ادبیات بومی کشور در شرف آسیب قرار دارد
معاون فرهنگی وزیرفرهنگ و ارشاد گفت: ادبیات بومی در شرف آسیب قرار دارد به این دلیل که هویتهای بومی و منطقهای نیز در حال کمرنگ و تضعیف شدن است و این امر به دلیل قطع ارتباط نسلها و گسست نسلی به وجود آمده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرمآباد، محمد سلگی صبح امروز در مراسم اختتامیه دومین همایش ملی بررسی ادبیات بومی ایرانزمین که در سالن اجتماعات دانشگاه لرستان برگزار شد با ارائه تعریفی از ادبیات اظهار داشت: هویتسازی از ویژگیهای ادبیات بومی است که بخش عمدهای از هویتهای محلی توسط ادبیات بومی ساخته میشود.
وی با انتقاد از ضعف ادبیات بومی در کشور افزود: قلت منابع و مطالعات در این زمینه وجود دارد اما یک دهه است که بحث ادبیات بومی جدی شده و استان لرستان از استانهای پیش رو در این زمینه است.
معاون فرهنگی وزیر ارشاد ادبیات بومی را تمایز ساز دانست و بیان کرد: برای حفظ ادبیات بومی باید آسیبشناسی شده و نقصهای آن دیده شود چراکه ادبیات بومی در شرف آسیب قرار دارد به این دلیل که هویتهای بومی و منطقهای نیز در حال کمرنگ و تضعیف شدن است و این امر به دلیل قطع ارتباط نسلها و گسست نسلی به وجود آمده است.
وی جهانیسازی و حضور فرهنگهای دیگر در کشور را در این زمینه مؤثر دانست و عنوان کرد: نباید نسبت به ادبیات بومی تعصب توأم با ستیز داشت چراکه ادبیات بومی در کنار ادبیات رسمی کشور باید مطرح شود و مکمل ادبیات رسمی ماست. ادبیات بومی با ادبیات فارسی باید همگرایی داشته باشد و ستیز و تنازعی در میان آنها نباشد و مکمل همدیگر باشند.
سلگی با تأکید بر آموزش ادبیات بومی از کودکی توسط والدین گفت: در سالهای اخیر در بین اقوام تمایلی به سمت دوری از ادبیات بومی دیده میشود و بهصورت فارسی با کودکان صحبت میشود و والدین نگران تغییر لهجه هستند که باید حتماً فرزندان آنها فارسی صحبت کنند اما در کنار ادبیات فارسی باید ادبیات بومی را نیز به کودکان آموزش داد.
وی از اندیشکدهها و پژوهشگاهها خواست تا برای مطالعه نظاممند برای بررسی ادبیات بومی تلاش کرده و در این راستا حرکت کنند و در این مورد افزود: در رابطه با مطالعات جغرافیایی اقوام و اماکن تاریخی و سابقه تاریخی اقوام و بناها و تاریخنگاری آنها مطالعات بسیار کم است.
معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد خواستار توجه جدی به بررسیهای زبانی، نژادی و بومی، تشکیل سابقه تاریخی شهرها و روستاها، ساختار فیزیکی روستاها و شهرها، راههای ارتباطی و اسامی زمینهای زراعی و گروهها و طوایف قومی در مناطق جغرافیایی خاص، مشاغل قدیمی منسوخ و یا در شرف زوال، واحدهای اندازهگیری، مواد سوختی، خدمات کار، بهداشت و درمان، عقاید و باورها، روابط اجتماعی، بازیها و سرگرمیها، نامگذاریها، گویشها، واژگان، ضربالمثلها، قصهها، ادبیات کودکان و تاریخ معاصر شد.
انتهای پیام/