کسی به سیچلو و شاگردانش کاری نداشته باشد، نیت مهم است!

به گزارش خبرگزاری تسنیم، برخی اتفاقات را در والیبال ایران نمی‌توان فراموش کرد. اتفاقاتی مثل شکست تیم ملی ایران با هدایت پارک کی وون مقابل قطر در سال 2005، شکست تیم ملی ایران مقابل ژاپن در فینال مسابقات قهرمانی آسیا در سال 2009 مانیل، رتبه ششم ایران در بازی‌های آسیایی 2006 قطر در حالی که عربستان به مدال برنز رسید و یا شکست‌های اخیر ایران در لیگ جهانی 2017 به سختی قابل فراموش شدن هستند.

یک بازی دیگر را هم باید به لیست فوق اضافه کرد و آن شکست 3 بر 2 تیم امید ایران مقابل اندونزی در مسابقات قهرمانی آسیاست. تیم امید ایران با هدایت خوان سیچلو که در مسابقات قهرمانی اسیا در اندونزی حضور دارد در یک بازی سرنوشت ساز مقابل میزبان در حالی که 2 ست از حریف خود پیش بود با نتیجه 3 بر 2 شکست خورد و نتوانست به جمع 4 تیم نهایی راه پیدا کند.

اندونزی تا کنون 9 دوره به صورت نا منظم و چند سال در میان در مسابقات قهرمانی مردان آسیا حضور داشته که شاهکار آنها 4 عنوان ششمی در سال‌های 1975، 1991، 1999 و 2009 بوده است. تیم ملی اندونزی با 12 امتیاز در کنار کاستاریکا، کلمبیا، الجزایر، تایلند، گواتمالا و شیلی در رنکینگ فدراسیون جهانی، چهل و یکم است و می‌توان گفت که در مجموع جایگاهی در والیبال آسیا ندارد.

پیروزی اندونزی مقابل ایران، موجی از شادی و خوشحالی در این کشور به راه انداخت. سرمربی تیم ملی والیبال اندونزی گفت: بازی بسیار سختی را با پیروزی پشت سر گذاشتیم و این برای ما و مردم اندونزی بسیار خوشحال‌ کننده است. در دو ست اول کمی ناامیدانه کار کردیم اما بازیکنان در ادامه باور کردند که می‌توانند برنده باشند و البته نقش مردمی که در سالن تشویق‌مان کردند هم نباید از یاد برد.

در این دیدار تیم والیبال زیر 23 سال ایران در مجموع پنج ست 108 امتیاز گرفت. که در این میان 60 امتیاز از حمله، 20 امتیاز از دفاع، 7 امتیاز مستقیم از سرویس و 21 امتیاز از خطاهای فردی تیم اندونزی بدست آورد. در آن طرف میدان اندونزی در مجموع 102 امتیاز بدست آورد. آن‌ها 48 امتیاز از حمله، تنها 7 امتیاز از دفاع، 9 امتیاز از سرویس مستقیم و 28 امتیاز از خطاهای بازیکنان ایران برای خود ثبت کردند.

خوان سیچلو، سرمربی تیم امید ایران نیز گفت: از همان ابتدا گفته بودم براى کسب تجربه و یادگیرى به این مسابقات آمدیم. اگر تیم ما برای قهرمانی برنامه‌ریزی کرده و به اندونزی آمده بود، من مسئولیت شکست را می‌پذیرفتم. این شکست همان تجربه‌ای بود که به آن رسیدیم. روز اول گفته بودم که برای قهرمانی اینجا نیستیم. این واقعیت است.

صحبت‌های سرمربی آرژانتینی تیم امید ایران در مورد کسب تجربه و عدم قهرمانی شاگردانش منطقی است ولی اینکه چرا تیم امید ایران یعنی بازیکنانی که مترصد حضور در تیم ملی بزرگسالان هستند باید در یک بازی سرنوشت ساز مغلوب تیم بی نام و نشان آسیایی شود، کمی هضم نشدنی است. سرمربی هم در اظهاراتی دو پهلو می‌گوید که مسئول این شکست نیست و از طرفی منتقدین هم نباید از بازیکنانش ایراد بگیرند: تیم من 6 ماه هر روز صبح و بعدازظهر تمرین کرده است. ولی آماده رفتن به فینال این مسابقات نبود. اگر کسی قرار است انتقادی بکند، این نقدها به من وارد است. لطفا کسی به بازیکنان کاری نداشته باشد.

از صحبت‌های سیچلو چنین بر می‌آید که چون نیت قهرمانی در تیمش مطرح نبوده، نباید ایرادی به آنها گرفت و از طرفی شکست مقابل تیم درجه چندم آسیایی، همان چیزی بوده که به آن احتیاج داشته‌ و به دنبالش بوده‌اند. در واقع اما باختن به اندونزی حتی اگر بیش از 216 میلیون نفر هم جمعیت داشته باشد برای بازیکنان زیر 23 سال ایران موجه نیست.

ناکامی تیم نوجوانان ایران در فتح سکوهای آسیایی، مقام یازدهمی ایران در لیگ جهانی 2017 و اخراج عادل غلامی از اردوی تیم ملی به خاطر یک مسئله ساده، اتفاقات ناخوشایند والیبال ایران هستند که می‌توان یکی از دلایل آن را حضور پررنگ‌تر محمدرضا داورزنی در وزارت ورزش به عنوان معاون وزیر دانست. تاثیر حضور یک مدیر تمام وقت و جدی که به دنبال حضور در بین 4 تیم برتر المپیک 2020 است بر هیچ کسی پوشیده نیست.

انتهای پیام/