شب هفتم و حاجات گره خورده مهاجرین افغانستانی به «عَلَم» عباس(ع)/روایتی از یک سنت دیرینه عزاداری مردم افغانستان+تصاویر
شب هفتم محرم و محفل سوگواری مهاجرین افغانستانی، سخنرانی تمام میشود و مرثیهسرایی آغاز، روایت غمانگیز مشک و دستان عباس(ع) است و کودکان خیام... «عَلَم» را میآورند، شوری عجیب برپا میشود...نواهایی هماهنگ میخوانند...این علم از کیست که بیصاحب است...
خبرنگار حوزه مهاجرین، خبرگزاری تسنیم: مرثیه سرایی که به اوج میرسد و صدای نالههای حسینی بلند میشود، زمانیکه روایت غمانگیز کودکان خیام حسین(ع) و مشک در دستان ابوالفضل(ع) به میان میآید، عَلَم را چند عزادار آرام و با احترام میآورند، شوری عجیب میان عزاداران برپا میشود، همه عَلَم را بلند میکنند و دور تا دور میگرداند، بر سر و سینه میزنند و هر کس خودش میداند و دلش و آقا ابوالفضل العباس(ع)....
«عَلَم کشی»؛ سنت شیعیان افغانستان در شب هفتم محرم، میگویند این شب به نام حضرت ابوالفضل العباس(ع) است و به یاد قمر بنی هاشم نمیگذاریم علم آقا بر زمین بماند.
این شب و روزهای عزاداری محلههای مهاجرنشین، تصویری زیبا از این آیینهای عزاداری مردم افغانستان است، مهاجرین افغانستانی از زن و مرد و پیر و جوان در تکایا و حسینیهها حاضر شده وقدم به قدم همراه با سنتها و آیینهای سوگواری خود، اوج ارادت به اهل بیت(ع) را به منصه ظهور میگذارند.
دیشب علم را که می کشیدند همه زمزمه میکردند: این علم از کیست که بیصاحب است...
انتهای پیام/.