روز شمار دخالت انگلیس در بحرین

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، دخالت انگلیس در بحرین که به چند قرن پیش باز می گردد تا امضای قراردادهای متعدد و انحصاری کردن حضور خود در این کشور و قیمومیت بر آن پیش رفت.

آغاز روابط انگلیس با بحرین

روابط انگلیس و آل خلیفه در سال 1805 آغاز شد، به این ترتیب که در آن زمان انگلیس بزرگترین نیروی اشغالگر بحرین بود و به همراه آل خلیفه به سلطه گری و سرکوب ملت بحرین اقدام کرد.

به مناسبت سالگرد استقلال بحرین که البته آل خلیفه این مناسبت را جشن نمی گیرد، جریان اسلامگرای الوفاء گزارشی را در ارتباط با تاریخ دخالت انگیس در بحرین به نفع آل خلیفه و علیه خواست و اراده بحرینی ها منتشر کرد که روز شمار آن به شرح زیر است:

جانبداری انگلیس از بحرین در اختلاف با عربستان

1805

انگلیس در اختلاف قبیله آل خلیفه با دولت نخست سعودی، طرف بحرین را گرفته و در مقابل به امتیازاتی در ارتباط با استقرار کشتی های انگلیسی در خلیج فارس دست یافت

1820

انگلیس با آل خلیفه و برخی نظام های حاکم خلیج فارس پیمان صلح امضا کرد که شامل به رسمیت شناختن این نظام ها از سوی انگلیس و در مقابل نفوذ ژئو سیاسی در منطقه بود .

1861

انگلیسی ها با سران آل خلیفه «توافق صلح و دوستی دائم » امضا کردند که به موجب آن قبیله آل خلیفه از دزدی دریایی دست برداشته و در مقابل از حمایت انگلیس برخوردار شده و این کشور ضامن تامین نیازهای آن شد.

امضای قراردادهای متعدد؛ سودجویی انگلیس در بحرین

1869

انگلیس در کشمکش داخلی بین ال خلیفه بر سر قدرت دخالت کرد و عیسی بن علی آل خلیفه را به عنوان حاکم بحرین تعیین کرد.

1880

انگلیسی ها با قبیله آل خلیفه پیمانی را امضا کردند که به موجب آن به حاکم بحرین اجازه داده نمی شد بدون اجازه انگلیس با هیچ نیروی خارجی وارد گفت وگو شده و یا معاهده ای امضا کند و یا نمایندگی دیپلماتیک داشته باشد و البته تماس های دوستانه که عرف معمول بوده و از نظر اهمیت در درجه دوم قرار داشت، شامل این ممنوعیت انگلیسی نمی شد.

1892

انگلیس از بیم افزایش نفوذ عثمانی ها و فرانسه در منطقه، پیمان جدیدی را با بحرین امضا کرد که بر اساس آن امکان هرگونه نفوذ این دو در بحرین سلب می شد.

در همین ارتباط پیمان های 1880 و 1892 بحرین را به منطقه حفاظت شده انگلیس تبدیل کرده و امکان تسلط کامل آن بر روابط خارجی و داخلی بحرین را فراهم کرد تا جایی که حاکم بحرین باید در خصوص مسائل داخلی مطیع توصیه های انگلیس باشد.

قرن بیستم

1904

قدرت دادن به یک معتمد انگلیس در بحرین تا امکان اشغال و قیمومیت انگلیسی ها بر این کشور تقویت شود و قدرت او فراتر از قدرت حاکم بحرین باشد.

1913

انگلیس شورای حکومتی دولت بحرین را تشکیل داده و اختیار نابودی بیگانگان در بحرین را به خود اختصاص داد.

1914

استفاده انحصاری انگلیس از نفت بحرین به منظور تامین نیازهای جنگی انگلیس.

1919

انتفاضه اول و تجمع حدود پنج هزار شهروند بحرینی در برابر ساختمان معتمد سیاسی انگلیس در اعتراض به سیاست های سرکوبگرانه .

1925

تعیین یک انگلیسی به نام بلگریف به عنوان مشاور سیاسی به جای معتمد سیاسی انگلیس در بحرین.

1935

انتقال پایگاه دریایی اصلی انگلیس در منطقه خلیج فارس به بحرین آن هم اندکی پس از آغاز تولید نفت در سطح گسترده.

1954

در پی تظاهرات حمایت جویانه از فلسطین و جمال عبدالناصر و نیز مخالفت با رژیم صهیونیستی و انگلیس، رهبران هیئت اتحاد ملی به دستور معتمد سیاسی انگلیس دستگیر شده و به خارج از کشور تبعید شدند.

شعله ور شدن انتفاضه مردمی در بسیاری از نقاط بحرین

1965

شعله ور شدن انتفاضه مردمی مارس در بسیاری از مناطق اصلی بحرین در پی برکناری یک هزار و 500 کارمند بحرینی از شرکت ملی نفت بابکو که بنابر تصمیم مشاور انگلیسی در بحرین گرفته شده بود.

