شکلگیری شاخه رسانهای حرکت "انصار غزوة الهند" تحت عنوان "الحر" در شبکههای رسانهای وابسته به القاعده، سناریوی نفوذ القاعده به کشمیر بیش از پیش تقویت گرفت اما این سناریو مخالفینی جدی نیز دارد. در این میان «ذاکر موسی» شاهکلید حل معمای القاعده در کشمیر است؛ کسی که در بیانیه مذکور نام او بعنوان رهبر این حرکت عنوان میشود. اینکه ذاکر موسی کیست و از کجا سر برآورده را باید در ماجراهای سال 2015 جستجو کرد؛ رخدادهایی که به صراحت از آن، در بیانیه مذکور تحت عنوان «مرحلهای جدید از بیداری و جهاد» در کشمیر یاد شده است.
همه چیز از شهادت برهان وانی در سال 2015 آغاز شد. برهان وانی، فرمانده میدانی و محبوب حرکت حزب المجاهدین در کشمیر بود که در جریان درگیری با نیروهای امنیتی هندی در سال 2015 به همراه دو نفر از همراهان خود به شهادت رسید. سالهای منتهی به 2015، از برهان وانی چهرهای جذاب در میان مردم کشمیر ساخته بود. جوانی تحصیلکرده، مقید به آداب شریعت، خوش سیما، آرام و به دور از نگاههای افراطی دینی و مذهبی. کسی که خود را به لباس مبدل نیروهای هندی در میآورد و عکسهایش را در شبکههای اجتماعی به اشتراک میگذاشت.
برهان، نمادی از نسل جوان در هم شکسته شده کشمیری بود که تمام دستگاههای امنیتی هندی را گرفتار خود کرده بود. حتی وقتی که برهان به شهادت رسید، به اذعان مقامات هندی، نیروهای امنیتی اطلاعی از حضور وی در محل درگیری نداشتند و تنها تصور میکردند که برخی از مجاهدین کشمیری را به دام انداختهاند. با شهادت برهان، حزب المجاهدین جوانی از همرزمان و دوستان نزدیک او را به عنوان فرمانده میدانی خود برگزید: «ذاکر موسی». ذاکر موسی هم از نسل همان جوانان تحصیلکرده کشمیری بود که رو به مبارزه مسلحانه علیه هندوستان آورده بودند. او که دانشجوی مهندسی در یکی از دانشگاههای هندوستان بود، در زمان تعطیلی دانشگاهش در سال 2013، به کشمیر بازگشت و آنجا بود که جذب حرکت حزب المجاهدین شد.
حدفاصل 2015 تا 2016 ذاکر موسی فرمانده میدانی حزب المجاهدین بود اما در سال 2016 کم کم زمینههای اختلاف میان او و حزب و همچنین دیگر چهرههای سیاسی معارضه کشمیری به وجود آمد. پیامهای صوتی و تصویری که از او منتشر میشد، کم کم رنگ و بوی اسلامی میگرفت تا اینکه در خلال یکی از پیامهایش اظهار داشت که هدف از جهاد و مبارزه نه آزادی کشمیر و نه الحاق کشمیر به پاکستان بلکه هدف تنها تشکیل حکومت اسلامی در ایالت جامو و کشمیر و اجرای شریعت اسلامی است. این اظهارنظر با واکنش سران معارضه سیاسی کشمیر یعنی «کنفرانس حریت» روبرو شد و ذاکر موسی نیز در پیام بعدی خود ضمن حمله به رهبران حرکت سیاسی کشمیر و کنفرانس حریت، آنان را تهدید به قتل و مرگ کرد.
در سال 2016 ذاکر موسی حرکتی تحت عنوان انصار غزوة الهند را شکل داد و رسما از حزب المجاهدین جدا شد. او ادعا میکند که اعضای این حرکت مجاهدینی هستند که تا کنون در گروههایی مانند حزب المجاهدین و لشکر طیبه و .. حضور داشتند اما اینک با ذاکر موسی همراه شدهاند. اجرای شریعت اسلامی و تاکید بر اقامه حکومت اسلامی، شاهبیت موضعگیریهای ذاکر موسی در این دو سال بوده است تا جایی که آنها رسما اعلام کردند کسی حق ندارد بر روی جنازه شهدای این حرکت پرچم پاکستان را بیندازد و تنها پرچم منقش به کلمه لا اله الا الله باید بر جنازههایشان انداخته شود.
ذاکر موسی که بیاطلاعی او از ادبیات دینی و مذهبی بسیار روشن بود، دیگر در تمام پیامهای خود تلاش میکند ترجمه روایتی یا آیه ای از قرآن را بخواند، بدون اینکه متن اصلی و عربی روایت مذکور را مورد اشاره قرار دهد. ادبیات تکفیری نیز کمکم در میانه موضعگیریهای او مشاهده میشود؛ خصوصا جایی که توجیه حملات خود به نیروهای پلیس کشمیر را انجام میدهد ادعا میکند که هر کسی که با کفار همراهی کند از نظر ما کافر است و مورد حمله قرار خواهد گرفت. البته او و حرکت متبوعش هنوز در موضعگیریهای خود تعرضی به پیروان مذاهب دیگر و نیز ادیان دیگر نداشته است. وی در پیامهای ویدئوییاش پیش از جدا شدن از حرکت حزب المجاهدین از همراهی شیعیان با حرکت آزادی کشمیر تمجید کرده بود از این رو اگر چه ادبیات تکفیری در سخنان او دیده میشود ولی همچنان این تکفیر در بستر سیاسی جریان دارد و نه اعتقادی. نکته مهم دیگر گسترش بهرهگیری از شبکههای مجازی توسط این گروه جدیدالتاسیس است که در میان گروههای مبارز کشمیری کمتر سابقه داشته است؛ تا جایی که ذاکر موسی در خلال یکی از پیامهایش، رسما از مردم درخواست میکند تا اطلاعات مربوط به حضور نیروهای هند یا وابستگان آنها را از طریق شبکههای مجازی به اطلاع آنها برسانند تا بتوانند علیهشان اقدام کنند.
انتشار بیانیه شکلگیری شاخه رسانهای الحر توسط شبکههای وابسته به القاعده باعث شد تا معروفترین چهره مبارز نظامی علیه هند، یعنی «صلاحالدین» فرمانده حرکت حزب المجاهدین که در کشمیر تحت کنترل پاکستان مستقر است به این بیانیه واکنش نشان دهد. صلاحالدین که از نظر دولت هندوستان تروریست شماره یک بر شمرده میشود، ضمن اشاره تلویحی به بیانیه منتشره از سوی «انصار غزوة الهند» اذعان داشت که مسئله کشمیر هیچ ارتباطی با جریانهای جهاد جهانی مانند داعش و القاعده ندارد. او در این موضعگیری که در قالب پیامی ویدئویی در روز پنجشنبه 5 مرداد منتشر شد تاکید کرد که این جریانها در سوریه و عراق و ... اقدام به ریختن خون مسلمانان کردهاند و در مقابل هیچ حمله به دشمنان حقیقی امت اسلام نکردهاند . وی تاکید کرد حرکت آزادی کشمیر جایی برای این جریانها ندارد؛ حرکتی که به زعم او بر سه پایه اسلام، آزادی و وحدت بنا شده است. صلاحالدین عملا در این پیام ذاکر موسی را متهم به ارتباط با سرویسهای امنیتی هندوستان کرد که تلاش میکنند در صفوف مجاهدین اسلام رخنه و اختلاف ایجاد کنند.
همچنین روز جمعه 6 مرداد رهبران سرشناس معارضه کشمیری آقای سید علی شاه گیلانی، میرواعظ عمرفاروق و یاسین ملک با انتشار بیانیهای تاکید کردند که کشمیر جایی برای حرکتهای جهادی جهانی مانند القاعده و داعش نیست. در بیانیه مذکور آمده است که القاعده و داعش دستشان به خون بیگناهان در هر سنی در جای جای دنیا مانند سوریه و افغانستان و عراق آغشته است.
شائبهها و تشکیکها در مورد ذاکر موسی و حرکت انصار غزوة الهند بسیار زیاد است،ولی از دیگر سو نمیتوان به ضرس قاطع قائل به نظریه توطئه شد چه آنکه گسترش تفکر جهادی تکفیری جزئی از واقعیت جهان اسلام است. فارغ از اینکه واقعا در پشت پرده این حرکت چه کسانی قرار دارند، آنچه مهم است آینده پیش روی کشمیر است که به نظر میرسد با افزایش تنشها میان انصار غزوة الهند از سویی حرکت حزب المجاهدین و کنفرانس حریت از دیگر سو، همراه باشد.
منتفع اصلی این تنشها دولت مرکزی هندوستان است که از سویی شواهد مثالهایی قوی برای آنچه که او تروریسم در کشمیر مینامد، برای عرضه به فضای رسانهای بینالمللی در دست خواهد داشت و دیگر سو شکاف ایجادشده میان معارضه سیاسی یا نظامی کشمیر منجر به تقویت موضعش در کشمیر خواهد شد. شرایط خطرناکتر زمانی میتواند رخ بدهد که بخشی از بدنه شیعیان کشمیر در شرایطی مشابه عراق و افغانستان، به اتهام سکوت در برابر ظلمهای حکومت هندوستان در کشمیر و یا همراهی با اشغالگران، مورد تعرض چنین جریانهای جدیدی قرار گیرند.
در چنین فضایی به نظر میرسد برای شیعیان کشمیر جلوگیری از چنین آینده محتملی نه در پناه بردن به حکومت جائر هندوستان، که موضعگیری اصولی و بنیادین در برابر ظلمهای روا داشته شده به مردم کشمیر و نیز همراهی با جریانهای معارض کشمیر در رویارویی با تفکرات افراطی است؛ تفکراتی که میتواند هر زمان آتشی به مراتب سوزانتر به خرمن کشمیر بیندازند.
گزارش ارسالی از روحالله رضوی
انتهای پیام/.