این انتفاضه سه ماه طول کشید و تعداد زیادی از بحرینی ها در جریان آن به شهاد رسیدند و علاوه بر این صدها نفر دستگیر شده و بسیاری از رهبران این تکاپوی مخالفت جویانه از کشور تبعید شدند.

پس از شهادت هفت شهروند بحرینی در برابر شهرداری منامه در تاریخ یازدهم مارس به دست پلیس، درخواست ها مردمی مبنی بر اخراج بلگریف شدت پیدا کرد.

شهادت بسیاری از  شهروندان بحرینی به دست افسر اطلاعاتی انگلیسی

1966

انفجار دو دستگاه خودرویکی متعلق به باب افسر اطلاعاتی انگلیس و دیگر متعلق به احمد محسن تبعه اردنی به دست جبهه آزادیبخش ملی.

پس از آن ایان هندرسون افسر اطلاعاتی انگلیس به عنوان رئیس دستگاه امنیت دولتی بحرین تعیین شد. بسیاری از بحرینی ها تا زمان بازنشستگی او در سال 2000 به دست او به شهادت رسیدند.

پایان حضور نظامی انگلیس در بحرین

1970

پایان حضور نظامی انگلیس در منطقه شرقی سوئز از جمله بحرین.

1971

نیروهای نظامی انگلیس از بحرین خارج شدند و فقط مشاوران امنیتی در این کشور باقی ماندند و تمام پیمان ها و توافقنامه های دو طرف تا امروز به حال خود باقی است.

حضور نظامی آمریکایی‌ها در بحرین

در همان سال آل خلیفه با آمریکایی ها توافقنامه ای را امضا کرد که اجازه حضور نیروهای نظامی آن را در خاک بحرین فراهم می کرد.

دستگیری و شکنجه آزادی‌خواهان بحرین به دست افسر انگلیسی

9801

در آن سال نقشه جبهه اسلامی آزادبیخش بحرین مبنی بر سرنگونی نظامی آل خلیفه برملا شد و پس از آن 72 نفر از اعضای این جبهه روانه زندان شده و از سوی سرویس امنیت دولتی به رهبری هندرسون افسر انگلیسی تحت شکنجه قرار گرفتند.

پس از این اتفاقات، ناآرامی های پراکنده ای در بحرین رخ داد که مهم ترین آن در منامه پایتخت این کشور بود و در اثر آن «جمیل علی» جوان بحرینی زیر شکنجه در زندان های هندرسون به شهادت رسید.

1994

شعله ور شدن انتفاضه «کرامة» که در جریان آن 40 شهروند بحرینی به شهادت رسیدند؛ در آن زمان هندرسون ریاست سرویس امنیت دولتی بحرین را بر عهده داشت واین نهاد، مرجع سرکوب اعتراض ها و بازجویی رهبران مذهبی و سیاسی بود.

قرن بیست و یکم

2005

تونی بلر نخست وزیر انگلیس و حمد بن عیسی بن سلمان آل خلیفه حاکم بحرین با صدور بیانیه ای مشترک اعلام کردند دو کشور روابط مستحکم ، طولانی مدت و عمیقی دارند.

2006

بحرین و انگیس توافقنامه تشویق سرمایه گذاری مشترک را امضا کردند که به موجب آن زمینه مناسبی برای سرمایه گذاری انگلیس در خاک بحرین فراهم می شد.

2007

توافق همکاری بازار سهام بحرین و بازار اوراق بهادار لندن بین دو کشور امضا شد.

2012

توافق همکاری دفاعی بین بحرین و انگلیس امضا شد که بر اساس آن تبادل اطلاعاتی بین دو کشور گسترش یافته و علاوه بر این به موجب آن همکاری علمی، فنی  و آموزش مشترک نظامی مشترک تقویت می شد.

2013

آل خلیفه با درخواست 240 انگلیسی مبنی بر دریافت تابعیت بحرینی موافقت کرد.

حمد آل خلیفه در آن سال در جریان سفر به انگلیس در سخنانی در حضور مسئولان این کشور از کمک های امنیتی آن به کشورش قدردانی و تاکید کرد بحرین از انگلیس بی نیاز نخواهد شد و با وجود پایان استعمار در سال 1971 انگلیس بدون هیچ تغییری در بحرین حضور دارد.

او روابط نظام حاکم بحرین با انگلیس را مستحکم برشمرده و گفت این روابط می تواند بیش از پیش تقویت شود.

پایگاه نظامی انگلیس در بحرین

2014

امضای توافقنامه برپایی یک پایگاه نظامی انگلیس در بحرین.

2016

گشایش پایگاه نظامی انگلیس در بحرین که زمینه تقویت حضور نظامی انگلیس در منطقه خلیج فارس  را فراهم می کرد.

انتهای پیام/